Είναι, επί του συγκεκριμένου, δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι ο Ανδρέας Γεωργίου της Στατιστικής δεν κρίθηκε ένοχος για παραποίηση του ελλείμματος, αλλά για παράβαση καθήκοντος επειδή δεν ενημέρωσε (όχι επειδή δεν ζήτησε την ψήφο των μελών του) το Δ.Σ. της Στατιστικής για τα αναθεωρημένα στοιχεία; Χρειάζεται γνώση κβαντικής μηχανικής για να διαβάσει κανείς ότι ο Γεωργίου αθωώθηκε για τις άλλες δύο κατηγορίες, ότι δεν συγκαλούσε το Δ.Σ. και ότι για λίγο έμεινε αμισθί και υπάλληλος του ΔΝΤ; 

Αλλά ας αφήσουμε αυτήν την εφετειακή απόφαση, σοφή ή πεπλανημένη. Ένα βήμα παρακάτω- στην ουσία του θέματος. Πόσο δύσκολο είναι να αντιληφθεί κανείς, πολιτικός, δημοσιογράφος ή …σκέτος, ότι όταν ανέλαβε ο Γεωργίου είχε συναφθεί το πρώτο Μνημόνιο, είχε γίνει δεκτό εν Ελλάδι ότι το έλλειμμα ήταν 13,6% του ΑΕΠ (στο οποίο η Κομισιόν είχε θέσει αστερίσκο επιφύλαξης τον Απρίλιο 2010) και ότι ο αποδιοπομπαίος Γεωργίου το αναβίβασε σε 15,4%; Τι μας λένε οι απολογητές του Κωστάκη; Ότι το 13,6% ήταν λίγο – ή μήπως ότι επί των ημερών τους το είχαν καταγράψει και δηλοποιήσει; 

Επανάληψη μήτηρ μαθήσεως. ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΗΤΑΝ 13,6% ΤΟΥ ΑΕΠ προ…Γεωργίου. Ας το γράψουμε δέκα φορές στο τετράδιο ή στον τοίχο. Και ας παύσουν οι διορθωτικοί εξωραισμοί του Καραμανλή junior. Τα πράγματα του ξέφυγαν. Ας το δεχτούμε, επιτέλους. Ας σταματήσει η άμεση υπονόμευση της κοινής λογικής – και η έμμεση του Κυριάκου Μητσοτάκη, αν όντως προσπαθεί να σεβαστεί τα νούμερα και να πει κάτι διαφορετικό. 

Τόσοι βγαίνουν σε πρόωρη σύνταξη σ’ αυτόν τον παλιότοπο. Ας βγουν και κάποιοι σε υπερώριμη.