Αυτονόητα, έχουν ειδικό βάρος οι γραπτές, ημερήσιες παρεμβάσεις του στο κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ. Σε μια από τις τελευταίες, αφού, εξηγεί επί τροχάδην τον τρόπο που τα άλλοτε μεγαλύτερα κόμματα εγκλωβίστηκαν στο νοσηρό περιβάλλον της διαφθοράς, κρούει κώδωνα κινδύνου, να περιπέσει-ως θύμα μιας ιδιότυπης «αριστερής» αυταρέσκειας- και ο ΣΥΡΙΖΑ στην ίδια κατάσταση προειδοποιώντας χαρακτηριστικά:

«Αν πιστέψουμε ότι εμείς, που διακηρύσσουμε μάλιστα ανειρήνευτο αγώνα κατά της διαφθοράς, είμαστε εμβολιασμένοι από την Ιστορία, ή τον Μαρξ, και δεν κινδυνεύουμε να μολυνθούμε, φοβάμαι ότι θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και θα αναρωτιόμαστε πώς και γιατί γεμίσαμε φουσκάλες και έλκη».

Αναφερθείς σε πρόσφατα κρούσματα, ο αρθρογράφος συνεχίζει:

«Δεν θα κάνουμε την τρίχα τριχιά, να κρεμαστούμε. Αλλά ας μην κρυβόμαστε και πίσω από τα σκάνδαλα και τις επιθέσεις των άλλων. Τα καπετανάτα σε οργανώσεις, οι καυγάδες για το πάπλωμα, το καμπανάκι των Σερρών, οι πιέσεις από «δικούς μας» σε βουλευτές και από βουλευτές σε υπουργούς, το στενό μαρκάρισμα από διάφορους που είχαν μπάρμπα στη Μακρόνησο μπορεί να είναι πταίσματα μπροστά στα εγκλήματα των άλλων. Αλλά υπονομεύουν και ακυρώνουν θέσεις και προθέσεις. Και, το χειρότερο, αν δεν υπάρξει έγκαιρη πρόληψη, θα τους παραγάγουμε τους τερμίτες μας».

Και κρατώντας το καλύτερο για τον επίλογο, υπογραμμίζει χωρίς περιστροφές:

«Θα συμφωνήσετε ότι δεν αρκεί να είσαι αριστερός για να καθορίζει κάθε πράξη σου μια αυτονόητη ηθική. Η πρωτόγνωρη για μας αίσθηση προσωπικής επιρροής και δύναμης έχει τα θέλγητρά της. Η εξουσία -μικρή ή μεγάλη- είναι γλυκιά η πουτάνα. Χρειάζονται πολιτικές, ιδεολογικές, κομματικές, και κυρίως προσωπικές, αντιστάσεις. Αν το αφήσουμε έτσι, στον αριστερό αυτοματισμό, δεν είναι απίθανο η Μακρόνησος να μετεξελιχθεί σε off shore...».

Χρειάζονται σχόλια;