Αγνοώντας, ίσως, ότι η ΕΕ δεν έχει ακόμη προσχωρήσει, ως σώμα, στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Συμβουλίου της Ευρώπης , ο πρόεδρος της Δημοκρατίας κάλεσε, ούτε λίγο ούτε πολύ, το Συμβούλιο της Ευρώπης, να εγκαλέσει την ΕΕ, για τον λόγο ότι κάνει διακρίσεις μεταξύ των κοινωνικών δικαιωμάτων ανάμεσα στις χώρες-μέλη της.
Επικαλούμενος την τήρηση αυτού του ευρωπαϊκού δικαίου για την περίπτωση της Κύπρου (που σύμπασα η Ευρώπη αγνοεί από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974), ο Προκόπης Παυλόπουλος, μπέρδεψε πάλι τις «αρμοδιότητες» της ΕΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης και απευθυνόμενος στους βουλευτές-μέλη της Συνέλευσης του Οργανισμού, «κλάφτηκε» για το τι πρέπει να κάνει η ΕΕ, για την επίλυση του κυπριακού προβλήματος.
«Η οποιαδήποτε λύση για το Κυπριακό πρέπει να είναι συμβατή με το ευρωπαϊκό δίκαιο. Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι έτοιμες να συμβάλουν στη λύση του προβλήματος. Για εμάς είναι ανοιχτή πληγή ότι από το 1974 υπάρχει κατοχή ξένου στρατού στην Κύπρο. Θεωρούμε ότι το Κυπριακό δεν είναι εθνικό πρόβλημα της Ελλάδας και της Κύπρου, είναι ένα διεθνές και ευρωπαϊκό πρόβλημα.
Η Κύπρος είναι κράτος-μέλος της ΕΕ και της ευρωζώνης», πρόσθεσε ο κ. Παυλόπουλος, τονίζοντας ότι η οποιαδήποτε λύση για το Κυπριακό θα πρέπει να είναι συμβατή με το ευρωπαϊκό δίκαιο και κυρίως σχετικά με το τι σημαίνει κυριαρχία κράτους-μέλους της ΕΕ. Η αρχή της κυριαρχίας κράτους-μέλους της ΕΕ δεν ανέχεται να υπάρχουν στρατεύματα κατοχής και εγγυήσεις μετά την επίλυση του Κυπριακού, κατέληξε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αφήνοντας άφωνους τους παρακολουθούντες βουλευτές, που ένοιωσαν ότι δεν τους αφορά το ερώτημα που ακολούθως υπέβαλλε:
«Τι προηγούμενο θα δημιουργούσαμε για οποιοδήποτε κράτος-μέλος της ΕΕ, αν δεχόμαστε σήμερα επίλυση του κυπριακού με παραμονή στρατευμάτων κατοχής;»
Αλλά, μιλώντας και για το προσφυγικό πρόβλημα, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, έδειξε ν’ αγνοεί ότι απευθύνεται σε βουλευτές-μέλη της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, που η συνεισφορά του στο προσφυγικό «περιορίζεται» σε εκθέσεις και συστάσεις προς τις κυβερνήσεις των 47 κρατών-μελών του, για την γενικώς και αορίστως εξασφάλιση καλύτερων όρων υποδοχής και διαμονής τους και σεβασμό των δικαιωμάτων τους.
Αντίθετα, αφού δήλωσε πως η «Ελλάδα χρειάζεται την αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών λαών σε ό,τι αφορά τον καταμερισμό των προσφύγων» (σ.σ κι’ αυτό θέμα που αφορά κυρίως την ΕΕ), επισήμανε ότι αυτό που λείπει είναι η δυνατότητα καταλληλότερου ελέγχου των διακινητών από την πλευρά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ!
…και επιμένοντας να μιλάει στο Συμβούλιο της Ευρώπης, για την Ευρωπαϊκή Ενωση, προσέθεσε ότι, «το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, που ισχύει από το 2008, βάσει του οποίου η ΕΕ πρέπει να διαμορφώνει συμφωνίες με κράτη που στέλνουν παράνομους μετανάστες ώστε να μπορούν να επιστρέφονται στις χώρες προέλευσής τους, ουσιαστικά δεν έχει εφαρμοστεί παρά ελάχιστα.»