Η Γερμανίδα καγκελάρια, σίγουρα, δεν είχε καμία αίσθηση ότι αντέγραφε την ευρωπαϊκή ιστορία με αυτόν το ιδιαίτερα συμφιλιωτικό λόγο, όπως, π.χ., την ιστορία με το παντεσπάνι της Μαρίας Αντουανέτας, ούτε το έξοχο, και πολύ πιο πρόσφατο, “Μαζί τα φάγαμε” του πολλού και πολύ δικού μας Πάγκαλου.
Κάθε άλλο! Η Άγγελα, ζώντας μέσα στην προσωπική της σφαίρα της γερμανικής ιδεολογίας και εθνικού χαρακτήρα, δεν έχει συνείδηση του τεράστιου χάσματος που χωρίζει την χώρα της από διάφορες άλλες χώρες του Νότου, την Ελλάδα, π.χ., παρόλο που όλες αυτές οι χώρες πραγματικά μέσα στην ίδια βάρκα του κοινού νομίσματος βρίσκονται, της κοινής φυλακής. Μόνο που μέσα στην κοινή αυτή φυλακή του ευρώ, κάποιοι κατάφεραν και γίνανε δεσμοφύλακες, ενώ άλλοι παραμένουν φυλακισμένοι.
Η βάρκα που η γερμανίδα ηγέτιδα έχει στον νου της, χαρακτηρίζεται από δύο βασικά χαρακτηριστικά. Το κοινό νόμισμα και τους κοινούς κανόνες. Με μόνο την ασήμαντη, για την Μέρκελ, διαφορά, ότι οι κανόνες του παιχνιδιού έχουν επιλεχθεί από τη γερμανική ηγεσία και ωφελούν κυρίως τα γερμανικά εθνικά συμφέροντα, συχνά, ή σχεδόν πάντα, εναντίον των συμφερόντων των πιο αδυνάτων κρατών.
Αλλά αυτή η ασήμαντη λεπτομέρεια, δηλαδή ότι οι Γερμανοί επιβάλλουν νόμους που ωφελούν τους ίδιους, βασικά, με πλήρη αδιαφορία ότι αυτοί οι κανόνες καταστρέφουν άλλες χώρες, είναι και το βασικά ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της γερμανικής ψυχής και ιστορικής ιδεολογίας. Ο Ναζισμός δεν έκανε τίποτα περισσότερο παρά να αναδείξει πιο ανάγλυφα και τραγικά συμπυκνωμένα τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτής της εθνικής ιδιαιτερότητας των Γερμανών.
Εγώ, ο Γερμανός, είμαι ο καλύτερος, ο πιο γνωστικός, και όλοι οι άλλοι οφείλουν να υπακούουν τις διαταγές και τις οδηγίες μου. Όλος ο άλλος κόσμος δεν ξέρει τι του γίνεται, και μόνο η Γερμανία έχει οφθαλμοφανές δίκιο.
Συνεχίζοντας την αλληγορία της βάρκας, μπορούμε φυσικά να θυμηθούμε και μία άλλη, ιστορική και πολύ μεγαλύτερη βάρκα, τον Τιτανικό, τον οποίο ήδη πολλοί έχουν παρομοιάσει με την τρίχρονη ευρωζωνική κρίση, όπως αυτή η κρίση έχει διαμορφωθεί καταστροφικά υπό τις διαταγές της Μέρκελ, ξεκινώντας από την ιστορική απόφαση της Μέρκελ, επιβεβαιωμένη από δύο έλληνες πρωθυπουργούς, τον Γιωργάκη και τον Σαμαρά, να τιμωρήσει την Ελλάδα με μία απόλυτα αποτρεπτική, διότι καταστροφική, πολιτική “διάσωσης” της χώρας μας.
Στην βάρκα του Τιτανικού, λοιπόν, ακριβώς επειδή δεν υπήρχαν αρκετές βάρκες διάσωσης μέσα στο καράβι, οι λίγοι και οι πλούσιοι επέζησαν, και οι πολλοί και οι φτωχοί πνιγήκανε. Εάν αυτό σας θυμίζει την από την Bundesbank επιβεβλημένη έλλειψη χρηματοπιστωτικής ρευστότητας στον ευρωζωνικό χώρο που υποβοηθά τους πλούσιους, τους Γερμανούς, και καταποντίζει στην ανέχεια και πνίγει στην ύφεση τους πολλούς φτωχούς του περιφερειακού Νότου, αυτό θα πρέπει μάλλον να είναι μία απλή σύμπτωση.
¨Όπως ο ιδιοκτήτης του Τιτανικού αποφάσισε ότι δεν χρειάζεται το πλοίο να έχει αρκετές βάρκες για όλους τους επιβάτες, έτσι και η Γερμανία της Μέρκελ έχει εδώ και τρία χρόνια αποφασίσει ότι η πολλή χρηματοπιστωτική και νομισματική ρευστότητα δεν χρειάζεται για την Ευρωζώνη, ιδίως επειδή η λίγη ρευστότητα που υπάρχει συγκεντρώνεται, εκ των πραγμάτων, στην Γερμανία και στον ευρωζωνικό Ιούδα, την Γαλλία.
