Το πιο καταπληκτικό όμως είναι ότι παρ’ όλα αυτά, ο Τσίπρας θεωρείται φαβορί να κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές! Που αν συμβεί θα σημαίνει κάτι βέβαια και για τον λαό, γιατί θα δείξει ότι δεν καταλαβαίνει πια τίποτα. Ή όχι; Παρ΄ όλο που κάποιοι λένε ότι καλό θα είναι να βγει πάλι ο Τσίπρας για να λουστεί ο ίδιος την κατάσταση που δημιούργησε… Όμως γιατί να πιστέψουμε ότι αυτός ο άνθρωπος, μαζί με εκείνους που έχει γύρω του –από τους οποίους ούτε ένας διακρίθηκε σε οτιδήποτε και οι Πανούσης και Μάρδας που ξεχώρισαν επειδή έλεγαν αυτονόητα, δεν ήταν κομματικοί του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – μπορούν να καταφέρουν οτιδήποτε. Όταν μάλιστα δεν πιστεύουν στη συμφωνία που υπέγραψαν, συνεχίζουν να λένε ψέματα και σαχλαμάρες, ακόμη και περί επαναδιαπραγμάτευσης των όρων του μνημονίου, που επιμένουν ότι έδωσαν μία ωραία μάχη που άφησε σπόρο για αλλαγή στην Ευρώπη, που αποκλείουν οποιαδήποτε συνεργασία με οποιονδήποτε εκτός από τους Καμένους και που ο Παπαδημούλης έφτασε να δηλώσει ότι αν δεν έχουν αυτοδυναμία θα συνεργαστούν με τους… Λαφαζαναίους.
Τέλος πάντων, θα τα δούμε αυτά στη συνέχεια, γιατί τώρα ασχολούμαστε με τα τερτίπια και τις διάφορες πιθανές συνεργασίες. Με τον Τσίπρα και τον απερίγραπτο Σκουρλέτη να κλείνουν τις Σκουριές παραμονή εκλογών, πρώτον, για να δείξουν ότι αυτοί είναι πιο αριστεροί από τον Λαφαζάνη που δεν τόκανε έξη μήνες που είχε το αρμόδιο υπουργείο, δεύτερον για να κλείσουν το μάτι στους μπαχαλάκηδες ότι παραμένουν δικοί τους και δεν άλλαξαν επειδή υπέγραψαν ένα … ψευτομνημόνιο, που δεν πρόκειται να εφαρμόσουν. Με τον Μεϊμαράκη να κινείται στη γραμμή «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου» και να καταφεύγει σε κόλπα που υποτίθεται ότι φέρνουν σε δύσκολη θέση τον Τσίπρα, αλλά κυρίως για να βοηθήσουν του Λαφαζαναίους να οργανωθούν για του κόψουν ψήφους.
Έτσι πρόσφερε κύρος στη φοβερή Ζωή, ενώ όλοι ξέρουν ότι την βδελύσσεται, προκειμένου να συνεχίσει τις κακοστημένες και ασυνάρτητες παραστάσεις της. Με αυτό τον τρόπο όμως δεν αποκτά ο ίδιος κύρος, ούτε η Ν.Δ. …. Με τον Λαφαζάνη και τους ομοίους του να λειτουργούν κυριολεκτικά σαν καρικατούρες με έναν αιώνα σχεδόν καθυστέρηση, προσφέροντας ωστόσο μία υπηρεσία στη χώρα και στο λεγόμενο «σύστημα», που αν όντως υπήρχε θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Δημιουργώντας άρον - άρον τη «Λαϊκή Ενότητας», έκοψε τη δυνατότητα στο Μιχαλολιάκο να πάρει την εντολή και να «νομιμοποιηθεί» ακόμη περισσότερο πολιτικά, καθώς η δίκη του και των άλλων στελεχών της «Χρυσής Αυγής» εκφυλίστηκε μεθοδευμένα. Ήδη οι Χρυσαυγίτες κάνουν ομαδικές δημόσιες εμφανίσεις με μαύρες στολές και περιμένουν άνοδο στις εκλογές, με την βοήθεια της έξαρσης του μεταναστευτικού.
Συζητούνται επίσης και οι πρώτες συνεργασίες. Ο Κουβέλης μάλλον ολοκληρώνει τον αυτοεξευτελισμό του πηγαίνοντας με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., στο ΠΑΣΟΚ συζητούν συνεργασία με τα σταγονίδια της ΔΗΜΑΡ, εκτός Κουβέλη, και το κόμμα του Γ. Παπανδρέου, που ο Βενιζέλος όμως δεν θέλει να μυρίσει, ο Λεβέντης κατεβαίνει ως συνεχιστής της Ένωσης Κέντρου και κάποιοι φλερτάρουν μαζί του, ο Λαφαζάνης έκλεισε με τον Αλαβάνο ως γνήσιοι εκπρόσωποι της δραχμής και δείχνει αποφασισμένος να φορτωθεί τον τεράστιο μπελά που ακούει στο όνομα Κωνσταντοπούλου, ο Μεϊμαράκης προσπαθεί να κόψει διαρροές προς τα δεξιά, αλλά θα κάνει βασικά στροφή προς το κέντρο. Και ο Τσίπρας θα συνεχίσει την αριστερίστικη ρητορική, ενώ έχει κάνει τη μεγαλειώδη κωλοτούμπα προς την κεντροαριστερά με την υπογραφή. Και έπεται συνέχεια γιατί προς το παρόν βλέπουμε τακτικισμούς σε κινούμενη άμμο…
Άγγελος Στάγκος