Χωρίς λοιπόν περιττά λόγια, φαίνεται ότι έχουν αποφασιστεί διάφορα πράγματα πίσω από κλειστές πόρτες και τώρα αρχίζουν να παίρνουν σχήμα και να δημοσιοποιούνται. Ασφαλώς το ταξίδι της Μέρκελ στην Τουρκία και η κοινή πρόταση να αναμειχθεί το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο για να ανακοπεί η ροή των μεταναστών δεν αποφασίστηκε εκεί. Είχε προαποφασιστεί και ανακοινώθηκε από την Άγκυρα. Αμέσως βγήκε ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, ο Σχινάς και στήριξε την πρόταση, όπως αμέσως μετά βγήκε και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ και δήλωσε ότι την αντιμετωπίζει θετικά και η Ατλαντική Συμμαχία θα τη συζητήσει σοβαρά. Ταυτόχρονα, διάφοροι αμερικανοί, όπως ο Μπέρνς που κάποτε ήταν πρεσβευτής στην Αθήνα και μετά πέρασε και από το ΝΑΤΟ, παρότρυνε από το BBC τον Ομπάμα να κάνει και στη Συρία για να μη σκοτώνονται αθώοι και αν δεν συμφωνήσει σε αυτό η Ρωσία, οι ΗΠΑ να προχωρήσουν μόνες τους, πρόσθεσε.
Δεν ξέρουμε ακριβώς τι ήξερε και τι μυριζόταν ο Τσίπρας. Δεν αποκλείεται αυτό να ήταν το αντικείμενο της συνάντησής του με την Μέρκελ στο Λονδίνο. Τώρα η Αθήνα ζητάει οι περιπολίες του ΝΑΤΟ να γίνονται στα τουρκικά χωρικά ύδατα και να παραμείνουν σεβαστά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Προς το παρόν δεν ξέρουμε πως θα διαμορφωθεί η όλη κατάσταση και αν θα λειτουργήσει αρνητικά ή αν θα ωφελήσει τα συμφέροντα της χώρας. Όμως είναι πάρα πολύ πιθανό να μας κλείσουν εντελώς τα χερσαία σύνορα με τα Σκόπια, αν πούμε «όχι». Ο Μπουζάλας άφησε να εννοηθεί αυτό τις προάλλες, μιλώντας στην τηλεόραση (αν και μεταξύ μας, τα σύνορα έχουν ήδη κλείσει από τους υπερήφανους αγρότες μας). Και τότε θα το φάμε. Πάντως, δεν είναι δυνατόν να λέμε συνεχώς «όχι» στα πάντα, χωρίς να επεξεργαζόμαστε και να έχουμε δικές μας προτάσεις.
Το θέμα είναι ότι ούτως ή άλλως, θα εγκλωβιστούν στην Ελλάδα πολλές χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες. Το ποιος ευθύνεται είναι μία άλλη θλιβερή ιστορία, αλλά σίγουρα θα χρειαστούν και κάποια στρατόπεδα, πέρα από τα περίφημα “hot spots”. Αν μη τι άλλο για τους μετανάστες που θα επαναπροωθούνται στην Τουρκία, που φαίνεται ότι θα πιεστεί για να τους παίρνει πίσω. Άλλωστε, η Τουρκία με την πολιτική της της κατάργησης της βίζας για τις χώρες της Βόρειας Αφρικής επιτρέπει στην πραγματικότητα να περνούν οικονομικοί μετανάστες από το Μαρόκο, την Αλγερία, τη Λιβύη και άλλες χώρες προς την Ελλάδα με στόχο να φτάσουν στην Ευρώπη. Από τη δική μας την πλευρά αντιδρούν, όπως πάντα, τοπικές κοινωνίες που δεν θέλουν στρατόπεδα στην περιοχή τους. Κατανοητό από τη μία πλευρά, αλλά δεν γίνεται να υποχωρεί πάντα ένα κράτος απέναντι στις αξιώσεις τους. Ή όλοι μαζί θα βυθιστούμε ή όλοι μαζί θα σωθούμε και ας το πάρουν χαμπάρι επιτέλους όλοι αυτοί, από την Κω ως τα Διαβατά.
Υπάρχει και ακόμη μία πιθανή παράμετρος στην εμπλοκή του ΝΑΤΟ. Μήπως όλο αυτό είναι και μία προετοιμασία έντασης με τη Ρωσία. Οι Δυτικοί, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, δεν βλέπουν με καλό μάτι την ενεργή ανάμειξη της Ρωσίας στη Συρία. Από τις ανακοινώσεις, τις δηλώσεις και τα διάφορα ρεπορτάζ κοντεύουμε να πιστέψουμε ότι «ο κακός» στη Συρία είναι η Ρωσία σήμερα και όχι το Iσλαμικό Κράτος και διάφορες άλλες οργανώσεις (Αλ Νούσρα) που έχουν χαρακτηριστεί τρομοκρατικές. Να μη ξεχνάμε και την πρόσφατη απόφαση της Ουάσινγκτον να τετραπλασιάσει τα κονδύλια για τη στρατιωτική ενίσχυση των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης που σήμερα πρωτοστατούν στο να κλείσουν τα ελληνοσκοπιανά σύνορα.
Μύλος, λοιπόν, οι εξελίξεις τρέχουν και εμείς κινδυνεύουμε να μείνουμε με τον “μουτζούρη” στο χέρι.