Ετσι λοιπόν πέρυσι , τον Γενάρη πιστέψαμε σ´ ένα Άη Βασίλη. Ήταν αυτός που μέσα στο τσουβάλι του διετείνετο οτι είχε την κατάργηση (…ή την μείωση για τους σώφρονες) του Ε.Ν.Φ.Ι.Α , την 13η σύνταξη τα επερχόμενα Χριστούγεννα, την επαναπρόσληψη των εξοστρακισθέντων απο τους δημόσιους φορείς, την λευτεριά μας απο τας αλύσους του τροχήλατου Γερμανού. Και μεταξύ μας καλώς επράξαμε. Αφού οι μισοί δουλεύαμε για να πληρώνουμε και οι άλλοι μισοί δεν πληρώναμε διότι δεν δουλεύαμε. Μόνο που λόγω της αδημονίας μας αυτής να σώσουμε την ψυχή και την ύπαρξη μας δεν επεξεργαστήκαμε προτού ένα απλό θεώρημα. Δηλονότι Αριστερά στην κυβέρνηση συνεπάγεται πρωτίστως ραγδαία αλλαγή στο οικονομικό σύστημα (κτήση των παραγωγικών μέσων, εκπαραθύρωση αστών-πολυεθνικών, κρατικοποίηση τραπεζών, οργάνωση κατευθυνόμενης παραγωγής ,αναδιανομή πλούτου κ.ο.κ). Εάν δεν γίνουν αυτά σε πρώτο χρόνο , η οιαδήποτε Αριστερά (ρεφορμιστική ή δογματική) είναι καταδικασμένη σε φθίση και αποτυχία.
Τι σόι Αριστερά είναι αυτή που επιχειρεί ευρισκόμενη μέσα στις νόρμες και στο άντρο του καπιταλισμού, που είναι η Ε.Ε; Τι πιθανότητες επιτυχίας έχει η Αριστερά να εφαρμόσει οτιδήποτε θα θέσει υπο αμφισβήτηση τον οικουμενικό διατραπεζικό καπιταλισμό του 21ου αιώνα; Η φιλελεύθερη οικονομία της έδωσε άμεση απάντηση με τα capital controls. Εκτός εάν θεωρείται κοινωνική ισότητα -και κατ´ επέκταση Αριστερά- τα 420 € εβδομαδιαίως έκαστος ,ανεξαρτήτως βαλαντίου .
‘Η μήπως τελος θα άφηναν οι Η.Π.Α το οικόπεδο τους να παρεκκλίνει εν μέσω εσφιγμένης πάλης δυο φιλαπεχθημόνων κόσμων (Δύσης-Ισλάμ); Την αρχική έκπληξη και την αμηχανία των Βορειοευρωπαίων την αντικατέστησε μετ´ ολίγον η θυμηδία και τα χάδια στη πλάτη. Έτσι ο Άη Βασίλης μας, όταν διέδραμε ο χρόνος των εκουσίων παραισθήσεων, γύρισε να δει το τσουβάλι του και είδε οτι αυτά που νόμιζε οτι κουβάλαγε ήταν επιθυμίες και ιδέες και όχι δώρα απτά και αποτιμητά. Και εμεις τα παιδιά από κάτω -με την απογοήτευση στα μάτια και τα χέρια άδεια -είμαστε έτοιμα να πιστέψουμε στον καινούργιο Άη Βασίλη- της Δεξιάς αυτή τη φορά. Που μπορεί μεν να φαντάζει με έμπλεο τσουβάλι, αλλά να μην έχει το έλκηθρο να το φορτώσει για να το φέρει...
Δημοσθενης Δεπος