Τα δύο αλληλένδετα συστήματα κυριαρχίας, το γεωπολιτικό και το χρηματοπιστωτικό, παρουσιάζονται σαν απίστευτα ευαίσθητα σε οιαδήποτε αντίσταση ή αντιπαράθεση στις συστημικές κυριαρχίες τους. Είναι το κυριαρχικό modus operandi αυτών των δύο διδύμων συστημάτων, να εντοπίζουν σχετικά μικροσκοπικές εστίες αντίστασης, και να τις διαλύουν και να τις εξαφανίζουν με μία πλήρη και ολοκληρωτική επίθεση του συνολικού συστημικού οπλισμού που έχουν στην διάθεσή τους. Στην πραγματικότητα, αυτή η στρατηγική είναι πολύ αποτελεσματική, στο στυλ της ελληνικής παροιμίας, «ο φόβος φιλάει τα έρημα», τα «έρημα» φυσικά στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι τα δύο πανδύναμα συστήματα κυριαρχίας.
Έτσι, η Αμερική, καθόταν και παρακολουθούσε τον ολέθριο εμφύλιο πόλεμο της Συρίας για δύο ολόκληρα χρόνια, ανησυχώντας για την ακριβή ταυτότητα των επαναστατών εναντίον του καθεστώτος Ασάντ. Μόλις, όμως, το τελευταίο εξάμηνο, παρατήρησαν, ότι οι «λάθος» επαναστάτες είχαν πάρει το πάνω χέρι και επικρατούσαν στρατιωτικά και πολιτισμικά σε μεγάλα κομμάτια της Συρίας και του Ιράκ, αμέσως, το νεοσύστατο επαναστατικό κίνημα ισλαμιστών, το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος, αποκαλύφθηκε, ως δια μαγείας, σαν ένας τεράστιος συστημικός κίνδυνος τρομοκρατίας για όλη την υφήλιο.
Οι σύμμαχοι της Αμερικής στο ΝΑΤΟ, από τους Γερμανούς έως τους Βρετανούς, όχι μόνο αποφάσισαν και αυτοί ότι αυτός ο ελάχιστος στρατός μουσουλμάνων στην μακρινή ήπειρο της Ασίας, απειλούσε άμεσα την εθνική τους κυριαρχία στην ευρωπαϊκή ήπειρο, αλλά κατασκεύασαν τάχιστα νόμους εσωτερικής κατανάλωσης για να κυνηγήσουν και να φυλακίσουν οιουσδήποτε ντόπιους που ήθελαν να υπερασπιστούν και να υποστηρίξουν τις προθέσεις του Ισλαμικού Κράτους.
Είμαι 69 ετών, και σαν σταθερός, μη επαγγελματίας, παρατηρητής της παγκόσμιας πολιτικής, δεν έχω ξαναδεί ποτέ μου, μα ποτέ μου, το βάφτισμα ενός παγκόσμιου γεωπολιτικού διαβόλου, τόσο τάχιστα, και τόσο απόλυτα και αποτελεσματικά οργανωμένο στην παγκόσμια σκηνή, όσο το φετινό φρούτο, το περίφημο και τρομακτικό Ισλαμικό Κράτος. Η επιστήμη αλλά και η τεχνολογία της μοντέρνας χειραγώγησης λαών και της παγκόσμιας κοινής γνώμης, έχει φτάσει στο ζενίθ της. Είναι αριστουργηματικά αποτελεσματική, αδιαφανής, ηθικά απίστευτα αληθοφανής, και φυσικά, συντελεί, κρίσιμα, σαν ακρογωνιαίος λίθος στην παγκόσμια κυριαρχία των εν λόγω δύο συστημάτων.
Μικρό δείγμα της αποτελεσματικότητας αυτής της παγκόσμιας χειραγωγίας είναι η διάπλαση και η διαφήμιση της, πράγματι εγκληματικής, κτηνωδίας των ισλαμιστών, μέσω you tube, την στιγμή κατά την οποίαν η αμερικανική πολεμική μηχανή, μέσω των drones και μέσω Γκουαντάναμο, διέπραξε και διαπράττει συνεχώς, παρόμοια αλλά πολυπληθέστερα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας, με εκτελέσεις ταυτοποιημένων αντιπάλων άνευ δικαστηρίου, και ανατριχιαστικά βασανιστήρια, αλλά παρόλα αυτά, διατηρεί άσπιλη την ταυτότητα της σαν υπέρμαχος της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ανθρωπιάς στην ανθρώπινη κοινωνία.
