Χαμπάρι δεν πήραν οι τράπεζες στο Χρηματιστήριο τη Δευτέρα. Χαμπάρι δεν πήραν τα ομόλογα στις αγορές. Αυτό που βλέπαμε ως "υποδοχή" της Ελλάδας από τους διεθνείς επενδυτές τον τελευταίο μήνα είχε ενσωματωμένη την προεξόφληση της πιστοληπτικής αναβάθμισης.
Ειδικά για τα ομόλογα, το πενταετές που εκδόθηκε την 25/7/2017 με κουπόνι (επιτόκιο) 4.375% αλλάζει χέρια με απόδοση 4.71%. [Σημείωση: αύξηση της απόδοσης σημαίνει χειροτέρευση της πιστοληπτικής ικανότητας.] Το διετές (όσο έμεινε μετά την ανταλλαγή της 25/7) αλλάζει χέρια στο 3.3% - στο κίνητρο που είχε δοθεί για ανταλλαγή στο 102.6% της ονομαστικής αξίας αντιστοιχούσε απόδοση περίπου 3.16%. Το δεκαετές ομόλογο από 5.25% τις ημέρες της πανηγυρικής εξόδου στις αγορές, σήμερα είναι στο 5.62%, όσο ήταν και τις πρώτες μέρες αμέσως μετά τη συμφωνία της 15 Ιουνίου.
Η αφήγηση περί ενθουσιασμού των αγορών δεν φαίνεται να έχει φτάσει στα αυτιά των αγορών. Το βασικό απτό αποτέλεσμα, άμεσα συνδεδεμένο με την αξιολόγηση του Fitch είναι η μείωση της απόδοσης δανεισμού ενός μηνός, σχεδόν κατά μία ποσοστιαία μονάδα στο 1.25%. Κάτι είναι κι αυτό - μας κόστισε λίγο παραπάνω αλλά το φχαριστιόμαστε.
Το πολιτικά κρίσιμο σε όλη τη φιλολογία περί εξόδου στις αγορές, έχει να κάνει με τις προθέσεις του εκδότη χρέους, της κυβέρνησης εν προκειμένω. Όσο ο στόχος είναι η συγκέντρωση κάποιου ποσού (ας πούμε περί τα €6 δισ ώστε το προβλεπόμενο στο μνημόνιο μαξιλάρι - buffer - να φτάσει συνολικά στα €12 δισ, όσες είναι οι ανάγκες μέχρι το τέλος 2019), θα πληρώνονται κίνητρα και bonus στους επενδυτές για να στηρίζεται μια επικοινωνιακή πολιτική υποτιθέμενης "καθαρής εξόδου" από τα μνημόνια. Αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με την επίτευξη του στόχου της πλήρους πρόσβασης στις αγορές χρέους - ενδεχομένως τον υποσκάπτει. Η συμπεριφορά των αγορών έναντι του ελληνικού χρέους τον τελευταίο μήνα είναι ενδεικτική.
Για την διευκόλυνση της πρόσβασης στις αγοράς χρειάζονται πραγματικά και απτά "νέα" που θα μειώνουν καθαρά τον "κίνδυνο χώρας", που θα καταδεικνύνουν πέραν πάσης αμφιβολίας θετικές προοπτικές ανάπτυξης.
Για την πλάκα της υπόθεσης:
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΤτΕ, η απόδοση του πενταετούς ομολόγου Στουρνάρα του 2014 (θυμίζω με κουπόνι 4.75%) καθ' όλη την περίοδο Ιουνίου-Οκτωβρίου 2014 ήταν χαμηλότερη από την χαμηλότερη απόδοση τον περασμένο μήνα του νέου πενταετούς Τσακαλώτου (θυμίζω, κουπόνι 4.375%).
Έχει πλάκα γιατί η επικοινωνιακή διαχείριση τσιπροκαμμένων έλεγε "τι ωραία που τα καταφέραμε, καλύτερα από τους προηγούμενους". Η διαφορά είναι πως το 2014, μέχρι το άδειασμα Λαγκάρντ στον Χαρδούβελη τον Οκτώβριο, οι αγορές όντως έβλεπαν θετικές προοπτικές - πιο θετικές από αυτές που είχαν αποφασίσει οι ίδιες να αποτιμήσουν με την έκδοση του ομολόγου. Αντίθετα το 2017 - μέχρι στιγμής πάντα - οι επενδυτές εισέπραξαν τα μπόνους και αποτιμούν το χρέος χειρότερα από τη δική τους, υποβοηθημένη από τα μπόνους, αποτίμηση ένα μήνα πριν.