Η πρακτική  των τραπεζών είναι ότι δεν τις ενδιαφέρει τι θα εισπράξουν, το μόνο που θέλουν είναι να φαίνονται εξασφαλισμένες (πλασματικά).Κατα συνέπεια οι τράπεζες προχωρούν σε 10 προσημειώσεις κάθε μέρα.Σκοπεύουν να τις τιτλοποιήσουν είτε σε μεσιτικές εταιρίες, είτε σε εταιρίες διαχείρισης κινδύνων.

Τα παραπάνω (asset, funds) είναι  πιο άτρωτα, γιατί δεν πληρώνουν φόρους (συνήθως έχουν την έδρα τους στην Αγγλία ή σε χώρες φορολογικούς παραδείσους) και είναι μεγάλοι παίκτες.

Η Ανακεφαλαίωση τραπεζων κόστισε  50 δισ. ευρω.

Οι Επισφάλειες τους είναι 90 δισ. ευρω

Δεν υπάρχει έτσι σταθεροποίηση, υπάρχει κατάρρευση των τραπεζων.

Η διάσωση των τραπεζών αντικειται στη φιλοσοφία της  Ε.Ε  περι ελεύθερης αγοράςς,δεν εχει νομοθεσία για κρατικοποίηση, (στη χώρα μας διασώθηκαν οι τράπεζες με δημόσιο χρήμα).Απαγορεύεται  μέσα στο πλαίσιο ΕΕ η διάσωση ιδιώτη με δημόσιο χρήμα.Στη χώρα μας παραβιάστηκαν αυτοί οι κανονισμοί.

Στατιστικά έχει υπολογιστεί ότι οι τράπεζες έχουν χορηγήσει 1,5 δάνεια εκ των οποίων τα 300 χιλ δάνεια είναι στο κόκκινο.

Πώς όμως δημιουργήθηκε αυτή  η κατάσταση,που χαρακτηρίζεται και ως «φούσκα».Οι τράπεζες μέσω διαφημιστικών μηνυμάτων για τραπεζικά προϊόντα (δάνεια, κάρτες) υπόσχονταν άνοδο του βιοτικού επιπέδου των πολιτών και επιπλέον έδιναν αφειδώς στεγαστικά δάνεια,στηριζόμενες στην αγάπη του Έλληνα για την κατοικία (ποσοστό ιδιοκατοίκησης άνω του 80%).Έτσι αφενός έπαιρνε ο πολίτης τσάμπα κατοικία να την εκμεταλλευθεί αργότερα και αφετέρου είχαμε κίνηση της  αγοράς και παραγωγή κεφαλαίου.

Επί παραδείγματι πήρες 100 χιλ δάνειο, σήμερα η κατοικία αξίζει 70 χιλ,στο πλειστηριασμό εκποιήται 50 χιλ, συνεχίζεις και χρωστάς 20 χιλ, είσαι στα μαύρα κατάστιχα του Τειρεσία (δεν μπορείς να αγοράσεις ξανά σπίτι),θα πας να νοικιάσεις σπίτι.

Άλλο Παράδειγμα πήρες δάνειο 200 χιλ, με 700 ευρώ δόση εφόσον με την υπάρχουσα κατάσταση δεν το πληρώνεις, το κατάσχει η τράπεζα και πάς να μείνεις στο ενοίκιο με 200-250 ευρώ ενοίκιο.

Και στις δυο παραπάνω περιπτώσεις θα πας να νοικιάσεις από τα κατασχεμένα της τράπεζας,(θα έχουν τεράστιο stock από σπίτια) και έτσι (θα κινηθεί η αγορά) ανάπτυξη.

Η σχέση δανειολήπτη δανειστή είναι μέσα στη νοοτροπία  του «μαζί τα φάγαμε».

Υπάρχει προστασία δανειοληπτών στο Σύνταγμα (προστασία της ιδιοκτησίας).

Υπάρχει όμως στο Σύνταγμα και προστασία της περιουσίας, το κράτος όμως κούρεψε τα δάνεια των μικροομολογιούχων. Συνεπώς τα πάντα είναι θέμα πολιτικής βούλησης.

