Προς το παρόν όμως, η κατάσταση στην Ελλάδα έχει ως εξής: οι 180 βουλευτές που πρέπει να ψηφίσουν το νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν φαίνονται στον ορίζοντα, ο κόσμος έχει αρχίσει να ανησυχεί, αρκετοί στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α τρέμουν μπροστά στην προοπτική της εξουσίας, ο Τσίπρας και το επιτελείο του βιάζονται να φτάσουν εξουσία και δεν ακούν κανένα, ο Σαμαράς νοιάζεται για τον εαυτό του και τζογάρει, ο Βενιζέλος αισθάνεται την καυτή ανάσα του Γ. Παπανδρέου και νομίζει ότι η κίνηση της κυβέρνησης είναι σωστή, οι εταίροι ξεσπαθώνουν κρίνοντας από τη δήλωση του Γιούνκερ, τα χρονικά περιθώρια στενεύουν, διάφοροι ποντάρουν και ελπίζουν ότι θα βρεθεί την τελευταία στιγμή κάποιο πεδίο συνεννόησης, το μέλλον είναι αβέβαιο είτε βρεθεί, είτε δεν βρεθεί αυτό το σημείο, η Τρόϊκα περιμένει.
Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί η εκτίμηση ότι μπορεί ως τις 29 Δεκεμβρίου, ημέρα της τρίτης και καθοριστικής ψηφοφορίας στη Βουλή, θα δημιουργηθούν καταστάσεις στην οικονομία, στις τράπεζες και στις αγορές που θα κλιμακώσουν την ανησυχία και θα ασκηθούν πιέσεις να βρεθούν οι 180. Φαίνεται επίσης ότι υπάρχουν τάσεις αποσυσπείρωσης στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και γι΄ αυτό ο Τσίπρας κάνει όλο και περισσότερο τον νταή. Από την άλλη πλευρά όλα αυτά θα τα διαπιστώσουμε στις 29 Δεκεμβρίου και με το σημερινό πολιτικό προσωπικό της Βουλής, κανείς δεν μπορεί να βάλει στοίχημα για τίποτα. Είναι πολλοί οι βλαμμένοι και άλλοι τόσοι εκείνοι που κοροϊδεύουν το σύμπαν, ακόμη και τους εαυτούς τους, οι οποίοι με τη βοήθεια των μήντα διαμορφώνουν το κλίμα.
Ωστόσο, αν η χώρα πάει για εκλογές, είναι σχεδόν μαθηματικά βέβαιο ότι ο χρόνος δεν θα είναι επαρκής για να βρεθεί συμφωνία με την Τρόϊκα και επομένως θα βρεθεί στο κενό και δίχως στήριξη. Θυμίζουμε ότι η παράταση του Μνημονίου σημαίνει ότι λήγει στις 28 Φεβρουαρίου, οι εκλογές θα γίνουν περί το τελευταίο δεκαήμερο του Ιανουαρίου, αλλά μετά θα πρέπει να σχηματιστεί κυβέρνηση, ενδεχόμενο πολύ αβέβαιο αν κανένα κόμμα δεν έχει αυτοδυναμία. Οι διαδικασίες για τις διαβουλεύσεις με στόχο τον σχηματισμό κυβέρνησης, αλλά και για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας θα κρατήσουν τουλάχιστον ένα 15νθήμερο, άρα ο χρόνος θα είναι ελάχιστος ια τις διαπραγματεύσεις με την Τρόϊκα. Και αν πρώτο κόμμα είναι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. –που είναι το πιθανότερο -, τότε ο χρόνος θα είναι ακόμη πιο μικρός, έστω και αν επιχειρήσει μεγαλειώδη κολοτούμπα, μάλλον απίθανο.
Υπάρχουν και εκείνοι που εκτιμούν ότι ακόμη και αν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τα πράγματα θα είναι πολύ σκούρα. Γιατί η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να φτάσει σε μία συμφωνία με την Τρόϊκα για να μην πέσει η χώρα στο κενό. Αυτή η συμφωνία θα έχει και όρους, δηλαδή μέτρα, που θα πρέπει να περάσουν από τη Βουλή, όπως θα πρέπει να περάσει από τη Βουλή και η συμφωνία για τη χρηματοπιστωτική γραμμή στήριξης, ακόμη και η όποια ρύθμιση του χρέους. Πολύ δύσκολα πράγματα, όπως δύσκολα θα είναι να περάσουν και από τα Κοινοβούλια άλλων κρατών. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, δηλαδή για μία χώρα που εκ πεποιθήσεως είναι … αμεταρρύθμιστη και μη κυβερνήσιμη.
Μέχρι τότε όμως ας γλεντήσουμε τον πανικό των καταραμένων αγορών, μετά τη μεγάλη κουβέντα του Τσίπρα.