Μέχρι πρότεινος τα στελέχη αυτών των μεγάλων επενδυτικών τραπεζών καθοδηγούσαν την επενδυτική σκέψη σε διεθνές πεδίο. Αναλυτές και διευθυντικά στελέχη με τις δημόσιες και μη θέσεις τους και επιλογές καθόριζαν την πορεία των χρηματαγορών τις τιμές των μετοχών και τις αποδόσεις των κρατικών και εταιρικών ομολόγων στις περισσότερες χώρες του πλανήτη.

Σήμερα που οι μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες και εταιρείες αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης ο οποιοσδήποτε καλόπιστος και λογικά σκεπτόμενος επενδυτής θα σκεφθεί«πως είναι δυνατόν να εμπιστευθώ αυτούς τους ανθρώπους που δεν είχαν την ελάχιστη γνώση να προβλέψουν ότι κάποια στιγμή ο κύκλος της οικονομικής ανάπτυξης θα τελείωνε και θα άρχιζε με κάποια αιτία ο κύκλος διεθνούς ύφεσης και κατέστρεψανεταιρείες, ανρθώπους μετόχους και οικονομίες ολόκληρες.

Οσοι θέλουν να κάνουν πικρόχολο χιούμορ αναρωτιούνται «και τώρα ποιος θα μας συμβουλέψει ποιες μετοχές να αγοράσουμε»;

Ποιος θα τους εμπιστευθεί; Κανένας. Είναι η απάντηση. Ίσως την πραγματικότητα την αποδίδει με εξαιρετική γλαφυρότητα η άποψη «Τόσα χρόνια ήταν κυνηγοί. Τώρα έγιναν κυνηγημένοι, χάνουν τα προνόμια και καταλαβαίνουν τον πόνο του θηράματος».

Είναι σίγουρο ότι το νέο οργανωτικό μοντέλο των μεγάλων επενδυτικών τραπεζών δεν θα περιλαμβάνει στελέχη που θα βαρύνονται με χειρισμούς που οδήγησαν και στην χρηματοπιστωτική κρίση και στις τεράστιες ζημιές που ανά τρίμηνο ανακοινώνονται.

Και θα προσπαθήσουν να κερδίσουν σε αξιοπιστία.

Δυστυχώς όμως και κάθε φορά η ιστορία επαναλαμβάνεται.

Χρήστος Ιωάννου