Προς το παρόν, εκείνο που καταλαβαίνω είναι ότι για τη θύελλα ευθύνονται βασικά ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός, το πέρασμα της εξουσίας από τις κυβερνήσεις στις εταιρίες και στους «μανατζαραίους», η υποβάθμιση της παραγωγής και η υπερτίμηση της προσφοράς τραπεζικών προϊόντων που πλησιάζουν πολύ την έννοια του τζόγου και ελάχιστοι αντιλαμβάνονται πως λειτουργούν, η ασυδοσία της απληστίας, η χωρίς έλεγχο παγκοσμιοποίηση.

Ότι είχε σχέση με την παρέμβαση του κράτους έγινε «ανάθεμα» και φυσικά πρωτοπόροι των νέων θεωριών και της νέας νοοτροπίας ήταν τα αγγλοσαξονικά πανεπιστήμια και τραπεζικά ιδρύματα, που κατόρθωσαν να επιβάλλουν τις απόψεις και τις πρακτικές τους σε όλο τον κόσμο. Οι τζίροι εκτινάχθηκαν, κάποιοι έγιναν πάρα πολύ πλούσιοι, αρκετοί «μανατζαραίοι» εξασφάλισαν αστρονομικές αμοιβές, χιλιάδες και εκατομμύρια άνθρωποι θέλησαν να τους μιμηθούν, είτε δανειζόμενοι, είτε αγοράζοντας τραπεζικά προϊόντα του τζόγου, αλλά στο μεταξύ χάθηκε η μπάλα και ξαναεμφανίστηκε σαν φούσκα.

Όπως είναι γνωστό, η θύελλα ξεκίνησε από τα στεγαστικά δάνεια που έδιναν αφειδώς οι αμερικανικές τράπεζες κυρίως, αλλά και αρκετές άλλες σε όλο τον κόσμο, σε ανθρώπους που δεν είχαν τα εχέγγυα να τα πληρώσουν και αυτό λειτούργησε όσο η αγορά της κατοικίας ήταν στα πάνω της και όσο αυτοί άντεχαν. Όταν άρχισε να πέφτει η αγορά και η οικονομική κρίση κτύπησε αρκετούς από αυτούς ξεκίνησε και η ταχύτατη κατάρρευση τραπεζικών και ασφαλιστικών κολοσσών με τα γνωστά αποτελέσματα. Ολοι οι ειδικοί λένε ότι βρισκόμαστε στο μέσο της κρίσης, κανείς δεν γνωρίζει πότε ακριβώς αυτή θα τελειώσει γιατί δεν είναι γνωστοί και οι σκελετοί που κρύβει ο κάθε κολοσσός, ενώ υπάρχουν και εκείνοι που πιστεύουν ότι έρχεται και ο κυκλώνας των πιστωτικών καρτών!

Τότε ακριβώς αρκετοί υπέρμαχοι του νεοφιλελευθερισμού και της άκρατης κυριαρχίας των αγορών θυμήθηκαν την κρατική παρέμβαση, για να μη διαλυθεί το σύμπαν.Και έτσι βλέπουμε το περίεργο φαινόμενο της κρατικής παρέμβασης και της αγοράς επενδυτικών τραπεζών και ασφαλιστικών μεγαθηρίων από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Την κυβέρνηση δηλαδή της μητρόπολης του νεοφιλελευθερισμού, ενώ το ίδιο έσπευσε να κάνει και στη Ρωσία η κυβέρνηση του κ. Πούτιν. Με λίγα λόγια τα λεφτά των φορολογουμένων και το κράτος έρχονται να σώσουν τον ακραίο φιλελευθερισμό της αγοράς και εκείνους που τώρα απέρριπταν μετά βδελυγμίας κάθε ιδέα κρατικής παρέμβασης.

Αγγελος Στάγκος
[email protected]