Διότι φυσικά, αυτά τα δύο συστήματα, το στρατιωτικογεωπολιτικό της Pax Americana και το οικονομικό της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κεφαλαιαγοράς, έχουν ανάγκη το ένα το άλλο, υπάρχει πλήρης αλληλεξάρτηση ανάμεσα τους, κάτι σαν σιαμέζικα δίδυμα. Δεν μπορεί το ένα να υπάρξει χωρίς το άλλο, και τανάπαλι.
Και έτσι ερχόμαστε στον δεύτερο, και άρτι ταυτοποιημένο άλλο εξίσου τρομακτικό και τρομερό κίνδυνο της υφηλίου, τον ΣΥΡΙΖΑ, και τον σαραντάχρονο αρχηγό του, το Αλέξη Τσίπρα, που έχει την προβληματική συνήθεια να χαμογελάει και να δείχνει ευχαριστημένος και χαρούμενος όλη την ώρα, χωρίς να υπάρχει ουδένας λόγος για τέτοια αισθήματα, άλλο από την καθαρά νάρκισσο απόλαυση του χαϊδέματος του προσωπικού του εγωισμού, έστω και σαν ταυτοποιημένος διάβολος του μοντέρνου τραπεζικού συστήματος.
Η καταιγιστική αντεπίθεση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά και της νεοφιλελεύθερης ηγεσίας της Ευρωζώνης, εναντίον του αναδυόμενου, ίσως και επερχόμενου, κινδύνου να εκλέξει η Ελλάδα μία αριστερή κυβέρνηση, είναι ένα μικρό προεόρτιο του τι μέλλεται να γίνει τις επόμενες τρείς εβδομάδες έως την τρίτη και τελευταία προεδρική ψηφοφορία στην Βουλή, στις 29 Δεκεμβρίου. Η κυβέρνηση ΣΑΜΑΡΑ το ανακοίνωσε μόλις σήμερα, πιο ξεκάθαρα από ποτέ. Παραδέχθηκε ότι οι 180 ψήφοι βουλευτών δεν υπάρχουν την σήμερον ημέρα, αλλά δείχνει σίγουρη ότι θα υπάρξουν σε 17 μέρες.
Τι άλλο μπορεί να σημαίνει αυτό από το ότι ο Σαμαράς έχει λάβει πλήρεις διαβεβαιώσεις από την ευρωζωνική ηγεσία, ότι ο Ουρανός της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κεφαλαιαγοράς θα πέσει να πλακώσει την άμοιρη Ελλάδα, σε συνεργασία με την καταιγιστική λεκτική τρομοκρατία της ευρωζωνικής ηγεσίας, και να μη ξεχνάμε την απαραίτητη σύμπραξη όλων των εμπεδωμένων ΜΜΕ, εν Ελλάδι αλλά και στο εξωτερικό, που πλημμυρίζουν ήδη τα κύματα με κινδυνολογία επιπέδου απόλυτης καταστροφής. Η εκστρατεία κινδυνολογίας που χάρισε την εκλογική πρωτιά στον Σαμαρα το 2012 θα μοιάζει σαν ψιχάλες μπροστά στον βιβλικό κατακλυσμό που έχουμε να υποστούμε τις επόμενες μέρες.
Ένας είναι ο αντικειμενικός αυτός του άμεσου και ολοκληρωτικού πολέμου. Δεν υπάρχει θέση στο ήλιο της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κεφαλαιαγοράς για μία εθνική κυβέρνηση αμιγούς αριστερής ιδεολογίας. Αλλά το θέμα ότι η σημαντική ενδυνάμωση της αριστερής ιδεολογίας ακόμα και στην Γερμανία, (μία ζάπλουτη χώρα με συστημικά φτωχούς πολίτες – πώς τα καταφέρνει έτσι, μόνο η Γερμανική ηγεσία το ξέρει…) αποτελεί άμεσο αποτέλεσμα της ακραία νεοφιλελεύθερης πολιτικής της Μέρκελ, δεν επιτρέπεται να τεθεί υπό σοβαρή συζήτηση. Όχι, στην αντιπαράθεση ανάμεσα στην κεφαλαιαγορά και στην λαϊκή βούληση, δεν υπάρχει καμία θέση για την φωνή του λαού. Αυτό θα αποτελούσε ένα τρισκατάρατο λαϊκισμό.
Και «λαϊκισμός» έχει καταντήσει η απόφαση ενός κράτους και ενός λαού, μέσω των συνταγματικών κατοχυρωμένων θεσμικών του οργάνων να κατεβεί σε εκλογές για να αποφασίσει να αλλάξει την πορεία του ή όχι. Και για αυτό οι βουλευτικές εκλογές έχουν καταντήσει ανάθεμα στις «δημοκρατίες» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πόσο μάλλον της Ευρωζώνης. Ο Θεός να βάλει το χέρι και να προστατέψει το λαό της Ελλάδας.