Οι εκπλήξεις δεν αποκλείονται στην εποχή μας, αλλά τα θαύματα έχουν γίνει πολύ δύσκολη υπόθεση. Επομένως, ας ετοιμαζόμαστε για εκλογές και ό,τι ήθελε προκύψει. Τώρα που έχουμε πάρει το κολάι, δεν φοβόμαστε τίποτα και είμαστε ατρόμητοι ως ωραίοι Έλληνες και ψηφοφόροι. Τι βρίζαμε το μνημόνιο, την Τρόϊκα, την Μέρκελ, τις Βρυξέλλες τόσο καιρό;
Σιγά μη φοβηθούμε τώρα που φτάνουμε στο αμήν. Τόπε και ο Τσίπρας. “Εμείς θα παίζουμε τη λύρα και οι αγορές θα χορεύουν” είπε και το εννοούσε. Εκείνο που δεν εννοούσε ήταν ότι το 2015 θα είναι δύσκολο, αλλά ας το ξεπεράσουμε ως μη ειπωμένο...
Τέλος πάντων, εφόσον δεν προκύψει νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας και δεν εκπληρωθεί το όνειρο του Σταύρου Δήμα, οι εκλογές προβλέπεται να γίνουν κάπου μεταξύ 25ης Ιανουαρίου, 1ης Φεβρουαρίου και 8ης Φεβρουαρίου, το αργότερο.
Το Σύνταγμα λέει ότι αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, προκηρύσσονται εκλογές μέσα σε 10 ημέρες και αφού προκηρυχθούν πρέπει να διεξαχθούν εντός 30 ημερών, οπότε ο Σαμαράς θα επιλέξει πότε τις θέλει μέσα σε αυτά τα περιθώρια. Ενδεχομένως θα το τραβήξει όσο το δυνατόν μακρύτερα για να γίνουν αισθητές οι πιθανές συνέπειες της νέας περιπέτειας στην οποία μπαίνει η χώρα.
Στο μεταξύ θα δούμε πως θα διαμορφωθούν τα κομματικά σχήματα από αριστερά προς τα δεξιά. Αριστερά του ΚΚΕ υπάρχουν τα διάφορα γκρουπούσκουλα, με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να συγκεντρώνει τα μεγαλύτερα ποσοστά και να διεκδικεί ρόλο. Το ΚΚΕ είναι γνωστό και σταθερό, αλλά στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα παιχθούν διάφορα μέχρι να καταρτιστούν τα ψηφοδέλτια.
Μεταξύ πληροφοριών και φημών, φαίνεται ότι έχουν δοθεί υποσχέσεις σε μερικούς βουλευτές της ΔΗ.ΜΑΡ να περιληφθούν σε αυτά, ενώ και με τον Φ. Κουβέλη υπάρχει κάποια συμφωνία που μπορεί να φτάνει από συμμετοχή στο Επικρατείας, μέχρι υποψηφιότητα για την Προεδρία της Δημοκρατίας μετά τις εκλογές.
Μάλλον θα εκδηλωθούν αντιδράσεις από διαφόρους μέσα στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και ήδη φαίνεται ότι υπάρχει απόφαση να μειωθεί η δυνατότητα παρέμβασης των τοπικών οργανώσεων στον καταρτισμό των ψηφοδελτίων. Από την άλλη πλευρά, τα πράγματα έχουν δυσκολέψει για τους Βουδούρη και Παραστατίδη μετά τις λασποχοντράδες που αμόλησαν για βουλευτές που ψηφίζουν “ναι” στον πρόεδρο της Δημοκρατίας και την παρέμβαση Γλέζου.
Στην Κεντροαριστερά γίνεται μύλος σύμφωνα με τις καλύτερες παραδόσεις. Όπως δηλαδή στις αρχές της δεκαετίας του ’50 που οδήγησαν στην ηγεμονία του Ελληνικού Συναγερμού αρχικά και της ΕΡΕ στη συνέχεια. Έχουμε τον Βενιζέλο και τους δικούς του να διατηρούν τη σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Παπανδρέου πάει για κόμμα με σημαία Αλλαγής και παίρνει μερικούς από τον πρώτο, η Διαμαντοπούλου με τον Φλωρίδη ψάχνονται και ψάχνουν για κάτι δικό τους, οι Λυκούδης, Ψαριανός, Τατσόπουλος και άλλοι πάνε για σύμπραξη με Το Ποτάμι και δεν ξέρουμε τι άλλο ακόμη μπορεί να εμφανιστεί.
Πιο δεξιά, η Νέα Δημοκρατία βαδίζει με το Σαμαρά αρχηγό ελπίζοντας στην ακραία πόλωση για να επιστρέψουν κάποιοι ψήφοι από τους Ανεξάρτητους Έλληνες του Καμένου και τη “Χρυσή Αυγή”. Δεξιότερα, λίγο πριν πέσουμε πάνω στον τοίχο, ο Καμένος θα κάνει λυσσαλέο αγώνα, τα πάντα, όλα, για να κρατηθεί ο ίδιος και το κόμμα του στην επιφάνεια. Δεν ξέρουμε αν ο Μπαλτάκος θα κατέβει στις εκλογές όπως απειλεί και βέβαια θα παίξει μπάλα και η Χρυσή Αυγή, χωρίς να μπορούμε σήμερα να προβλέψουμε τα ποσοστά της.
Αυτοί θα είναι λίγο - πολύ οι παίχτες και όποιος πιστεύει (και σωστά) ότι η σημερινή Βουλή ήταν η χειρότερη εδώ και πολλές δεκάδες χρόνια, που να δει την επόμενη! Προς το παρόν, Καλά Χριστούγεννα.
Άγγελος Στάγκος