Το 2010 τέθηκε σε ισχύ ο Ν. 3869/2010, ο νόμος Κατσέλη. Σήμερα 2016 έχουν κατατεθεί 200.000 αιτήσεις στα ειρηνοδικεία της χώρας  με το νόμο Κατσέλη.

Με τον οποίο το 90% των περιπτώσεων δικαιώνεται (πχ στεγαστικά).Ο ίδιος νόμος όρισε ότι για τα Δάνεια στις τράπεζες θα καταβάλεται το 10% της ενήμερης δόσης στην αποπληρωμή του δανείου.

Με το νόμο Κατσέλη, όπως ισχύει πλέον σήμερα, αυτοί που έχουν ένα περιουσιακό στοιχείο την ιδιόκτητη κατοικίας τους θα πρέπει να δώσουν το 100% της σημερινής εμπορικής αξίας του ακινήτου, όπως αυτή (η αξία) θα προσδιοριστεί από ανεξάρτητο εκτιμητή.

Αυτοί που έχουν 2,3,4 ακίνητα εκποιούνται για να πληρώσουν την τράπεζα.

Μετά 4-5 μήνες δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν και χάνουν την προστασία των ευεργετικών διατάξεων του νόμου.

Οφείλει το Κρατος να παράσχει  προστασία,υπολογίσετε ότι υπάρχουν 100 χιλ στεγαστικά δάνεια με πρόβλημα.

Οι δανειολήπτες πρέπει να ανθίστανται : πρώτον) να λένε όχι στο ψάρεμα των τραπεζών (να υπογράψουν διακανονισμό με δυσμενέστερους όρους),

δεύτερον) όχι στον εκβιασμό των εισπρακτικών εταιριών.

Υπάρχει η λύση της διαγραφής των χρεών που θα έχει αντίκτυπο:

Α) κατάρρευση αγοράς ακινήτου.

Β) κοστοβόρο για τις τράπεζες (κίνδυνος χρεωκοπίας).

Γ) η Ε.Ε έχει κανόνες να σταματήσει τέτοιες πρακτικές.

Στις 14-08-2015 δημοσιεύτηκε ο Ν 4336/2015 (ΦΕΚ Α΄94/14-08-2015) Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ, όπως συμπληρώθηκε στις 20-11-2015 με το άρθ. 14 του  Ν 4346/2015 (ΦΕΚ Ά 152/20-11-2015)

Σύμφωνα με το αρθ 9 πργ 2 Ν.4336/2015, ο οφειλέτης έχει τη δυνατότητα να εξαιρέσει από τη ρευστοποιήσιμη περιουσία την κύρια κατοικία του, εφόσον από 01-01-2016 πληρεί τις προϋποθέσεις και εμπίπτει σε μια από τις παρακάτω δύο κατηγορίες δανειοληπτών:

1. Η πρώτη αυτή με βάση την οποία η αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας είναι έως 120.000 ευρώ (για τον άγαμο), προσαυξημένη κατά 40.000 ευρώ για τον έγγαμο και κατά 20.000 ευρώ ανά τέκνο και μέχρι τρία τέκνα. Οι οφειλέτες αυτής της κατηγορίας πρέπει να έχουν εισόδημα που είναι ίσο ή υπολείπεται των ευλόγων δαπανών διαβίωσης. Με βάση τις εύλογες δαπάνες του 2014, αυτό αντιστοιχεί σε ετήσιο εισόδημα έως 8.180 ευρώ για ένα άτομο, 13.917 ευρώ για δύο άτομα, 17.278 για δύο άτομα και ένα τέκνο και 20.639 ευρώ για τετραμελή οικογένεια.

2. Η δεύτερη κατηγορία είναι αυτή που ο δανειολήπτης έχει ακίνητο αντικειμενικής αξίας έως 180.000 ευρώ εάν είναι άγαμος, 220.000 ευρώ εάν είναι έγγαμος, προσαυξημένο κατά 20.000 ευρώ ανά τέκνο και μέχρι τρία τέκνα. Αντίστοιχα, το εισόδημα, που υπολογίζεται και πάλι με βάση τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης, ορίζεται στα 13.906 ευρώ για ένα άτομο, στα 23.659 ευρώ για δύο άτομα και για κάθε παιδί, έως τρία παιδιά, 5.714 ευρώ.

