Η διατήρηση του μυστικού έχει προφανή στόχο: να αποτραπεί μία εσωκομματική συζήτηση στον ΣΥΡΙΖΑ σαν κι εκείνη του 2015 και να επιδιώξει ο Αλ. Τσίπρας να κάνει την πολιτική διαπραγμάτευση που ονειρεύεται και που δεν σημαίνει άλλο από το να μην εφαρμόσει τώρα αυτά που έπρεπε να έχει εφαρμόσει εδώ και έναν χρόνο. 

Υπο αυτές τις συνθήκες έχει τεράστια σημασία η αναφορά του Ευκλ. Τσακαλώτου το μεσημέρι της Κυριακής από το βήμα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, όπου δήλωσε: «Η διαπραγματευτική ομάδα δεν έχει λεύκη επιταγή. Οι αποφάσεις είναι συλλογικές». Το είχε πει και στο συνέδριο του Οκτωβρίου αλλά όλοι ξαχνούν: «Ολοι μαζί τα κάναμε».

Η φράση του κ. Τσακαλώτου δεν ακούστηκε σαν απολογία, αλλά περισσότερο σαν μήνυμα προς τον Αλ. Τσίπρα. 

Ο υπουργός Οικονομικών δημοσιοποίησε με την αναφορά αυτή την αξίωσή του για πολιτική κάλυψη από τον Πρωθυπουργό στον δρόμο προς την υπογραφή συμφωνίας - ή πριν μία νέα ρήξη που θα έχει κόστος. 

Εχει άλλωστε ο ίδιος μιλήσει και στο υπουργικό συμβούλιο σε προηγούμενη συγκυρία και σε ανάλογο πνεύμα, όταν έλεγε ότι και αυτός μπορεί να κάνει τον αριστερό, αλλά δεν δέχεται να σηκώνει το βάρος της διαπραγμάτευσης και τις υποχωρήσεις σε πιέσεις, και να δέχεται στην συνέχεια εσωκομματική κριτική εκ του ασφαλούς. 

Η επισήμανση του Τσακαλώτου δείχνει ξεκάθαρα πως δεν είναι διατεθειμένος να αναλάβει τον ρόλο του θύματος ή του αποδιοπομπαίου τράγου, όποια τροπή και αν πάρει η διαπραγμάτευση. 

Υπό την έννοια αυτή, το μήνυμα του υπουργού Οικονομικών προς τον Πρωθυπουργό ήταν μάλλον «Αλέξη, ανάλαβε τις ευθύνες σου». 

Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Τσκαλώτος δεν είναι Βαρουφάκης. Είναι κομματικό στέλεχος με κάποια επιρροή. Και όλα αυτά θα έχουν την σημασία τους την επομένη της συμφωνίας ή της νέας ρήξης με την Ενωση, πόσο μάλλον την επομένη των εκλογών, αν το αποτέλεσμα είναι η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ που προδιαγράφεται στις δημοσκοπήσεις.