Οι μεν κυβερνητικοί θα παραπέμψουν, λέει, το ζήτημα σε Επιτροπή και οι δε της αντιπολίτευσης υποστηρίζουν πως η καθιέρωση ψήφου στους Ελληνες ομογενείς είναι επιβεβλημένη.

Και οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές, ωστόσο, εμφανίζονται, ενώπιον του πανικόβλητου «πόπολου», προκλητικά αδαείς, σε σχέση με το τι συνιστά ακριβώς, η χορήγηση δικαιώματος ψήφου στους έλληνες ομογενείς.

Υπενθυμίζουμε, λοιπόν, ότι ύστερα από την εκδίκαση προσφυγής, που είχαν καταθέσει στο Δικαστήριο δύο Eλληνες υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του Συμβουλίου της Ευρώπης, η Ελλάδα εισέπραξε, στις 8 Ιουλίου 2010, μία ξεγυρισμένη καταδίκη για παραβίαση του δικαιώματος συμμετοχής σε ελεύθερες εκλογές και λοιδωρήθηκε δεόντως, διότι δεν έχει θεσμοθετήσει, εδώ και τριάντα χρόνια, το δικαίωμα των ελλήνων ομογενών να ψηφίζουν στον τόπο της μόνιμης διαμονής και εργασίας τους.

Προς τι λοιπόν «το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός»;

Υποχρέωση της χώρας είναι, να εφαρμόσει την καταδικαστική για την Ελλάδα, απόφαση του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

*Για περισσότερα εδώ

Νίκος Ρούσσης - Στρασβούργο