Ήταν πρόδηλο ότι το καθεστώς Ερντογάν αναζητούσε ένα πρόσχημα για να απαγκιστρωθεί από τις συνομιλίες χωρίς να χρεωθεί την ευθύνη, από την στιγμή που αντιλήφθηκε ότι η εμμονή του στην διατήρηση του αποικιοκρατικού status των εγγυήσεων και της παραμονής του κατοχικού στρατού, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή για τη σύσταση ενός κανονικού, Ομόσπονδου δυτικού τύπου κράτους.
Μαρτυρά ασφαλώς απουσία διπλωματικής και πολιτικής οξυδέρκειας το γεγονός ότι μεσούσης της διαπραγμάτευσης, η Κυπριακή Βουλή, υιοθέτησε παντελώς άκαιρη πρόταση που κατέθεσαν στα όρια της προβοκάτσιας οι Κύπριοι Χρυσαυγίτες του Ε.ΛΑ.Μ, προκειμένου εφεξής να γίνεται ιστορική αναφορά στα σχολεία του Δημοψηφίσματος του 1950 για την Ένωση με την Ελλάδα, στο οποίο το συντριπτικό αποτέλεσμα ήταν «ΝΑΙ».
Η Άγκυρα βρήκε αναπάντεχα(;) το πρόσχημα που χρειαζόταν. Και απειλεί τώρα δια του ασπόνδυλου εκπροσώπου της στα κατεχόμενα Μουσταφά Ακιντζί ,ότι δεν πρόκειται να επιστρέψει στις συνομιλίες αν προηγουμένως ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης δεν ανακαλέσει την απόφαση της Βουλής.
Η πλευρά της Τουρκίας υποστηρίζει με ανατολίτικη ευλυγισία, ότι κάτω από το τραπέζι οι Ε/Κ αναθερμαίνουν το όραμα της Ένωσης, πράγμα που όπως ισχυρίζονται υποδαυλίζει την ανασφάλεια των τ/κ.
Είναι κωμικό βέβαια να ακούγονται αυτοί οι ισχυρισμοί από τον Ακιντζί που διατηρεί στα κατεχόμενα, κάτω από τη μπότα 40.000 Τούρκων στρατιωτών, την ίδια ζώνη ώρας με την Τουρκία, παρευρίσκεται εύχαρις στις εορτές για την επέτειο της στρατιωτικής εισβολής και της ανακήρυξης του ψευδοκράτους, έχει υπογράψει την de facto προσάρτηση των κατεχόμενων μέσω της παροχής νερού και ηλεκτρισμού από τα απέναντι παράλια και φωταγωγεί κάθε νύχτα την ημισέληνο στον Πενταδάκτυλο, πάνω από τη φράση του Κεμάλ «είναι τιμή να είσαι Τούρκος»…
Και όμως τον Ακιντζί, τον κατοχικό εγκάθετο της Άγκυρας, τον οποίον ατυχώς η βιασύνη του κ. Αναστασιάδη «κατάφερε» να τον εμφανίζει σήμερα ισότιμο συνομιλητή και εταίρο, επιμένουν ακόμα κάποιοι στη Λευκωσία και την Αθήνα- όπως και ο εκπρόσωπος του Γ.Γ του ΟΗΕ Άσπεν Έϊντε που έχει υπερβεί προ πολλού τα όρια του ρόλου του…- να τον θεωρούν «μετριοπαθή» και «άνθρωπο της λύσης».
Καλούν μάλιστα αδικαιολόγητα τον ΠτΔ να υποχωρήσει στις αξιώσεις του και να ανακαλέσει την απόφαση της Βουλής για το Ενωτικό Δημοψήφισμα, το οποίο εν κατακλείδι-και παρά την προφανή αστοχία του πράγματος- συνιστά μέρος της Κυπριακής ιστορίας για την διεθνοποίηση του προβλήματος και την απαλλαγή από την αγγλική αποικιοκρατία.
Δείχνουν να αγνοούν όλοι αυτοί, ότι η διαχρονική πολιτική κατευνασμού έχει οικτρά αποτύχει. Ο Ερντογάν, του οποίου ο στρατός έχει υποστεί οδυνηρά πλήγματα γοήτρου στα πεδία των μαχών τελευταία, θα επέστρεφε στις συνομιλίες μόνο αν εξασφάλιζε την κατοχή ολόκληρου του νησιού, διότι ατυχώς κατέχει το λάθος μέρος, όπου είναι φτωχά τα ενεργειακά κοιτάσματα.
Αυτός είναι ο λόγος που διεκδικεί ανυποχώρητα μόνιμη στρατιωτική βάση, εκ περιτροπής Προεδρία, την κατοχύρωση του δικαιώματος αρνησικυρίας (veto) αλλά και την παραχώρηση δικαιώματος – με πρωτογενές δίκαιο, μάλιστα, όπως απαιτεί-ελεύθερης εγκατάστασης των Τούρκων πολιτών στην Κύπρο, το οποίο θα έμπαζε τη χώρα του από το πλάϊ στην Ε.Ε και θα ανέτρεπε κάθε δημογραφική ισορροπία στο νησί.
Ε, δε ζητά και πολλά ο άνθρωπος εδώ που τα λέμε…
Γιώργος Χατζηδημητρίου