Στις αγορές είναι ευρέως διαδεδομένη η άποψη ότι υπάρχουν κύκλοι (μικροί, μεγάλοι και μεγαλύτεροι), οι οποίο επαναλαμβάνονται αδιάκοπα.
Οι κύκλοι αυτοί και η επαναληψιμότητά τους έχει γίνει πολύ πιο έντονη από τότε που δημιουργήθηκε η αμερικανική κεντρική τράπεζα, στις αρχές του 1900. Και αυτό είναι λογικό καθώς οι πολιτικές που εφαρμόζει μια κεντρική τράπεζα είναι συγκεκριμένες. Και ως εκ τούτου επαναλαμβανόμενες.
Το ράλι που ξεκίνησε το Μάρτιο του 2009 απαίτησε την παρέμβαση της Fed προκειμένου να αποφευχθεί η πλήρης κατάρρευση του συστήματος. Το QE1 ήταν ένα πρόγραμμα αγορών ομολόγων με το στόχο να είναι να διατηρηθούν τα επιτόκια σε χαμηλά επίπεδα και να επιτρέψουν στις επιχειρήσεις να προγραμματίσουν με μεγαλύτερη ασφάλεια τις επενδύσεις τους, αλλά επίσης, να επιτρέψουν και στην αγορά κατοικίας να ανακάμψει και πάλι. Όπως είναι πλέον γνωστό, το QE1 ακολούθησαν άλλα δυο και κάποιες επιπλέον ενέργειες της Fed. Όλα αυτά έχουν οδηγήσει σε μια άνοδο πάνω από 120% τη Wall Street από τα απόλυτα χαμηλά του Μαρτίου 2009.
Ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα είναι: μετά τη Fed τι; Το ερώτημα μπορεί να έχει σαφή απάντηση (ως πρόβλεψη/εκτίμηση πάντα) αλλά είναι ιδανικότερο να συγκρίνουμε μια ανάλογη ενέργεια στο παρελθόν και να αντλήσουμε επιπλέον συμπεράσματα.
Η αμέσως προηγούμενη φορά που η Fed ανέλαβε ένα τόσο με γάλο “project” παρεμβάσεων στις αγορές ήταν λίγο πριν το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, που ξεκίνησε ενώ η Αμερική δεν είχε συνέλθει από τη Μεγάλη ϋφεση του 1929. Υπήρξαν και περίοδοι όπως τις δεκαετίες του 1970, 1980 και 1990 που η Fed χρειάστηκε να παρέμβει αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό και όχι με το σύνολο των νομισματικών της «όπλων». Τον Απρίλιο του 1942, η Fed ξεκίνησε να αγοράζει μαζικά ότι ομόλογο εξέδιδε το αμερικανικό Δημόσιο μέχρι και το 1946 όπου και το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε.
Σε όλο αυτό το διάστημα, οι αγορές μετοχών σημείωσαν άνοδο πάνω από 150% και συνέχισαν να ανεβαίνουν και για λίγο καιρό μετά τη λήξη της στήριξης (από κεκτημένη ταχύτητα). Τι ακολούθησε;
Η στήριξη της Fed διαστρεβλώνει τις αποτιμήσεις των αγορών. Όταν η στήριξη αυτή ολοκληρώνεται, οι αγορές επιχειρούν μια νέα επαναξιολόγηση των αποτιμήσεων και εκεί υπάρχει νέα πτώση των αγορών και αύξηση των πιθανοτήτων για μια νέα ύφεση (ή περιορισμό των ρυθμών ανάπτυξης).
Θα έχουν την ίδια μοίρα οι αγορές όταν η Fed αποχωρήσει και αλλάξει τη νομισματική της πολιτική υπό το βάρος της αύξησης του πληθωρισμού; Ο χρόνος θα δείξει. Για την ώρα ο καθένας μπορεί να παρατηρήσει ότι υπάρχουν ομοιότητες ακόμα και στις ημερομηνίες.
Παρακάτω υπάρχει μια αναλογική γραφική απεικόνιση των δυο περιόδων.
