Ο Τραμπ μιλούσε συνεχώς στην προεκλογική του εκστρατεία για την πρόθεση του να προσεγγίσει την Ρωσία του Πούτιν για γεωπολιτική όσο και οικονομική συνεργασία. Δήλωνε αντίθετος στην στρατηγική των πολυάριθμων οικονομικών κυρώσεων που είχε εφαρμόσει η κυβέρνηση Ομπάμα εναντίον της Ρωσίας, σέρνοντας μαζί της και όλη την Ευρώπη, είχε επανειλημμένα αναφερθεί στην ιδέα να αφήσει τον Πούτιν να ξεκαθαρίσει την Συρία από το Ισλαμικό Κράτος, δήλωνε θαυμαστής του Ρώσου ηγέτη, και γενικά έδειχνε να ενδιαφέρεται και να προτίθεται να συνεργαστεί με την Ρωσία με τρόπο φιλικό, εάν όχι συμμαχικό.

Παράλληλες και συνδεδεμένες ήταν και οι επανειλημμένες αναφορές του στην συμμαχία του ΝΑΤΟ, και πόσο παρωχημένη είναι αυτή. Όταν η δημιουργία της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας είχε σαν πρωταρχικό ιερό σκοπό να υπερασπίσει την (τότε) δυτική Ευρώπη από τα «νύχια» της Σοβιετικής «Αρκούδας», καταλαβαίνει κανείς ότι ο Τραμπ ήταν και είναι μοναδικός στην ιστορία των ΗΠΑ τον τελευταίο αιώνα, σαν ένας Αμερικανός πρόεδρος που κοιτούσε την Ρωσία με συμπάθεια και εμπιστοσύνη, και όχι με εχθρότητα και αυτονόητη καχυποψία. Και εξ ού η έλλειψη ανάγκης για την ύπαρξη του ΝΑΤΟ.

Φανταστείτε το γεωπολιτικό σενάριο. Οι δύο πιο πανίσχυρες στρατιωτικές δυνάμεις της Υφηλίου, οι ΗΠΑ και η Ρωσία, συμφιλιώνονται και συνεργάζονται όχι μόνο στον πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας, και του λεγόμενου ισλαμικού κράτους, αλλά και συνεργάζονται στην ειρηνική διευθέτηση των διαφόρων γεωπολιτικών προβλημάτων ανά την υφήλιο.

Ταυτοχρόνως η εμπορική και οικονομική συνεργασία ανάμεσα σε Ρωσία και ΗΠΑ αλλά και Ευρώπη, ξαναφουντώνει προς όφελος όλων.

Αλλά αυτό το φουτουριστικά φιλειρηνικό σενάριο, που ούτε ο πιο θεότρελος σκηνοθέτης δεν θα τολμούσε να προσφέρει σε φιλμ επιστημονικής φαντασίας, έχει ένα βαθύ πρόβλημα. Η πραγματοποίηση του θα χρεωκοπούσε την μισή οικονομία πολέμου στις ΗΠΑ αλλά και σε άλλα κράτη. Και όπως μας δίδαξε ο πρώην στρατηλάτης, και πρώην πρόεδρος Άιζενχάουερ, το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα δεν μπορεί να αφήσει ένα παρόμοιο οικουμενικό όνειρο να πραγματοποιηθεί!

Αυτήν την πρωτοφανή γεωπολιτική ευκαιρία για όλη την οικουμένη, λοιπόν, μάχεται με όλες του τις δυνάμεις και σε όλα τα μέτωπα το αμερικανικό κατεστημένο, συμπεριλαμβανομένου και του Ρεπουμπλικανικού κόμματος.

Και φυσικά ο Τραμπ, με το αχαλίνωτα ναρσιστικό και ξεδιάντροπα απολυταρχικό του χαρακτήρα, έχει ήδη παράσχει άπλετα ανοίγματα στην αμερικανική δικαιοσύνη να επέμβει και να διεξάγει έρευνες για διάφορες πιθανές κατηγορίες, από την (προδοτική) συνεργασία με την Ρωσία για αλλοίωση των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, μέχρι τις πρόσφατες υποψίες για προσπάθεια παρεμπόδισης της δικαιοσύνης, σχετικά με την απόλυση του αρχηγού της FBI.

Και αργά ή γρήγορα, δυστυχώς, η Ρωσία και ο Πούτιν της θα επικυρωθούν σαν πρωταρχικοί εχθροί του ελεύθερου Δυτικού κόσμου, ενός κόσμου που συμπεριλαμβάνει την Σαουδική Αραβία, ίσως την πιο ανελεύθερη χώρα στον κόσμο μετά την Βόρειο Κορέα...