Πρόκειται για άλλη μία απελπισμένη προσπάθεια, αφού η κυβέρνηση καθυστέρησε να πάρει τα μέτρα που συμφώνησε με το τρίτο μνημόνιο, με αποτέλεσμα να χειροτερέψει η κατάσταση και να πρέπει να βρει πιο πολλά λεφτά για να ολοκληρωθεί η καθυστερημένη αξιολόγηση, ενώ παράλληλα φρόντισε με τη συμπεριφορά της να ενισχύσει την αναξιοπιστία της διεθνώς. Και όλα αυτά με τα λεφτά να τελειώνουν εν όψει Ιουνίου που θα πρέπει να πληρώσει περί τα 3,5 δις, τα περισσότερα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ήδη έχουν αρχίσει πάλι να ξύνουν τον πάτο ψάχνοντας για αποθεματικά διαφόρων φορέων, της Βουλής περιλαμβανομένης.
Για να πετύχει λοιπόν τον στόχο του ο Τσίπρας ζητάει τώρα από τον Τουσκ να συγκαλέσει σύνοδο κορυφής. Προηγουμένως πληροφορήθηκε ότι ο Νταϊσελμπλουμ δεν είναι διατεθειμένος να κάνει νέα συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ αύριο και βεβαίως δυσκολεύεται πάρα πολύ να «καταπιεί» την ρήτρα των 3,5 δις μέτρων που επιμένει το ΔΝΤ και μαζί του πολλοί ευρωπαίοι ότι πρέπει να ψηφιστεί τώρα και να είναι συγκεκριμένη, ώστε να εφαρμόζονται αυτόματα κάθε χρόνο, αν τα μέτρα των 5,5 δις της αξιολόγησης αποδεικνύονται ανεπαρκή και ο προϋπολογισμός πέφτει έξω. Ο πρωθυπουργός ελπίζει ότι στο αίτημά του αυτό θα βρει συμπαράσταση από την Κομισιόν, μετά από τις γνωστές δηλώσεις του Γιούνκερ που τάχθηκε κατά της ρήτρας, αλλά και από τους Γάλλους, που τον έχουν υιοθετήσει. Ταυτόχρονα θεωρεί ότι οι εταίροι δεν θα θέλουν να συνεχίζεται ο ελληνικός μπελάς όσο παίζεται το παιχνίδι του Brexit, οπότε θα υπαναχωρήσουν…
Εδώ που τα λέμε, είναι κάπως τραβηγμένη η απαίτηση του ΔΝΤ να ψηφιστούν τώρα συγκεκριμένα μέτρα για να εφαρμόζονται προκειμένου το 2018 να παρουσιάσει η κυβέρνηση πλεόνασμα 3,5%. Και αυτό είναι που θέλει να αποφύγει ο Τσίπρας για να κρατήσει ενωμένα κόμμα και κοινοβουλευτική ομάδα, ενώ δέχεται, όπως φαίνεται να ψηφιστεί μία γενική ανάλογη δέσμευση. Φυσικά, με την αέναη διαπραγμάτευση και τη συνεχή υπονόμευση από τον ίδιο και τους υπουργούς του όσων αποφάσεων λαμβάνονται προς τη σωστή κατεύθυνση, η ευθύνη που τα πράγματα έφτασαν εδώ που βρίσκονται, βαραίνει την ελληνική πλευρά.
Υποτίθεται ότι για τα 5,5 δισ. της αξιολόγησης έχει επέλθει συμφωνία. Αλλά και αυτό ακόμη είναι ασαφές. Δεν γνωρίζουμε δηλαδή με σιγουριά ότι έχουν κλείσει όλα τα θέματα –φορολογικό, ασφαλιστικό, κόκκινα δάνεια – και σε ποιο σημείο. Και είναι πολύ πιθανό ότι αναζητώντας πολιτική λύση, ο Τσίπρας θα ξανασπάσει τα μούτρα του, γιατί δεν θα έχει διαβάσει καλά τον συσχετισμό δυνάμεων. Οι ευρωπαίοι δανειστές κράτησαν το ΔΝΤ μέσα στη διαπραγμάτευση δεχόμενοι τη ρήτρα των επιπλέον μέτρων σε αντάλλαγμα να μη ζητάει «κούρεμα» του χρέους, αρκετοί από αυτούς (Σόϊμπλε και άλλοι) συμφωνούν απόλυτα με τις εκτιμήσεις και τις απαιτήσεις του και πολύ δύσκολα θα προσφέρουν την πολιτική λύση που ζητά ο Τσίπρας. Γιατί τότε δεν θα μείνει το ΔΝΤ και αυτό δεν μπορούν να το ρισκάρουν, εφόσον με την προϋπόθεση της παρουσίας του αρκετά κοινοβούλια ενέκριναν το τρίτο μνημόνιο.
Εκτός και αν Τσίπρας είναι πάλι σε διάθεση να παίξει κορώνα – γράμματα πάλι τις τύχες της χώρας με δημοψηφίσματα και άλλα σάλτα μορτάλε… Τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί με δαύτον και την παρέα του.