Η Ελλάδα αυτοκαταστρέφεται συνεχώς από τις μικροπολιτικές επιλογές των πολιτικών της όσο και των τραπεζιτών της, όσο και κάθε άλλου Έλληνα ή ξένου, σε ηγετική θέση εξουσίας (βλέπε Μέρκελ, παραδείγματος χάριν).
Έτσι, κατά την διάρκεια της Μεταπολίτευσης, από χρόνο σε σε χρόνο και από κυβέρνηση σε κυβέρνηση οι άνθρωποι της εξουσίας επέλεγαν οικονομικές πολιτικές που θα τους ανακούφιζαν αυτούς προσωπικά, σαν ηγέτες, ή που θα ανακούφιζαν την οικονομία επίσης προσωρινά από χρόνο σε χρόνο, αντί να επιμείνουν σε ένα μακροπρόθεσμο πλάνο που θα κρατούσε την προσπάθεια της Ελληνικής οικονομίας σε βιώσιμη όσο και σε αναπτυξιακή τροχιά.
Αυτήν την μακροπρόθεσμα βιώσιμη και αναπτυξιακή τροχιά μόνο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο την υποστηρίζει σθεναρά εδώ και δύο σχεδόν χρόνια, ανάμεσα σε όλους τους εγκληματικούς όσο και αυτοκαταστροφικούς θεσμούς των μνημονίων, (συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής ηγεσίας), όταν ξύπνησε επιτέλους λόγω των μελών του από τις αναπτυσσόμενες οικονομίες, και άρχισε βιαστικά και σχεδόν απεγνωσμένα να προσπαθεί να διορθώσει το παντελές φιάσκο που αποτελεί η ιστορία της συμμετοχής του στην διάσωση της ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΗΣ Ελλάδας.
Είναι απίστευτος ο στραβισμός που διέπει τόσο τον πολιτικό μας όσο και τον τραπεζιτικό μας ηγέτη. Για τον πρωθυπουργό έχουν γραφτεί πολλά και διεξοδικά. Για να προφυλάξει, όπως αυτός βαυκαλίζεται τις λιγοστές ψήφους από τους λιγοστούς Έλληνες που έχουν ακόμα ασφαλείς θέσεις εργασίας, καταδικάζει το μέλλον της χώρας, κατηγορώντας το ΔΝΤ ότι έχει απαράδεκτες απαιτήσεις.
Τώρα έρχεται και ο κ. Στουρνάρας, φορώντας παρόμοια μυωπικά γυαλιά όπως ο κ. Τσίπρας, να ζητήσει την αποπομπή του ΔΝΤ από την διάσωση της Ελλάδας, διότι υποτίθεται ότι ο κ. Τόμσεν προτίθεται να ζητήσει περαιτέρω δοκιμαστικά τεστ για την υγεία των τεσσάρων ελληνικών συστημικών τραπεζών, κάτι, που εάν ζητηθεί και επιβληθεί, πάντα σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα, θα πάει πίσω την αναπτυξιακή πορεία της ελληνικής οικονομίας για κάνα δυο χρόνια.
Και για να σώσει αυτήν την προσωρινή υφεσιακή τάση που προβλέπει και φοβάται ο κ. Στουρνάρας, θέλει να διώξει τον μοναδικό διεθνή υποστηρικτή που έχει η χώρα μας, για ένα πραγματικό βιώσιμο μέλλον.
Το ΔΝΤ βροντοφωνεί εδώ και ένα χρόνο ότι η οικονομία της χώρας δεν είναι βιώσιμη μέσα στο καλούπι που την έχει χώσει η Ευρωζώνη του Σόιμπλε. Το ΔΝΤ απαιτεί το κούρεμα του χρέους στο μισό, ή το απαιτούσε ακόμα πέρσι πριν φάει πολλαπλές σφαλιάρες από το δίδυμο Τσίπρα/Σόιμπλε. Και το ΔΝΤ απαιτεί επίσης, το πολύ 1.5% ετήσια δημοσιονομικά πλεονάσματα μακροπρόθεσμα για την χώρα μας, εάν είναι να έχει την δυνατότητα η οικονομία μας να αναπτυχθεί, και να μπορεί να συντηρεί και να αποπληρώνει το χρέος της, ούσα αυτάρκης και ανεξάρτητη.
