Από τη μία πλευρά είναι η κυβέρνηση που η θέση της είναι καθαρή και λειτουργεί προβοκατόρικα απέναντι στο ΠΑΣΟΚ. Από την άλλη πλευρά είναι τα κόμματα της Αριστεράς, που επίσης έχουν ξεκάθαρη θέση και ελπίζουν να κερδίσουν σε βάρος του ΠΑΣΟΚ. Η μεν Ν.Δ. τάσσεται υπέρ της άρσης του απαγορευτικού για τη λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων, το δε ΚΚΕ και ο Συνασπισμός θέλουν να λειτουργούν μόνο κρατικά Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη μέση και διχασμένο κατά κάποιο τρόπο. Ο Πρόεδρος του κόμματος αντιλαμβάνεται ότιη κατάσταση στην Παιδεία δεν μπορεί να συνεχισθεί όπως είναι σήμερα, θεωρεί ότι αν επιτραπείνα λειτουργήσουν και ιδιωτικά, μη κερδοσκοπικά ΑΕΙ, θα ωφεληθούν και τα δημόσια και δεν επιθυμεί να καρπωθεί η κυβέρνησητον τίτλο του μεταρρυθμιστή. Δεν μπορεί δηλαδή, κατά τον κ. Γ. Παπανδρέου, να κερδίζει συνεχώς η κυβέρνηση τις εντυπώσεις προβάλλοντας πραγματικές και πλασματικέςμεταρρυθμίσεις και την ίδια στιγμή το ΠΑΣΟΚ να εμφανίζεται ως το κόμμα της συντήρησης, αν όχι της αντίδρασης και ως ακοίμητος φρουρός των λεγόμενων κεκτημένων.
Σωστή η σκέψη, αλλά τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά. Κατ΄ αρχήν αντιδρούν πολλοί και διάφοροι μέσα στο ΠΑΣΟΚ, είτε επειδή πιστεύουνότι ιδεολογικά δεν επιτρέπεται σε σοσιαλιστές ή σοσιαλδημοκράτες να ανέχονται την λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων, είτε επειδή φοβούνται ότι θαταυτιστεί το ΠΑΣΟΚ με τη Νέα Δημοκρατία στο συγκεκριμένο θέμα και θα χάσει προς τα αριστερά κόμματα, είτε γιατί κάνουνεσωκομματική αντιπολίτευση, είτε τέλος γιατί συνδέονται με τις ομάδες και τις συντεχνίες των πανεπιστημιακών, των νεολαίων και των συνδικαλιστών, περιλαμβανομένης της ΑΔΕΔΥ, που βολεύονται με τη σημερινή κατάσταση και λένε όχι σε κάθε αλλαγή.
Ο κ. Βενιζέλος, ας πούμε, υποστηρίζει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να υπερψηφίσει τώρα την αλλαγή του άρθρου 16 για να μην περάσει με 180 ψήφους, οπότε στην άλλη Βουλή που θα διαμορφωθεί η διατύπωση, θα χρειάζονται μόνο 151 ψήφοι και η κυβέρνηση θα κάνει ό,τι θέλει. Πολλοί λένε ότι η άποψη αυτή έχει λογική, ξεχνώντας όμως ότι αν το ΠΑΣΟΚ την υιοθετήσει θα είναι σαν να παραδέχεται ότι τις επόμενες εκλογές θα τις κερδίσει η Νέα Δημοκρατία και θα μπορεί να κάνει ό,τι θέλει μετά. Εξάλλου, τα κόμματα εξουσίας πρέπει να έχουν και κάποιες αρχές και όχι να λειτουργούν αποκλειστικά και μόνο με κινήσεις τακτικής. Χρειάζονται και αυτές, αλλά χρειάζονται και κάποιες αρχές, τουλάχιστον σε σπουδαία ζητήματα, όπως η Παιδεία.
Με τα δεδομένα αυτά, ο κ. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ είναι αναγκασμένος να ελιχθεί με απαράμιλλη μαεστρία. Να ψηφίσει την αναθεώρηση του άρθρου 16, να πείσει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να μπει στην πρωτοπορία της πραγματικής μεταρρύθμισης στην Παιδεία, να καταθέσει ταυτόχρονα προτάσεις που να το διαφοροποιούν από την άποψη της κυβέρνησης και το κυριότερο, να επικοινωνήσει την διαφορετικότητά του στην κοινή γνώμη. Δύσκολα πράγματα, αλλά ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο. Πρέπει να προχωρήσει μπροστά, πρέπει να ψηφίσει την αναθεώρηση του άρθρου 16 και πρέπει να πείσει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι διαφορετικό από τη Ν.Δ.Ουσιαστικά πάντως, νόμος και όχι το Σύνταγμα, θα καθορίσει την λειτουργία των μη κρατικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα.
Αγγελος Στάγκος