Αυτή η απονενοημένη άρνηση της έκδοσης αποδείξεων  (μεταξύ προμηθευτών, εμπόρων, καταναλωτών) θα διαποτίσει τα συναλλακτικά ήθη και θα επιφέρει νέα στέρηση εσόδων στο κράτος (Φ.Π.Α , φόρος εισοδήματος κλπ).

Το πολυμήχανο πολιτικό προσωπικό (που εκφράζεται από άτομα, τα οποία δεν έχουν στεριώσει μια μέρα στην ελεύθερη αγορά) έχει ήδη σκεφθεί την λύση. Ήτοι, τα ασύρματα μηχανάκια πώλησης  (P.Ο.S)  και την μέσω αυτών ευρεία χρήση χρεωστικών καρτών και πιστωτικών (για όσους είναι τετιμημένοι εισέτι με τον τίτλο του κατόχου).

Η οικονομική κακοδαιμονία των συναλλασσόμενων (παρόχων  και αποδεκτών) πάλι θα βρεί τη λύση. Το έλασσον στα P.O.S  και το μείζον «μαύρο». Εδώ θα δράσει  η «αόρατος χείρ» του σκονισμένου από τη λήθη Σκωτσέζου Οικονομολόγου του 18ου αιώνος  Adam Smith. Αυτό το αόρατο χέρι θα διαμορφώσει τους κανόνες του πραγματικού εμπορίου στη χώρα μας. Θα υπάρχει παράλληλα και  ένα εμφαινόμενο συρρικνωμένο εμπόριο (λογιστικό) στην αποκλειστική γνώση και διάθεση του κράτους.

Ο εμπορικός-επαγγελματικός κόσμος (ο οποίος δεν βλέπει μέλλον στην ενασχόληση του παρά μόνο ζοφερό παρόν) θα συνεννοείται  πλέον στα ίσια με τους συναλλασσόμενους επαίτες και κατ’ ιδέαν μισθωτούς και συνταξιούχους προκειμένου να ξεπουλήσει ή  να παράξει υπηρεσίες όσο-όσο.

Η διαβόητη κρατική μηχανή μας θα μείνει ολοκληρωτικά πλέον στο περιθώριο του λιανεμπορίου. Στερούμενη έτσι  περιοδικών εσόδων θα ανατρέξει εις αναπλήρωσιν στον φαύλο κύκλο της αύξησης του Φ.Π.Α και των λοιπών φόρων. Και τότε βεβαίως από την οικονομία της επιβίωσης θα καταλήξουμε στην οικονομία της αποβίωσης…

Δ. Δέπος