Δεν θα κρίνουμε αν η απόφαση της Δικαιοσύνης ήταν δίκαιη ή άδικη, εύλογη ή υπερβολικά αυστηρή. Γεγονός είναι, πάντως, ότι οι δικαστές εκπέμπουν σε κάθε κατεύθυνση ένα σαφές μήνυμα: όσοι διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα και υποκύψουν σε πειρασμούς, δεν είναι πλέον καθόλου απίθανο να τιμωρηθούν ακόμη με ποινές κάθειρξης, που θα τους στείλουν για το υπόλοιπο της ζωής τους σε ένα κελί του Κορυδαλλού.

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τους «ανίδεους» των Ταμείων; Αρκετοί εξ αυτών εξομολογούνται ότι, αν δεχτούν να πάρουν πίσω άτοκα τα κεφάλαια που επένδυσαν στο «κρυφό» ομόλογο, δεν είναι καθόλου απίθανο αύριο να βρεθούν παρέα με τους πανεπιστημιακούς στον Κορυδαλλό, καταδικασμένοι για απιστία σε βαθμό κακουργήματος, σε συνδυασμό, πιθανότατα, με τις επιβαρυντικές διατάξεις περί καταχραστών του Δημοσίου. Αυτό τουλάχιστον τους είπαν οι νομικοί τους σύμβουλοι και δεν έχουν λόγους να το αμφισβητήσουν.

«Ναι», λένε πολλοί, «αλλά αν δεν πάρουν πίσω τα χρήματα δεν κινδυνεύουν πάλι να κατηγορηθούν ότι ομόφωνα ενέκριναν την αγορά ενός ομολόγου που αποδεδειγμένα προκάλεσε ζημιές στα Ταμεία»; Αυτός ο κίνδυνος είναι υπαρκτός, λένε οι νομικοί που γνωρίζουν αυτά τα θέματα, αλλά τουλάχιστον στην περίπτωση αυτή οι «ανίδεοι» των Ταμείων έχουν αρκετά στοιχεία για να ισχυρισθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης ότι εξαπατήθηκαν από άπληστους χρηματιστές και τραπεζίτες, να διεκδικήσουν αποζημιώσεις και, τελικά, να αποφύγουν τη… διαμονή στον Κορυδαλλό.

Το πιθανότερο είναι ότι, με αυτά τα νομικά δεδομένα και με την απόφαση για το Πάντειο να «χτυπάει καμπανάκια», καμιά διοίκηση Ταμείου δεν θα ικανοποιήσει όσους επιθυμούν διακαώς να επιστρέψουν τα χρήματα στα Ταμεία, έστω και χωρίς τόκους. Συνεπώς, το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις με την JP Morgan φαίνεται ότι είναι οριστικό.

Τι μπορεί να γίνει; Απάντηση εύκολη φοβόμαστε ότι δεν υπάρχει. Ο υπουργός Οικονομίας έχει δηλώσει, άλλωστε, ότι το ομόλογο δεν μπορεί να ακυρωθεί από το Δημόσιο, γιατί ήταν επωφελές και θα κατηγορηθεί ο ίδιος για απιστία. Μόνη διέξοδος, ίσως, είναι η λύση που προτείνει η ΓΣΕΕ με τη νομοθετική ρύθμιση που επεξεργάσθηκαν για λογαριασμό της έγκριτοι νομικοί: να καλύψει το Δημόσιο τις ζημιές των Ταμείων και να αναλάβει το ίδιο το Δημόσιο να διεκδικήσει στα δικαστήρια αποζημιώσεις από όσους προκάλεσαν τις ζημιές.

Αν «ναυαγήσει» λοιπόν, οριστικά η διαπραγμάτευση Ταμείων και JP Morgan, ίσως η κυβέρνηση να πρέπει να μελετήσει προσεκτικότερα αυτή τη νομοθετική πρόταση και να συνταχθεί με την ΓΣΕΕ και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που την έχουν υιοθετήσει. Έστω κι αν δεν είναι καθόλου ευχάριστο να κυνηγάς στα δικαστήρια τους μεγαλύτερους δανειστές του Ελληνικού Δημοσίου...