Πρώτον, ότι «η αξιολόγηση θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι τις 20 Μαρτίου», και
δεύτερον, ότι «σημασία δεν έχει το πότε θα κλείσει η αξιολόγηση, αλλά το πώς».
Ανάμεσα σε αυτές τις δύο άκρες του εκκρεμούς πηγαινοέρχεται στο μεταξύ άπραγη η Οικονομία, περιμένοντας πότε θα δεήσει το Μαξίμου να βάλει ένα τέλος στην αγωνία της αγοράς και του επιχειρηματικού κόσμου.
Για μια ακόμα φορά, η απόφαση της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ να προτάξει πολιτικά κριτήρια στην ατέρμονη διαπραγμάτευση με την πλευρά των δανειστών, προκαλεί συνθήκες ασφυξίας.
Ασφαλώς, δεν είναι δόκιμο να μιλά κανείς με υποθέσεις, αλλά, στους πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους είναι κοινή πεποίθηση πως αν η κυβέρνηση είχε εγκαίρως συμφωνήσει προ μηνών τις αναγκαίες προσαρμογές, δεν θα χρειαζόταν ίσως σήμερα να συζητά για περισσότερες και πιο επώδυνες παραχωρήσεις στα ασφαλιστικό και τα φορολογικά.
Είναι βέβαιο ότι ο πρωθυπουργός και οι στενοί του συνεργάτες ποντάρουν στον χρόνο και παίζουν επίφοβα με τις εκλογικές αβεβαιότητες που επικρατούν αυτήν την εποχή στην Ευρώπη, όπου ακόμα και ο Β. Σόϊμπλε στέλνοντας μήνυμα αμοιβαίων υποχωρήσεων εμφανίζεται έτοιμος να κατεβάσει τις απαιτήσεις του για τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Οι συνέπειες της χρονοτριβής ωστόσο, πέφτουν στις πλάτες της πραγματικής Οικονομίας η οποία σε πείσμα του κ. Τσίπρα, μετά και τις τελευταίες ανακοινώσεις της ΕΛΣΤΑΤ, κινείται σε περιβάλλον παρατεταμένης ύφεσης, όπου διακρίνει κανείς, φοροδοτική κόπωση, επενδυτική άπνοια και υποχώρηση των επιχειρηματικών κερδών.
Μια βάσιμη εξήγηση γι΄ αυτήν την εμπλοκή, παρέχει το γεγονός ότι από τα 86 δις ευρώ του νέου Προγράμματος με την υπογραφή ΣΥΡΙΖΑ- Αν.Ελλ, έχουν εκταμιευθεί μέχρι στιγμής μόνο τα 36 δις. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως έως το 2021 είναι καλυμμένες οι δανειοδοτικές ανάγκες της χώρας και υπάρχει μια σχετική άνεση.
Όμως το 2018, οπότε λήγει το Πρόγραμμα, πλησιάζει ταχύτερα από όσο φαίνεται και η χώρα θα έπρεπε ήδη να προετοιμάζεται, όπως σημειώνουν τα τραπεζικά στελέχη, για να βγει με τόλμη στις αγορές. Στο Μαξίμου δεν δείχνουν να ανησυχούν ιδιαίτερα γι΄ αυτό.
Και ενδιαμέσως, όλοι οι υπόλοιποι, παρακολουθούμε την επανάληψη ενός έργου, το τέλος του οποίου έχουμε προεξοφλήσει. Αλλά, αυτό δεν είναι ανάγκη να το πούμε και στην κυβέρνηση. Για όσο καιρό τουλάχιστον παριστάνει πως διαπραγματεύεται ηρωικά…
Γιώργος Χατζηδημητρίου