Η στήλη πριν πολύ καιρό αναρωτήθηκε γιατί οι ξεκάθαρα και πολύ αποτελεσματικά οργανωμένες οργανώσεις αντιεξουσιαστών και αναρχικών και άλλων αντικοινωνικών ατόμων δεν καταδιώκονται από το κράτος σαν εγκληματικές οργανώσεις; Πόσο λιγότερο οργανωμένοι μπορεί να είναι αυτά τα άτομα, και αυτές οι εγκληματικά καταστροφικές ομάδες, από την καταδιωκόμενη δικαστικά ως εγκληματική Χρυσή Αυγή;
Το έπος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου εναντίον της δικτατορίας των αξιωματικών, έχει κυλιστεί στον βούρκο επί δεκαετίες από τις πολιτικά ανούσιες και κοινωνικά εγκληματικές επιχειρήσεις αυτών των ομάδων, με την απίστευτη ανοχή, εάν όχι έμπρακτη υποστήριξη των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων και των εποχικών παραπολιτικών των συνισταμένων. Εάν όχι τίποτε άλλο, η ανοχή της εκάστοτε κυβέρνησης προς αυτές τις συχνές, καταστροφικές, και ενίοτε δολοφονικές επιχειρήσεις, βεβηλώνει ότι ένδοξο και εθνικά ιερό δημιουργήθηκε με την εξέγερση του Πολυτεχνείου, και η οποία τελευταία προώθησε ότι τίποτε άλλο την επαναφορά της δημοκρατίας στην Ελλάδα.
Και αυτή η δημοκρατία, καταστρέφεται καθημερινά με πολλούς και διάφορους τρόπους, αλλά στο πιο κρίσιμο επίπεδο αυτοκαταστρέφεται από την συνεχιζόμενη συγκυρία και συνεργασία των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων και των οργανωμένων ομάδων, «νεαρών» κατά τα ηλίθια ΜΜΕ, ενήλικων και ανήλικων εγκληματιών.
Πώς γίνεται ένα Πολυτεχνείο, σε οιαδήποτε χώρα, αλλά ειδικά το Ελληνικό Πολυτεχνείο της Αθήνας, με την ειδική και απαράμιλλη δημοκρατική του ιστορία, να έχει καταντήσει ένα πολιτικά, ιδεολογικά, κοινωνικά, και υπαρξιακά, διεστραμμένο άσυλο ενεργών εγκληματιών και ενεργό εργοστάσιο βομβών Μολότοωφ; Που είναι οι αρχές; Πού είναι το κράτος; Γιατί δεν επεμβαίνει η αστυνομία; Τι εστί Πέμπτη φάλαγγα, εάν όχι αυτό το κρατίδιο στα Εξάρχεια; Τι κάνει ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη; Πόσο πιο οφθαλμοφανή πρέπει να γίνει η απουσία του και η απιστία του από και προς τα καθήκοντα του, για να παραιτηθεί; Και τι κυβέρνηση είναι αυτή που κρατάει ένα τέτοιο υπουργό σε ενέργεια; Αλλά ξεχνάω ο χαζός ότι ο τωρινός μας Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν από τα πιο θεαματικά μοντέλα αυτής της διαιωνιζόμενης κρατικής ανοχής…
Δεν υπάρχει κανένα από τα αμέτρητα κουσούρια του ελληνικού έθνους που να είναι τόσο σοβαρά αυτοκαταστροφικό, όσο αυτή η διαβολική συνεργασία των ελληνικών κυβερνήσεων, και των συναφών κρατικών θεσμών τοθς, με το κρατίδιο εγκληματικών αντιεξουσιαστών που κρατούν μία ολόκληρη συνοικία της Αθήνας υπό Κατοχή. Η κατάσταση είναι τόσο ολέθρια που φτάνει να εύχεται κανείς να έρθουν οι Γερμανοί για να διώξουν και να πατάξουν αυτές τις εγκληματικές και αντεθνικές οργανώσεις.
Τι συμβαίνει με την Ελλάδα και την ελληνική κοινωνία; Πώς γίνεται σιγά σιγά μέσα στις δεκαετίες της Μεταπολίτευσης, να έχει συμβιβαστεί μία ολόκληρη χώρα με την αυτοαναίρεσή της; Ήταν τα τζάμπα λεφτά που έπεφταν βροχή πάνω στην κοινωνία επί δεκαετίες; Αυτές οι δεκαετίες όπου γενεές νέων έμαθαν ότι το χρηματικό μέλλον είναι δεδομένο από το πελατειακό κράτος; Μια διαχρονική συγκυρία που βασικά ισοπέδωνε και αναιρούσε κάθε αξιοκρατική αξία;
Η στήλη έχει επί χρόνια εστιάσει κυρίως στους εξωτερικούς, πανευρωπαϊκούς κινδύνους που μαστίζουν την Ελλάδα τα χρόνια της κρίσης. Αλλά οι εσωτερικοί κίνδυνοι είναι πολύ πιο θανάσιμοι και καρκινογόνοι…