ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Ο κόσμος της εργασίας και ο κόσμος της ανεργίας

11:41 - 28 Νοε 2016
Ντίνος Κουτσολιούτσος

Γράφει ο Ντίνος Κουτσολιούτσος

Την στιγμή που η τωρινή αξιολόγηση φαίνεται να έχει κολλήσει και στα εργασιακά θέματα, αξίζει να ξαναεξετάξει κανείς πια είναι τα θέματα της εμπλοκής, και τι προωθούν και υποστηρίζουν οι αντιμαχόμενες παρατάξεις. Βασικά βλέπει κανείς, με κάποια έκπληξη ελπίζω, το ΔΝΤ να υποστηρίζει νομοθεσία υπέρ των μή εχόντων, και την φθαρμένα αριστερή κυβέρνηση του Τσιπροσύριζα, γιατί μιλάμε πια για ένα καθαρά αρχηγοκεντρικό πολιτικό κόμμα σύμφωνα με το μοντέλου του πανάγιου Αντρέα, να υποστηρίζει με σκληρή στάση τους …έχοντες!

Πώς και έτσι; Πώς ήρθαν τα πράγματα πάνω κάτω;

Μα διότι ο Τσιπροσύριζας, σαν κάθε διεφθαρμένο κόμμα της Ελλάδας, νοιάζεται μόνο για τις ψήφους του, δηλαδη για τον συνδικαλισμό, ενώ το ΔΝΤ, μετά από πολλά έτη εγκληματικής συμβουλευτικής προσφοράς στην ελληνική κρίση, αποφάσισε εδώ και αρκετό καιρό, να προσπαθήσει να κάνει σωστά την δουλειά του, και να βοηθήσει την ελληνική οικονομία προωθώντας την επιχειρηματικότητα και μειώνοντας την ανεργία.

Έτσι βλέπουμε την κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστερά να  προσπαθεί να υποστηρίξει τα δικαιώματα αυτών που έχουν δουλειά, και να αντιτίθεται στον ΔΝΤ που θέλει να βοηθήσει τους μη έχοντες τίποτα, τους άνεργους.

Ή κυβέρνηση, σύμφωνα με τον κ. Σκουρλέτη, προσπαθεί να προστατεύσει “τον κόσμο της εργασίας”.

Αλλά τι θα γίνει με τον “κόσμο της ανεργίας”;

Αυτοί δεν είναι άνθρωποι;

Αυτοί δεν είναι έλληνες;

Αυτοί δεν είναι ψηφοφόροι;

Αυτοί δεν έχουν οικογένειες που πεινάνε;

Πώς γίνεται ένα κίνημα πολιτικών ανθρώπων που φωνάζουν τόσο σθεναρά υπέρ της αριστερής ιδεολογίας να σκοτώνονται για αυτούς που έχουν, προσωρινά, στον ήλιο μοίρα, και να αδιαφορούν πλήρως, για αυτούς που έχει ξεγράψει η μοίρα, επίσης ελπίζουμε μόνο προσωρινά.

Πώς γίνεται ένας πολιτικός να ξεχνά το ιδεολογικό του μάθημα και το ιδεολογικό του πιστεύω, ακριβώς αυτά που τον έφεραν στην εξουσία, και μετά, έχοντας πιά την εξουσία στα χέρια του, να ξεχνάει και να μπερδεύει το μάθημα του, το πολιτικό του πιστεύω.

Γιατί σκληραίνει ο μυελός και δεν μπορεί να σκεφτεί λογικά πλέον; Μήπως είναι η εξουσία; Μήπως είναι αυτή η αιτία; Αυτή η τρισκατάρατη ασθένεια που πλήττει όλους αυτούς που αποκτούν εξουσία;

Μάλλον, ναι, θα έλεγα…

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.