Μια σχέση που κράτησε πάνω από 30 χρόνια, βέβαια, δεν ήταν δυνατόν να φτάσει τόσο άδοξα στο τέλος του δρόμου.
Ο Γ. Στουρνάρας, φύσει εξωστρεφής, χάρηκε όταν πληροφορήθηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μόλις τοποθετήσει «σκιώδη» υπουργό Οικονομικών τον Ε. Τσακαλώτο. «Επιτέλους, θα έχω απέναντί μου έναν άνθρωπο που είναι ευρυμαθής, έχει βαθειά καλλιέργεια και ξέρει οικονομικά» είχε πει, δείχνοντας αυθόρμητα την εκτίμησή του.
Αλλά και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ποτέ δεν έκρυψε τη συμπάθειά του στον παληό του φίλο από τα συνταρακτικά χρόνια της Οξφόρδης. «Ο Γιάννης είναι ντόμπρος. Πιστεύει σε αυτά που λέει», αναγνώριζε ο Ε. Τσακαλώτος, ο οποίος είχε να υπερηφανεύεται με τον τρόπο του, ότι «ο Στουρνάρας, όσα αξιώματα και αν πήρε δεν έγινε ποτέ γιάπης. Το γεγονός αυτό, για μας τους Αριστερούς, έχει σημασία. Αυτός που ήταν αυτός είναι και τώρα και το εκτιμώ ιδιαίτερα αυτό».
Οι ερασιτέχνες «ληξίαρχοι» των πολιτικών σχέσεων στο Κοινοβούλιο, θυμούνται ότι το 1979, όταν ο νεαρός τότε Γιάννης Στουρνάρας αποφοίτησε από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο, αποφάσισε να συνεχίσει τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο φημισμένο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Πατώντας πάνω σε ένα στέρεο γνωστικό φορτίο και με τις εμπειρίες μιας οικογένειας που πέρασε από τις φλόγες της Εαμικής Αντίστασης και των κατοπινών πέτρινων χρόνων, ενσωματώθηκε γρήγορα στις απαιτήσεις του κορυφαίου εκπαιδευτικού ιδρύματος και δεν άργησε να διακριθεί.
Ήταν η ίδια χρονιά, που ένας εξίσου λιπόσαρκος με εκείνον και νευρώδης Έλληνας της διασποράς που είχε γεννηθεί τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1960 στην Ολλανδία και πέρασε τα νεανικά του χρόνια στην Αγγλία αποφάσιζε, όντας στο προπτυχιακό στάδιο να ακολουθήσει ένα από τα πλέον περιζήτητα πτυχία του πανεπιστημίου, το PPE «Philosophy, Politics and Economics». Εντελώς συμπτωματικά, ο Γ. Στουρνάρας ανέλαβε να τον προετοιμάσει. Και κάπως έτσι η μοίρα τους έφερε απρόβλεπτα κοντά.
Όμως η ζωή, δεν ήθελε να σταματήσει τις παιγνιώδεις συμπτώσεις. Κι έτσι, ύστερα από 33 χρόνια γνωριμίας, στην προηγούμενη κυβέρνηση, ο ένας έγινε υπουργός Οικονομικών και άλλος, ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ανέλαβε να τον ελέγχει σαν σκιώδης υπουργός.
Οι διαφορές τους που έρχονταν από το παρελθόν, δεν άργησαν να φανούν. Ευπροσάρμοστος από τα χρόνια του Πανεπιστημίου ο Γ. Στουρνάρας, ακολουθούσε μεν την Αριστερά, (όπως και οι Γ.Κύρτσος, Γ. Αλογοσκούφης και άλλοι, εκείνη την εποχή) ωστόσο, όπως έλεγε σε κύκλους του ο Ε. Τσακαλώτος «αν και πιο Αριστερός τότε, δε συμμετείχε ενεργά στις πολιτικές εκδηλώσεις, στις συζητήσεις στα αμφιθέατρα». Ακολουθώντας πιο μαχητική πορεία, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν ενεργό μέλος του εργατικού κόμματος στην Αγγλία αλλά και των συνδικαλιστικών κινήσεων στις οποίες πρωτοστατούσε μια ομάδα Ελλήνων φοιτητών.
Από τα χρόνια εκείνα παρέμεινε πάντως, άσβεστη η αμοιβαία εκτίμηση και ένα γεγονός που θυμούνται νοσταλγικά και οι δύο με κατασταλαγμένη επιείκεια.
Γυρνούσαν οδικώς από την Οξφόρδη στην Ελλάδα με τον Ε. Τσακαλώτο στο τιμόνι, πλάϊ του τον Γ. Στουρνάρα και στο πίσω κάθισμα τη σύζυγο του πρώην υπουργού Οικονομικών, Λίνα. Ώσπου κάποια στιγμή ο δεύτερος υποστήριξε αιρετικά ότι στα μαθηματικά οικονομικά έχει προφανή θέση και ο Μαρξ για να ξεκινήσει ένας ομηρικός καυγάς που λίγο έλειψε να τους φέρει στα χέρια.
Στην πρώτη του ομιλία του Γ. Στουρνάρα στη Βουλή, στις προγραμματικές δηλώσεις της προηγούμενης κυβέρνησης ο Ε. Τσακαλώτος, δήλωσε με αγγλικό φλέγμα «Θέλω να ευχηθώ στον υπουργό Οικονομικών, που τον ξέρω εδώ και τριάντα χρόνια, καλή τύχη γιατί, όπως λένε και οι Άγγλοι, θα τη χρειαστεί. Έχει να κάνει με μια οικονομία που είναι σε ελεύθερη πτώση».
Ο υπουργός Οικονομικών μπορεί να μη χειροκρότησε στο τέλος, αλλά παρέμεινε στην αίθουσα προκειμένου να ακούσει την ομιλία του παληού φίλου του, έχοντας ένα ζωηρό χαμόγελο ικανοποίησης για την αβροφροσύνη του καινούργιου πολιτικού του αντιπάλου.
Είναι προφανές πως αν βρισκόταν χθες το απόγευμα στα έδρανα της Βουλής, το ίδιο ακριβώς θα μπορούσε να ευχηθεί για τον καλό και συνεπή άλλοτε, μαθητή του και καλό στις μέρες μας φίλο του…