Και αυτόν τον γιγάντιο διεθνή πολιτικό και οικονομικό παράγοντα, θέλουν οι κύριοι Τσίπρας και Στουρνάρας να τον διώξουν από το ελληνικό σκηνικό και να αφήσουν την χώρα να καταστεί μια αιώνια χρεοδουλοπαροικία της γερμανοκρατούμενης Ευρωζώνης.
Η μυωπία, ή χαζομάρα αυτών των δύο ανδρών δεν έχει όρια, τόσο που σπρώχνει κανένα να σκεφτεί και πράγματα πολύ χειρότερα της βλακείας…
Η διαφορά ανάμεσα σε αυτό που προσφέρει και προσπαθεί να επιτύχει το ΔΝΤ προς χάριν της Ελλάδας, και αυτά τα προσωρινά «δεινά» που προσπαθούν να αποφύγουν, ο κ. Τσίπρας και ο κ. Στουρνάρας, είναι η αναλογία ενός χρηματοπιστωτικού Έβερεστ που προσπαθεί το ΔΝΤ να μην υποχρεωθεί η Ελλάδα να σκαρφαλώσει, και ο κ. Στουρνάρας μας λέει, απίστευτα, το επαναλαμβάνω, ότι δεν θέλει να σκαρφαλώσουν οι τράπεζες του αυτό το προσωρινό λοφάκι εδώ μπροστά μας, γιατί θα παρακουραστούμε… Και ας μας περιμένει μετά επί γενεές το Έβερεστ που επιμένει και προσπαθεί να μας επιβάλλει ο Σόιμπλε.
Η στήλη το έγραψε με αφορμή την κυβερνητική πολιτική πριν πάνω από ένα χρόνο, και το ξαναλέει με αφορμή τα απίστευτα λεχθέντα του αρχιτραπεζίτη μας.
Αντί να ενωθεί η πολιτική εξουσία της Ελλάδας, ο. Τσίπρας και ο κ. Μητσοτάκης, με την τραπεζιτική εξουσία της Ελλάδας, ο κ. Στουρνάρας, (και που είναι ο κ. Παπαδήμου, αντιπρόεδρος της ΕΚΤ επί οκτώ χρόνια;;;) και να απαιτήσουν από την Ευρωζώνη του κ. Σόιμπλε την απεριόριστη συμμετοχή του ΔΝΤ στην ελληνική οικονομία, και την απόλυτη εφαρμογή των πολιτικών διάσωσης που το ΔΝΤ απαιτεί, μαζεύονται οι απίστευτα μυωπικοί και μικροπολιτικοί ηγέτες της χώρας μας, και διώχνουν την μόνη σανίδα σωτηρίας για την οικονομία του έθνους, άρα και για το έθνος.
Ντροπή. Με τέτοια ηγεσία λυτρωμός δεν υπάρχει!
Κρίμα...
Υστερόγραφο:
Εάν όχι τίποτα άλλο, θα έπρεπε να ερευνηθεί μια δικαστική προσφυγή της Ελλάδας στο ανώτατο δικαστήριο της Ευρώπης, με την εξής απαίτηση:
Αφού το ΔΝΤ το κάλεσε η Ευρώπη σαν τον κατ' εξοχήν υπεύθυνο να διαχειριστεί την διάσωση της χρεοκοπημένης οικονομίας της Ελλάδας, και της διακινδυνευμένης σταθερότητας των ευρωπαϊκών τραπεζών, το σωτήριο έτος 2010, και αφού το ίδιο το ΔΝΤ παραδέχτηκε πολλάκις και εκτενώς τα μεγάλα αρχικά λάθη που έκανε στην προσπάθεια διάσωσης, να αναγκαστεί η Ευρωζώνη να ακολουθήσει τις οδηγίες του ΔΝΤ για την διάσωση της Ελλάδας, μέχρι τέλους και μέχρι πλήρους επιτυχίας.