Έχοντας συνειδητοποιήσει ότι είναι ώρα να εγκαταλειφθούν οι τακτικισμοί και να μπει στο παιχνίδι η μεγάλη στρατηγική κίνηση, στο Μαξίμου έχουν καταλήξει σε δύο βασικές αποφάσεις:
Α) Δεν είναι ώρα για ρήξεις, όσο κι αν η παροιμιώδης αδιαλλαξία των δανειστών, θα δικαιολογούσε αυτήν την εξέλιξη. Πρόκειται όμως για μια επιλογή υψηλού ρίσκου πλέον, δεδομένου, ότι όπως εκτιμά η ηγετική ομάδα προϋποθέτει συστηματική ενημέρωση των πολιτών και λεπτομερές σχέδιο και προφανώς δεν γίνεται να εφαρμοστεί με φλογερά αγωνιστικά προσκλητήρια της τελευταίας στιγμής για την τόνωση του λαϊκού φρονήματος…
Β) Δε γίνεται επίσης να παραδοθεί η κυβέρνηση άνευ όρων και να υπογράψει υπό συνθήκες ωμών εκβιασμών εσπευσμένα μια εξόφθαλμα ετεροβαρή Συμφωνία. Αυτονόητα οι συνέπειες για τη χώρα και τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ κατ΄ επέκταση θα ήταν ανυπόφορες.
Αφού βγαίνουν από τη μέση τα ακραία σενάρια τι απομένει; Εδώ αρχίζουν τα δυσκολότερα. Μοιάζει περισσότερο σαν ερασιτεχνική και αφελή ανάγνωση του διεθνούς περιβάλλοντος, αλλά, στελέχη που βρίσκονται στο άμεσο περιβάλλον του πρωθυπουργού εκτιμούν πως το ευρωπαϊκό διευθυντήριο δεν θα τολμήσει να προκαλέσει παγκόσμια κρίση, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου «για ένα δις ευρώ στο πλεόνασμα»!..
Το θέμα κατά την άποψή τους, δεν είναι να μην γίνουν υποχωρήσεις και προγραμματικές εκπτώσεις, οι οποίες έχουν σε πολλά μέτωπα ήδη γίνει, αλλά, «να μη γίνουν όλες μαζί» και ανατραπεί βίαια το ισοζύγιο των εντυπώσεων. Το αν τα μέτρα που θα ληφθούν θα είναι υφεσιακά δεν συζητείται. Η αβεβαιότητα και το απελπισμένο στράγγισμα της αγοράς που έχουν καθηλώσει τη χώρα στα απειλητικά νερά της ύφεσης καθιστούν τη σχετική συζήτηση περιττή…
Με αυτά πάνω- κάτω τα όπλα ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας χτυπά την απρόθυμη πόρτα των δανειστών και ζητεί σε ένα ύστατο διάβημα, πολιτική συμφωνία, προειδοποιώντας σιβυλλικά ότι σε αντίθετη περίπτωση, «δεν πρόκειται να γίνει Σαμαράς». (Παρεμπιπτόντως ο πρώην πρωθυπουργός, όπως κι ο…Ύπαρχός του ο Ε. Βενιζέλος περιμένουν χαιρέκακα την αποτυχία της χώρας υποδεικνύοντας έναν πολιτικά θλιβερό αξιακό κώδικα...).
Στο μεταξύ διακινείται και πάλι τις τελευταίες ώρες στην πολιτική αγορά η φημολογία ότι η κυβέρνηση θα επιδιώξει τη σύγκληση έκτακτου Eurogroup ακόμα και μετά τη συνάντηση κορυφής την προσεχή Πέμπτη στη Ρίγα. Τι ακριβώς προσδοκάμε να βγάλει; Να επιβεβαιώσει την εκνευριστικά στερεότυπη διαπίστωση των δανειστών, ότι η Ελλάδα, έχει ακόμα μακρύ δρόμο μπροστά της;
Αργά και μαρτυρικά ο πρωθυπουργός ανεβαίνει έναν Γολγοθά, με την κοινωνία και την οικονομία στα όρια της εξάντλησης. Οι πολίτες πιέζουν για λύσεις. Και αν η ανοχή τους τελειώσει, ίσως φθάσει νωρίτερα από όσο λογαριάζουν στα κυβερνητικά ρετιρέ να πουν, αυτό που απλά λένε οι Αμερικανοί «φίλε κατέβα απ΄ τον σταυρό, χρειαζόμαστε το ξύλο»…
Γιώργος Χατζηδημητρίου