Πέραν των όσων είπε ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης για την πανδημία και τη διαχείριση της σε αυτή τη φάση, η πλέον ουσιαστική επισήμανσή του ήταν αυτή για κάποια σημεία της ελληνογαλλικής συμφωνίας. 

Και με αφορμή αυτήν την επισήμανση, εξήγησε κάποια πράγματα σε συνέντευξη του στο Βήμα της Κυριακής. 

«Δεν έχουμε την εθνική πολυτέλεια να αφήνουμε να γίνονται τέτοιου είδους κινήσεις, όπως η ελληνογαλλική συμφωνία, αντικείμενο κομματικής αντιπαράθεσης», ανέφερε ο κ. Βενιζέλος και συμπλήρωσε: «Η κυβέρνηση θεωρεί, όχι αβάσιμα, ότι η συμφωνία είναι μια πολιτική επιτυχία, παρά τα επιμέρους σημεία που είναι δεκτικά βελτίωσης. Η αντιπολίτευση μεγέθυνε τις επιφυλάξεις. Η γεφύρωση ήταν εφικτή. Η συζήτηση, όπως διεξήχθη δεν συνδέθηκε ούτε με την εθνική στρατηγική, ούτε με τις εντυπωσιακές διεθνείς εξελίξεις σε παγκόσμια κλίμακα, ούτε με τα διδάγματα της Ιστορίας στα εθνικά μας θέματα. Ως πολίτης θα ήθελα μεγαλύτερη γενναιοδωρία και γνησιότερη συναινετική διάθεση».

Ως προς το ποιες είναι δε οι πολιτικές του επιδιώξεις και υπό ποιους όρους ασχολείται πλέον με την πολιτική, ο κ. Βενιζέλος ήταν σαφής, για όσους τουλάχιστον έχουν τη διάθεση και τη δυνατότητα να ακούσουν και να αντιληφθούν:

«Με ενδιαφέρει κάτι πολύ περισσότερο από την πολιτική. Η μεταπολιτική. Μια πολιτική που δεν είναι αιχμάλωτη των σκοπιμοτήτων της συγκυρίας, που δεν φλερτάρει ούτε άμεσα ούτε έμμεσα και κομψά με τον λαϊκισμό. Ο ενεργός και ενήμερος πολίτης δεν αφήνει ανυπεράσπιστο το πεδίο της πολιτικής, δηλαδή το πεδίο της Ιστορίας εν τω γίγνεσθαι, στα χέρια μιας στερεοτυπικής αντιπαράθεσης μεταξύ κομμάτων», τόνισε. 

Στη συνέχεια εξέφρασε την ελπίδα «να υπάρχουν αρκετοί που συμμερίζονται την προσέγγισή μου και έχουν κουραστεί από μια επιδερμική, επικοινωνιακή, συγκυριακή και στενά κομματική αντίληψη περί πολιτικής που είναι πολύ συχνά ανιστόρητη». 

«Είχα και εγώ, όπως και όλο το πολιτικό προσωπικό, εγκλωβιστεί παλιότερα, πριν την οικονομική κρίση, σε μια αυτοαναφορική αντίληψη του κομματικού συστήματος. Οφείλουμε όμως να διδασκόμαστε για να μην επαναλάβουμε ως χώρα μεγάλα λάθη του παρελθόντος. Ο αναστοχασμός είναι καθολική υποχρέωση σε μια σύγχρονη δημοκρατία που επικοινωνεί με το μέλλον», υπογράμμισε ο πρώην πρόεδρος του ΠαΣοΚ.

Φαίνεται ότι τα τελευταία χρόνια, ο λόγος και η παρέμβαση ανθρώπων όπως ο Βενιζέλος, βρίσκουν χώρο και απήχηση πολύ πιο εύκολα απ’ ό,τι ο αντίστοιχος λόγος των κομμάτων. Γίνεται αυτό φανερό και αυτές τις ημέρες, με τις συζητήσεις, τη θεματολογία και το περιεχόμενο του πέμπτου ετήσιου συνεδρίου του Κύκλου Ιδεών, όπου κεντρική αναζήτησή είναι «Από την κρίση στην κανονικότητα, ή η κρίση ως κανονικότητα;».

Το αν αυτά μπορούν να μετατραπούν σε πολιτικό λόγο και πράξη από τις υπάρχουσες δυνάμεις και τους υπάρχοντες σχηματισμούς είναι ένα ζητούμενο, αν και δεν δικαιολογείται μεγάλη αισιοδοξία ως προς αυτά. 

Υπό μία έννοια, το να προηγείται η μετα-πολιτική, όπως την ορίζει ο Βενιζέλος και να ακολουθεί η πολιτική, δεν είναι ανεξήγητο, όσο και αν φαντάζει παράδοξο. 

Όμως η χώρα μοιάζει να εγκλωβίζεται και πάλι στις συνθήκες μίας πολιτικής αντιπαράθεσης βγαλμένης από την προηγούμενη δεκαετία. 

Είναι παράμετρος κρισιμότερη από ό,τι πολλοί πιστεύουν, το να σπάσει αυτός ο κύκλος. Αν συμβεί αυτό, θα απελευθερωθούν δυνάμεις παραγωγικές και ικανές να οδηγήσουν την Ελλάδα μπροστά. 

Αν όχι, ο κίνδυνος της ολέθριας οπισθοδρόμησης είναι μεγάλος και οι ευκαιρίες κάποια στιγμή εξαντλούνται.