Αποκλεισμένη από τους έξω στα σύνορά της -και αγανακτισμένη γι’ αυτό -, αποκλεισμένη από τους αγρότες στο εσωτερικό της - και από αδιάφορη έως αρειμάνια γι’ αυτό -, με πρόσφυγες και μετανάστες να πλημμυρίζουν νησιά, λιμάνια, πλατείες, χώρους υποδοχής και σύνορα, με την Τουρκία να παίζει παιχνίδια σε βάρος μας - και της Ευρώπης -, με ανοιχτά μέτωπα στο Ασφαλιστικό και στο Φορολογικό, με την αξιολόγηση να καθυστερεί, με τον πρωθυπουργό σε πανικό και αμηχανία, καθώς βλέπει να χάνει τη γοητεία του, με την κυβέρνηση να μη ξέρει τι της γίνεται, αλλά να αυθαιρετεί και να το ρίχνει στη λασπολογία και τους επικοινωνιακούς αντιπερισπασμούς, με τους Σκουρλέτηδες, τους Σπρίντζηδες και τους Ρουμελιώτηδες να αποθαρρύνουν κάθε ιδέα επένδυσης, με την κρατική μηχανή σε πλήρη παράλυση, ακόμη και με τη θεία Μέρκελ να χάνει την επιρροή της, είναι φανερό ότι πάμε κατά διαόλου. Και όσοι πιστεύουν ότι ο κίνδυνος της δραχμής έχει απομακρυνθεί, καλά θα κάνουν να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους.
Θέλετε να πάμε και παρακάτω; Να πάμε λοιπόν. Με τη δίκη του Ρουπακιά για τη δολοφονία του Φύσσα να καθυστερεί απαράδεκτα και τώρα ο Ρουπακιάς να πρέπει να αποφυλακιστεί αφού ολοκληρώνεται το 18μηνο και την Πρόεδρο του Αρείου Πάγου να μαλώνει με τους δικηγόρους για το ποιος ευθύνεται, με τα ανώτατα δικαστήρια να ακυρώνουν νόμους περί μειώσεων συντάξεων και μισθών, με τον Φίλη να μην επιτρέπει αξιολόγηση καθηγητών στα ιδιωτικά σχολεία, με την κυβέρνηση να μειώνει το ωράριο των απασχολουμένων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς από 40 ώρες σε 30, ώστε να μη μπορούν να λειτουργήσουν, με πολλούς δημάρχους να κηρύσσουν μικρές ή μεγάλες ανταρσίες, με τους αναρχοαυτόνομους να συνεχίζουν με άνεση και ατιμωρησία τις επιθέσεις τους, με τους Χρυσαυγίτες να πουλάνε τσαμπουκά στη Βουλή όποτε γουστάρουν, με τους πάντες να αντιδρούν στα πάντα και χίλια δυο άλλα, είναι σαφές ότι αυτή χώρα βρίσκεται ουσιαστικά σε κατάσταση ακυβερνησίας.
Θα έπρεπε να φοράμε παρωπίδες για να μην τα βλέπουμε όλα αυτά και επιπλέον, θα έπρεπε να μην έχουμε κουκούτσι μυαλό για να μη καταλαβαίνουμε τι σημαίνουν και που οδηγούν. Δυστυχώς δεν επιτρέπεται πια αισιοδοξία και περαστικά μας. Αλλά και περαστικά να είναι θα απαιτηθούν πολλά χρόνια για να περάσουν. Άλλωστε και οι διεθνείς συνθήκες χειροτερεύουν, αφήστε που η Ευρώπη κινδυνεύει σοβαρά να διαλυθεί.