Αλλά η αλληγορία της βάρκας της Μέρκελ είναι εντελώς σωστή και επιτυχημένη σε δύο άλλα βασικά σημεία, πέραν του αυτονόητου, δηλαδή του κοινού νομίσματος. Το ένα βασικό χαρακτηριστικό της βάρκας είναι η αστάθεια της πάνω στα νερά της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής αγοράς, η οποία αγορά, σαν ένας τεράστιος, απύθμενος, όσο και ανεξιχνίαστος ωκεανός, είναι γεμάτος φουρτούνες, τεράστια κύματα, και, όπως τα τρία χρόνια της κρίσης έχουν δείξει, μπορεί ανά πάσα στιγμή να καταποντίσει την βάρκα του ευρώ.
Η Μέρκελ είναι σίγουρα τρομερά ευαίσθητη σε αυτό το χαρακτηριστικό της ευρωζωνικής βάρκας. Ο, εν τη ανάγκη, φίλος της Μέρκελ, ο Ντράγκι, αρχηγός της ΕΚΤ, με μία έξοχη ταχυδακτυλουργική επέμβαση πέρσι το καλοκαίρι, κατάφερε και βελτίωσε, σημαντικά, την ευστάθεια της ευρωζωνικής βάρκας, όπως λένε οι Αμερικανοί, χρησιμοποιώντας “καπνό και καθρέπτες”.
Η αστάθεια ή η ευστάθεια της ευρωζωνικής βάρκας μέσα στον ωκεανό της κεφαλαιαγοράς είναι πράγματι ο εφιάλτης που κρατάει και την Μέρκελ και τον Σόιμπλε άυπνους πολλά βράδια. Όμως επειδή και οι δυο τους είναι πράγματι διαόλου κάλτσες σαν πολιτικοί ηγέτες, καταφέρνουν πάντα, υπό το φώς της ημέρας, να προσποιούνται ότι δεν έχουν κανένα φόβο για την ευστάθεια της βάρκας, και ακόμα χειρότερα, έχουν πείσει ολόκληρη την Ευρωζώνη για την σιγουριά που προσποιούνται αλλά δεν έχουν.
Η ευρωζωνική βάρκα είναι απόλυτα, και αιώνια ασταθής, ειδικά όπως την σχεδίασαν, άκρως εκμεταλλευτικά οι γερμανοί ηγέτες. Στην πλήρη και βέβαιη αστάθεια της ευρωζωνικής βάρκας, μπορεί κανείς, με λίγο μυαλό και πολύ θάρρος, να εντοπίσει την αχίλλειο φτέρνα της γερμανικής ηγεμονίας, αλλά και την στρατηγική για να εξουδετερωθεί η τελευταία.
Η μεγάλη αλλαγή στην σκέψη πρέπει να εστιάσει στο να σταματήσει κανείς να αναρωτιέται πόσο πανίσχυρη είναι η Γερμανία, (το ποτήρι να είναι μισογεμάτο), παρά πρέπει να εστιάσεις το ποτήρι στο μισοάδειο, δηλαδή στο πόσο πολύ θα χάσει η Γερμανία και οικονομικά, και γεωπολιτικά και κοινωνικά, ένα βυθισθεί η βάρκα του ευρώ.
Και εδώ πάλι έρχεται ο αθέλητος παραλληλισμός της Μέρκελ με την εικόνα της ευρωζωνικής βάρκας, να καταδείξει ξεκάθαρα, και πέραν πάσης αμφιβολίας, το γεγονός ότι, οποιοσδήποτε επιβάτης αυτής της βάρκας, όσο μικρός και οικονομικά ελαφρύς να είναι, μπορεί, εάν και όταν επαναστατήσει, και αρχίσει να ταρακουνά την βάρκα βίαια, (χωρίς όμως να πέφτει στην θάλασσα να πνιγεί μέσω μίας GREXIT), και να αρχίσει να βάζει βέτο σε κάθε συνέδριο της ευρωζώνης και σε όλες τις προσπάθειες να λάβει η Ευρωζώνη αποφάσεις σε διάφορα θέματα, και να αρνείται να παίζει το γερμανικό παιχνίδι, τότε να δεις πόσο γρήγορα η Μέρκελ και σύσσωμη η γερμανική ηγεσία θα αλλάζουν πάραυτα μυαλά και θα εφαρμόσουν μία κοινωνική και ανθρωποκεντρική πολιτική διάσωσης, μια πραγματική διάσωσης της ευρωζωνικής βάρκας.
Αλλά που είναι αυτό το κράτος, αυτή η ηγεσία, ή αυτός ο λαός, που θα πουν, κάποια στιγμή, “ΟΧΙ!, άντε χαθείτε από εδώ!” (για να μην πω πιο ανάγλυφα, και σίγουρα μη δημοσιεύσιμα λόγια…)