Ο αρμόδιος υπουργός Π. Σκουρλέτης, ανακαλύπτει τώρα ότι στην πολιτική έρχεται η ώρα να λογαριαστείς με τις υποσχέσεις σου και πρέπει να υπηρετείς το κοινό καλό και όχι ατομικές και κομματικές προτεραιότητες και μάλιστα με ένα αφόρητα αυτοβαρυσήμαντο υφάκι…

Οι Δήμαρχοι, αφετέρου όπως και ο συνδικαλισμός της συνδιοίκησης του κράτους, είναι βέβαιο ότι τα έχουν κάνει μαντάρα, αφού με όχημα τις προσλήψεις στην καθαριότητα, ο τομέας παραδόξως υποφέρει πάντα από ελλείψεις, διότι πάντοτε βρίσκεται τρόπος να βολεύονται σε πιο «καθαρά» γραφεία αρκετά δικά μας παιδιά μετά από μικρή υπηρεσία στους δρόμους.

Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών πάλι απέτυχε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Παρά τις εκκλήσεις των αρμοδίων και καθώς επίκειται καύσωνας, ασυγκράτητοι οι Αθηναίοι κατεβάζουν στα πεζοδρόμια με αμείωτη συχνότητα, ό,τι μπορούν: από τα συνήθη σκουπίδια και αυτά χωρίς καμία φροντίδα, ατάκτως ερριμμένα, μέχρι σπασμένα έπιπλα και είδη υγιεινής σαν να μην υπάρχει αύριο, δίνοντας την εικόνα μιας νευρόσπαστης και ασυνάρτητης κοινωνίας παρτάκηδων-αυτό που στην πραγματικότητα είμαστε δηλαδή…

Σταγόνα στον ωκεανό, κάτι περιπτώσεις πραγματικών δημοτικών αρχόντων, όπως ο Δήμαρχος Π. Φαλήρου Διονύσης Χατζηδάκης, ο οποίος αντί να θρηνεί για το κακό που μας έλαχε, βρίσκει τον τρόπο να κρατά την πόλη του καθαρή.

Οι μάγκες στα δύσκολα φαίνονται…