Πάντως, το γεγονός ότι οι πολίτες δεν έχουν βγει στους δρόμους αλαλάζοντες και πανηγυρίζοντες δείχνει ότι στην καλύτερη περίπτωση είναι κάτι πολιτικά προεξοφλημένο.

Όσο και αν θελήσει ο κ. Τσίπρας να θριαμβολογήσει, ελάχιστοι θα συγκινηθούν. Όλοι ξέρουν ότι οι πολίτες πλήρωσαν σκληρά για να φτάσουμε ως εδώ, δηλαδή πίσω στο 2012 και υπό αυτήν την έννοια, τα συγχαρητήρια θα ανταλλαγούν μεταξύ Πρωθυπουργού, βουλευτών και υπουργών του.

Οι άλλοι θα συνεχίσουν να βλέπουν Μουντιάλ.

Θα ήταν ίσως υπερβολικό να πει κάποιος «άνθρακες ο θησαυρός». Επειδή κατ’ αρχάς δεν πρόκειται καν περί θησαυρού, ούτε καν εν είδει αυταπάτης.

Το θέμα είναι αν αυτή η συμφωνία σηκώνει την μείζονα υπέρβαση για την οποία ο Αλέξης Τσίπρας μας κρατά σε αγωνία και έχει περιέλθει σε δύσκολη θέση κατ’ επανάληψη τα τελευταία χρόνια: Σηκώνει γραβάτα η υπόθεση;

Πολύ δύσκολα. Και αν το τολμούσε ο Πρωθυπουργός, μάλλον θα οδηγούνταν σε γελοιοποίηση.

Το σχετικό σχόλιο του Βαγγέλη Βενιζέλου είναι αρκούντως καυστικό: «Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μπορεί να γιορτάσει την πανηγυρική αλλά ταπεινωτική,  καθυστερημένη και δυστυχώς ατελή προσχώρησή της στην πολιτική του PSI που φαντάζει ως χρυσόμαλλο δέρας μπροστά στη χθεσινή απόφαση. Το  αφήγημα της “καθαρής εξόδου” αντικαταστάθηκε από την ενισχυμένη εποπτεία και το διαρκές “μνημόνιο χρέους” και άρα ο κ. Τσίπρας μπορεί αντί για γραβάτα να φορέσει παπιγιόν, δηλαδή  φιόγκο».