Το να εκλέγεται δηλαδή κανείς υπό τα λάβαρα ενός συγκεκριμένου κόμματος και με άνεση και, μέσα στην ίδια κοινοβουλευτική περίοδο να μεταπηδά σε ένα άλλο κι εκείνο μάλιστα να τον στεγάζει στις τάξεις του, δεν είναι απλώς πρωτόγνωρο, είναι πολιτικά ανοίκειο.

Η απλή λογική λέει, ότι οι πρώην βουλευτές του Ποταμιού, όφειλαν να παραδώσουν την έδρα τους και κατόπιν να ακολουθήσουν τις επιλογές τους. Άλλως το όλο πράγμα εμφανίζεται ως αυτό που στην πραγματικότητα είναι: μια ιδιοτελής πολιτική συναλλαγή που σημειώνεται από τους πολίτες...