Στην πραγματικότητα, η επιτυχημένη επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης βασίζεται στο απύθμενο θράσος με το οποίο χειραγωγεί και κοροϊδεύει την κοινή γνώμη, επειδή και η τελευταία γουστάρει τέτοια μεταχείριση, για να είμαστε δίκαιοι. Οι μέθοδοι είναι κλασικές, αλλά το θέμα δεν είναι η ανάλυσή τους. Το θέμα είναι ότι με την επικοινωνιακή πολιτική της, η κυβέρνηση Σύριζα – Ανέλ, οδηγεί τη χώρα στα βράχια και αν συμβεί αυτό, θα πρόκειται για τη μεγαλύτερη καταστροφική πολιτική απάτη από το 1922. Και τότε οι βασιλικοί που ψηφίστκαν με την υπόσχεση ότι θα φέρουν το στρατό πίσω («οίκαδε») προχώρησαν μέχρι το Σαγγάριο με τα γνωστά αποτελέσματα και τώρα οι σημερινοί που έφτασαν στην εξουσία υποσχόμενοι πράματα και θάματα, αλλά πάντως μέσα στην Ευρωζώνη, κάνουν τα πάντα για να οδηγηθεί η χώρα εκτός και στην άβυσσο. Αν το καταφέρουν θα πρόκειται για κολοσσιαία πολιτική απάτη.
Οσοι πιστεύουν ότι ο υπερήφανος λαός θα σκεφτεί με τη λογική και θα τους αναγκάσει να αλλάξουν ρότα, πλανάται οικτρά. Ο λαός θα συνεχίσει να τους χειροκροτεί ς μάγκες και τσαμπουκάδες και θα αρχίσει να δυσανασχετεί και να βρίζει, μόνον όταν πάει στα ATM και δεν θα μπορεί να βγάλει λεφτά, όταν θα μπουν φραγμοί στην κίνηση κεφαλαίων, όταν δεν θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, όταν θα πηγαίνει στα νοσοκομεία και θα τρώει πόρτα, όταν δει μειώσεις στο εισόδημά του και δεν βρίσκει αγαθά. Τότε θα αρχίσουν οι μούντζες και οι κατάρες, όχι πριν.
Το ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση θα τολμήσει τη ρήξη και την έξοδο από την Ευρωζώνη. Αν αυτός ήταν από την πρώτη στιγμή ο στόχος της, ή αν θα φοβηθεί και θα κάνει βήματα προς τη λογική, άρα αν θα δεχθεί μία συμφωνία. Η κατάσταση είναι οριακή, ως τώρα έχει σπάσει τα μούτρα της σε όλες τις προσπάθειες που έκανε να προκαλέσει ρήγματα και αλλαγή πολιτικής στους δανειστές. Αντίθετα, συσσώρευσε εχθρούς, μηδένισε την όποια αξιοπιστία είχε όταν κέρδισε τις εκλογές, συσπείρωσε όλους τους εταίρους απέναντί της και οδήγησε τη χώρα πάλι τη χώρα στην κόψη του ξυραφιού. Οποιος είχε αμφιβολίες, κανονικά θα πρέπει να τις διάλυσε τις τελευταίες μέρες με όσα συνέβησαν στη μακρινή Ρίγα, εκτός και αν είναι κυριολεκτικά ψεκασμένος.
Το νέο ορόσημο είναι η 11η Μαϊου, που θα ξανασυνέλθει το Γιούρογκρουπ, αλλά μάλλον θα καταλάβουμε που πάμε μερικές μέρες πιο πριν. Αν πρόκειται να κλείσει συμφωνία θα το μάθουμε, αν όχι, πάλι θα το μάθουμε. Μετά έρχεται ο Ιούνιος για τα ακόμη πιο σοβαρά. Ωστόσο, και με το καλύτερο σενάριο, η ζημία που έχει γίνει στην οικονομία είναι πολύ μεγάλη, σχεδόν ανήκεστη. Θα κάνουμε πολλά, πάρα πολλά, χρόνια για να συνέλθουμε και με πολλά, πάρα πολλά, ζόρια. Οποιος λέει η νομίζει το αντίθετο, κοροϊδεύει τον εαυτό του και τους άλλος. Αυτά μέσα στην Ευρωζώνη, γιατί έξω θα είμαστε νεκροί.
Άγγελος Στάγκος