Πώς να επιβάλει την αθώωση του γερμανικού έθνους, και της γερμανικής οικονομικής πολιτικής, σε σχέση με τα προβλήματα της Ευρωζώνης, και πώς να κρατήσει το κόστος διάσωσης που έπεφτε πάνω στους Γερμανούς ψηφοφόρους στο ελάχιστο. Τους τελευταίους μήνες, και μέσα στις αγωνιώδεις διακρατικές διαπραγματεύσεις γύρω από τα προβλήματα της ελληνικής »διάσωσης», εντός αλλά και εκτός, της Ευρωζώνης, στο πλαίσιο της γερμανικής πολιτικής δεσπόζει το γεγονός ότι η αποφάσεις της Μέρκελ εστιάζουν, αποκλειστικά, στην προσπάθεια επανεκλογής της, στην θέση της καγκελάριου, τον επόμενο Σεπτέμβρη.
Είναι δείγμα και μέτρο της διαχρονικής και παγκοσμιοποιημένης διαφθοράς που έχει προ πολλού επιβληθεί και επικρατήσει σαν ένα λογικό status quo των πολιτικών διαδικασιών και πολιτικών συστημάτων του Δυτικού, και λεγόμενου «Ελεύθερου Κόσμου», το γεγονός ότι όλοι οι πολιτικοί διεθνώς, και όλα τα ΜΜΕ, επίσης παγκοσμίως, και εγχώρια στην χώρα μας, αποδέχονται σαν λογικό, ανεκτό, φυσικό, αναπόφευκτο και αυτονόητο, ότι η Μέρκελ κόβει και ράβει την ευρωζωνική πολιτική της, στα μέτρα της επανεκλογής στην αρχηγεία της Γερμανίας, σε δέκα μήνες. Όλες οι υπόλοιπες πολιτικές, οικονομικές και γεωπολιτικές προοπτικές και επιλογές, που υπάρχουν η μπορούν να υπάρξουν για την διάσωση του κοινού νομίσματος, και μίας χώρας που τυχαίνει να βρίσκεται στη «πολιτικοοικονομικοκοινωνική εντατική», ωχριούν, ξαφνικά, επί του παρόντος, αλλά και για τους επόμενους δέκα μήνες, μπρος στην απόλυτη προτεραιότητα που η αυτοκράτειρα της Ευρωζώνης, η Μέρκελ, θέτει και επιβάλλει, εν γνώσει και σε συμφωνία με το ευρωζωνικό και το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα, για την επανεκλογή της το επόμενο Σεπτέμβριο στην ηγεσία της Γερμανίας.
Εάν δεν είναι αυτό υστάτη πολιτική απιστία, κατ' αρχάς εις βάρος του Γερμανικού έθνους, και κατά δεύτερο, και ίσως σημαντικότερο επίπεδο, εναντίον των λαών της Ευρωζώνης και της Ευρώπης, τότε τι είναι πολιτική απιστία; Έχω τα νοήματα του όρου λάθος στο μυαλό μου; Είμαι ηλίθιος, ονειροπαρμένος, αδαής; Τι είμαι;
Πως γίνεται αυτόν το τελευταίο μήνα, όταν τα πολιτικά συστήματα της Ευρωζώνης προσπαθούσαν, και ακόμα προσπαθούν, να διασώσουν μία ακόμα φορά την οικονομία της Ελλάδας, και κατά αναλογία, την ύπαρξη του κοινού νομίσματος, να παραδέχονται όλοι, πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, και όλα τα ΜΜΕ, να εξηγούν και να δικαιολογούν αποφάσεις που παίρνει η Γερμανία, άκρως επικίνδυνες για την ύπαρξη του ευρώ, και άκρως επιζήμιες, σύμφωνα με την παγκόσμια γνώμη, για την διάσωση του κοινού νομίσματος, με το δικαιολογητικό ότι η Μέρκελ θέλει να επανεκλεγεί, και άρα τίποτα θετικό και τίποτα διασωστικά οριστικό δεν πρόκειται να αφήσει η Μέρκελ να αποφασιστεί, γιατί θέλει να κρατήσει τους Γερμανούς ψηφοφόρους όσο γίνεται πιο πολύ στο σκοτάδι, έως την ξαναψηφίσουν το επόμενο Φθινόπωρο.
Ποια είναι η έννοια του πολιτικού κυνισμού, εάν όχι αυτή; Τι εστί πολιτικός και προσωπικός εγωισμός, εάν όχι αυτός; Ποιο είναι το πρόσωπο της πολιτικής και ηθικής διαφθοράς, εάν όχι αυτό; Και τι μας λέει για το ποιόν, την ποιότητα, την ουσία, την ταυτότητα της υπάρχουσας πολιτικής κουλτούρας στον «ελεύθερο δυτικό κόσμο», την εποχή αυτή, δηλαδή την εποχή που ο Καπιταλισμός έχει θριαμβεύσει εναντίον του διεφθαρμένου και αποτυχημένου Κομμουνισμού; Ακόμα και το πολιτικό σύστημα της Κίνας, το οποίο, κατά τους δυτικούς αναλυτές φημίζεται για την διαφθορά του, και την απολυταρχική του ταυτότητα, επιβάλλει δια του συντάγματός του, την υποχρεωτική αλλαγή της πολιτικής ηγεσίας, κάθε δέκα χρόνια.
Αλλά εμείς εδώ, οι Ευρωπαίοι, που αρεσκόμαστε να νομίζουμε ότι τα κάνουμε καλύτερα, και ότι είμαστε παράδειγμα προς μίμηση και διδαχή, για τους άλλους, τους μη λευκούς, εμείς, σαν αρνιά προορισμένα για εορταστική σφαγή, παρακολουθούμε και επικροτούμε, και ανεχόμαστε, και συμφωνούμε με μία αυτοκράτειρα, που, ξεκάθαρα, ανοικτά, και επιβλητικά, επιλέγει πολιτικές που θα εξασφαλίσουν, νομίζει, την επανεκλογή της, παρά πολιτικές που θα προωθήσουν την διάσωση του ευρωπαϊκού ονείρου.
Σίγουρα εδώ επιβάλλεται το ρητό, «σου αξίζουν οι ηγέτες που ακολουθείς και που υπηρετείς». Και κακό χρόνο ας έχεις. Κανένας άλλος δεν σου φταίει...