Εξ ου και δεν είναι τυχαίο, πέρα από την κατάντια της οικονομίας, ότι το spread (το άνοιγμα του επιτοκίου που προσφέρουμε για να πουλήσουμε τα κρατικά ομόλογα σε σχέση με τα γερμανικά) ξεπερνάει πια τις δύο μονάδες και θα χειροτερεύει με μαθηματική ακρίβεια.

Μέσα σε αυτή την κατάσταση λοιπόν, τις τελευταίες ώρες έχουμε φαινόμενα άκρως ανησυχητικά. Το πρώτο είναι ότι εμφανίστηκαν νοικυραίοι αποφασισμένοι να πάρουν την τήρηση της τάξης στα χέρια τους , προκειμένου να υπερασπιστούν τις περιουσίες τους. Το κάνουν οι άνθρωποι γιατί διαπίστωσαν και διαπιστώνουν την ανικανότητα της αστυνομίας αλλά μέσα σε αυτούς βρίσκουν την ευκαιρία να αναμειχθούν ακροδεξιά στοιχεία της«Χρυσής Αυγής» και άλλων ανάλογων οργανώσεων. Ετσι όμως δημιουργούνται οι προϋποθέσεις να υπάρξουν θύματα είτε από την πλευρά των βανδάλων , είτε από τη δική τουςπλευρά και να έχουμε «λυντσαρίσματα» και κοινωνική έκρηξη άνευ προηγουμένου που δεν θα εκτονώνεται με τίποτα.

Το δεύτερο άκρως ανησυχητικό φαινόμενο είναι ή μεγάλη συμμετοχή οικονομικών μεταναστών και γενικά αλλοδαπών στις λεηλασίες. Πάνω από τους μισούςπου συνελήφθησαν προχθές για πλιάτσικο ήταν αλλοδαποί και δεν είναι μακριά η στιγμή που θα έχουμε νέα και μεγάλη έξαρση ρατσισμού. Δεν αποκλείεται μάλιστα με την οικονομική κρίση να έχουμε και έξαρση της εγκληματικότητας, που θα αποδοθεί σε μεγάλο βαθμό στους ξένους και τότε ποιος μας πιάνει…Το λιγότερο που μπορούμε να περιμένουμε είναι ότι πολλοί νοικοκυραίοι θα ζητούν να ληφθούν μέτρα ανάλογα με εκείνα που πήρε ο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία και αυτό θα θεωρείται «ήπια» αντίδραση από την οποία θα ωφεληθεί το κόμμα που θα την καπηλευτεί.

Βασικός λόγος για τον οποίον φτάσαμε στη σημερινή κατάντια ως χώρα και ως κοινωνία είναι φυσικά η μη εφαρμογή του νόμου. Στην Ελλάδα οι νόμοι ψηφίζονται για να γράφονται στα παλιά τα παπούτσια των πάντων. Αυτών που τους ψηφίζουν, των άλλων που έχουν υποχρέωση να τους εφαρμόσουν και εκείνων που πρέπει να τους σέβονται. Ωστόσο είναι απαραίτητο σήμερα πια να περάσει νόμος που θα καταργεί το λεγόμενο «πανεπιστημιακό άσυλο». Η διακίνηση των ιδεών δεν απειλείται κατ΄ ουδένα τρόπο στα πανεπιστήμια και η διατήρηση του πανεπιστημιακού ασύλου, όπως έχει καταντήσει, προσφέρει ασφαλές καταφύγιο στους βανδάλους και σε άλλα εγκληματικά στοιχεία. Τα  πανεπιστήμια έχουν μεταμορφωθεί σε άντρα παρανόμων καιεκεί μέσα φτιάχνονται τα κοκτέιλ «Μολότωφ» και αποθηκεύονται όπλα καταστροφής. Αλλωστε, η καταστροφή που υφίστανται καθημερινά είναι πασιφανής.

Αν και είναι απολύτως σαφές ότι η υποστήριξη της διατήρησης του «πανεπιστημιακού ασύλου» δεν έχει καμία σχέση με το αριστερό, το προοδευτικό ή το δημοκρατικό φρόνημα, δυστυχώς δεν πρέπει να αναμένεται ότι τα κόμματα θα συμφωνήσουν στην κατάργησή του. Όχι μόνο γιατί θα υπάρξουν αντιδράσεις, που θα υπάρξουν, από ομάδες φοιτητών, αλλά και γιατί κάποια  από αυτά νομίζουν ότι ασκούν εξουσία στον πανεπιστημιακό χώρο έτσι όπως έχουν τα πράγματα. Δεν τους πειράζει καθόλου που τα ΑΕΙ κοντεύουν να μετατραπούν (αν δεν το έχουν επιτύχει ακόμη) από λίκνα της γνώσης σε λίκνα της εγκληματικότητας!

Αγγελος Στάγκος
[email protected]