Τα events στην περίπτωσή μας μπορεί πλέον να εξελίσσονται ήδη στην γειτονική Ιταλία. Εκεί όπου στις εκλογές θριάμβευσε το συριζαϊκής αντίληψης κίνημα των Πέντε Αστέρων, το οποίο τώρα συζητεί τον σχηματισμό κυβέρνησης με την ΑΝΕΛικής φιλοσοφίας Λέγκα του Βορά.

Η διαρροή του κυβερνητικού σχεδίου που συζητούσαν θύμισε αμέσως σε πολλούς στην Ευρώπη την περιπέτεια του ΣΥΡΙΖΑ. Περιελάμβανε μελέτη της αποχώρησης της Ιταλίας από την ευρωζώνη και φυσικά διαγραφή του χρέους και προσφυγή στις αγκάλες του Βλαντίμιρ Πούτιν.

Εν όψει αυτών η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ βρίσκεται σε μία ατυχή συγκυρία. Ετοιμάζεται να διεκδικήσει διευθέτηση χρέους, έξοδο στις αγορές χωρίς πιστοληπτική γραμμή και ταυτόχρονα μιλά για αυξήσεις μισθών, αναστολές στις μειώσεις των συντάξεων, χορηγήσεις επιδομάτων και άλλα τέτοια.

Η ατμόσφαιρα που διαμορφώνεται στην Ευρώπη μέχρις ότου καταστούν σαφείς οι διαθέσεις της νέας ιταλικής κυβέρνησης δεν ευνοεί κανένα από τα φιλόδοξα σχέδια της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου. Τα χατίρια που θεωρούν ότι θα τους κάνουν μάλλον δεν θα γίνουν, το τέλος της δανειακής σύμβασης δεν θα σημάνει τίποτε άλλο παρά την μετάβαση στο επόμενο στάδιο επιτροπείας, ενώ συζητήσεις για χρέος και οτιδήποτε σχετικό θα αντιμετωπίζονται με απλή περιφρόνηση στην Ευρώπη, στην καλύτερη περίπτωση.

Υπό αυτές τις συνθήκες, το σχέδιο εξόδου στις αγορές χωρίς προληπτική πιστοληπτική γραμμή αρχίζει να μοιάζει με εφιάλτη. Οι αναταράξεις στην ευρωζώνη, σε συνδυασμό με τις διαθέσεις της ελληνικής κυβέρνησης εν όψει εκλογών (ακόμη και αν αυτές γίνουν στο τέλος της τετραετίας), προφανώς και θα προσμετρηθούν από τους όποιους δανειστές. Το κόστος δανεισμού της χώρας σε αυτές τις περιστάσεις θα είναι απαγορευτικό και αντί για αυτόνομη έξοδο από το Μνημόνιο η κυβέρνηση Τσίπρα δεν αποκλείεται να βρεθεί σε θέση αντίστοιχη με εκείνη της κυβέρνησης Παπανδρέου το 2009.

Ίσως τότε να αρχίσει να ζητάει πιστοληπτική γραμμή. Μπορεί όμως να μην είναι σε θέση να την πάρει ούτε και αυτήν.

Όσο έχουν ακόμη λίγο χρόνο, ας διαβάσουν τα events…