Όταν κάποιος, ιδιώτης ή χώρα, χρωστά σε τοκογλύφους, θα πρέπει να ξέρει πως αν δεν αποπληρώνει τα χρέη του, θα κληθεί με το «μαλακό» από τους δανειστές του, να εξιστορήσει τον τρόπο, με τον οποίο θ’ ανταποκριθεί στις δανειακές του υποχρεώσεις.

Όταν κάποιος ιδιώτης ή χώρα που χρωστά σε τοκογλύφους, κάνει μαγκιές και προσπαθεί, επί ματαίω, να τους πιάσει κορόιδα, θα πρέπει να ξέρει ότι, στην επόμενη φάση οι τοκογλύφοι, θα του πάρουν ή θα του υποθηκεύσουν, όσα ακίνητα και κινητά περιουσιακά στοιχεία διαθέτει, για να εξασφαλίσουν τα λεφτά τους.

Όταν κάποιος ιδιώτης ή χώρα, υποτροπιάζει έναντι των τοκογλύφων, δεν αποπληρώνει τα οφειλόμενα, επιχειρεί να εξασφαλίσει ανταλλάγματα χωρίς να δίνει τίποτα, θα πρέπει να ξέρει ότι οι πανίσχυροι τοκογλύφοι, θα τον πατήσουν κάτω και ενδεχομένως να του κόψουν και δύο δάκτυλα (στην περίπτωση των χωρών αυτό μεταφράζεται σε απώλεια εδαφικής κυριαρχίας), προκειμένου να εξασφαλίσουν την αποπληρωμή των δανείων τους.

Γι’ αυτό προξενεί μεγάλη εντύπωση, το «πανηγύρι» που έχει στηθεί στα φιλοκυβερνητικά Μίντια, ενόψει των αποφάσεων του σημερινού Γιουρογκρούπ, ότι οσονούπω, άνευ ανταλλάγματος, επιτυγχάνεται ελάφρυνση του ελληνικού χρέους που αισίως έχει φθάσει τα 400 δις ευρώ και ότι οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι, που επιβαρύνθηκαν για τα δανεικά κι’ αγύριστα που έδωσαν οι χώρες τους στην Ελλάδα, δεν θα βγάλουν άχνα και θα συμφωνήσουν, να πάρουν λιγότερα απ’ όσα έδωσαν.

Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας που, δυστυχώς, κάνουν πως δεν τα γνωρίζουν οι κυβερνώντες και οι μιντιακοί υποστηρικτές τους.

Νίκος Ρούσσης