Η περίοδος πάντως αυτή δεν μπορεί να υπερβαίνει τα είκοσι έτη, εκτός αν η διάρκεια των συμβάσεων δυνάμει των οποίων χορηγήθηκαν πιστώσεις στον οφειλέτη ήταν μεγαλύτερη των είκοσι ετών, οπότε δύναται να προσδιοριστεί μεγαλύτερη διάρκεια, η οποία πάντως δεν υπερβαίνει τα τριάντα πέντε έτη.

Και στις δύο περιπτώσεις, το ποσό που απομένει ως διαφορά μεταξύ του δανείου που πήρε και της ρευστοποιήσιμης αξίας του ακινήτου θα διαγραφεί στο τέλος της περιόδου, δηλαδή της εικοσαετίας

Η προστασία του ακινήτου, σύμφωνα με τα προηγούμενα, ισχύει και εφόσον ο οφειλέτης έχει την επικαρπία ή ψιλή κυριότητα ή ιδανικό μερίδιο επί αυτών.          

Από την άλλη μεριά το 2015 αυξήθηκαν τα ληξιπρόθεσμα χρέη των πολιτών στην εφορία στα 10 δις.Κάθε μήνα κατα 1 δις αυξήθηκαν τα ληξιπρόθεσμα χρέη.Το 2015 τα ληξιπρόθεσμα χρέη στην εφορία έφτασαν τα 56 δις.Στο Α τρίμηνο 2015 αύξηση ληξιπρόθεσμων κατα 3 δις ευρώ.

Συνυπολογίζοντας την κουλτούρα της φοροαποφυγής,αυξήθηκε η κατ’ επαγγελμα φοροφυγάδες (μεγάλο κεφάλαιο) και στην ίδια ζυγαριά με μικροφοροφυγάδες.

Συνάμα ο εισπρακτικός μηχανισμός των εφοριών μεταφέρεται στις τράπεζες οι ΔΟΥ εκχωρούν βασικές αρμοδιότητές τους στις τράπεζες, επιδιώκεται αν δεν έχει ήδη γίνει (μέσω συγχωνεύσεων,κλείσιμο εφοριών) να εγκαταστήσουν (τεχνολογικά, μηχανογραφικά) την ρύθμιση χρεών στις τράπεζες και νόμιμα αυτές να έχουν τα προσωπικά δεδομένα εκατομμυρίων φορολογουμένων.

Οι κατασχέσεις όχι μόνο από τις τράπεζες έχουν αρχίσει ήδη από το κράτος (εφορίες).

Παράδειγμα, ζήτησαν από συνταξιούχο να δώσει λογαριασμό τραπέζης για να του κρατάνε τα χρέη πάγια από τον λογαριασμό του.

Δεύτερο Παράδειγμα, ατομική ειδοποίηση χρεών σε πολίτη για βεβαιωμένα χρέη από δικαστήριο και επιπλέον χρέωση 92 ευρώ έξοδα δικαστηρίου.

Εκτός από την εφορία πλειστηριασμούς και από την ΕΥΔΑΠ, κατάσχεση – πλειστηριασμός για απλήρωτους λογαριασμούς  ποσού 700 ευρώ σε πολύτεκνη οικογένεια με γονείς άνεργους στο Πέραμα.

Το επόμενο χρόνο επίκειται κατάρρευση συνταξοδιοτικών ταμείων, δεν θα μπορούν να καταβάλλουν συντάξεις.

Τα Ιδιωτικά χρέη προς τράπεζες οδηγούν σε μεγαλύτερη ύφεση.

Ύφεση βαθύτερη, μειωμένη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών.

Από τη στιγμή της επανέναρξης των πλειστηριασμών 2016 σκηνές τύπου πολίτες να μπουκάρουν στα ειρηνοδικεία της χώρας και να καίνε τις περιλήψεις των κατασχετηρίων, όπως πριν λίγο καιρό έγινε στο Ειρηνοδικείο Λαυρίου.

Πολίτες να δημιουργούν ομάδες για την προστασία της κατοικίας που στην  Ελλάδα θεωρείται ιερό και όσιο,να συγκεντρώνεται κόσμος και να αντιστέκεται -υπερασπιζόμενος το δικαίωμα στην ιδιοκτησία- απέναντι στην φορομπηκτική πολιτική των φόρων  και την έναρξη των πλειστηριασμών.