Δυστυχώς, το πρόβλημα ΔΕΝ είναι με την συγκεκριμένη εταιρεία. Είναι πρόβλημα της ελληνικής χρηματαγοράς (χρηματιστήριο και εποπτεία). Η ανεπαρκής εποπτεία της εισηγμένης χρεώνεται υποχρεωτικά στον "Έλληνα επόπτη" - αυτόν βλέπουν οι διεθνείς επενδυτές. Έντιμοι και πονηροί επιχειρηματίες, θεσμικοί και χειραγωγοί, πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Οι οργανωμένες αγορές έχουν αξιοπιστία μόνον όταν αποδεικνύουν καθημερινά πως κάνουν ό,τι πρέπει για να προστατεύουν τους επενδυτές από τις πονηριές και διατηρούν πάντα αποτελεσματικό μηχανισμό αποκάλυψης της τιμής μετοχής. Έτσι είναι το καθαρό πλαίσιο. Η ελληνική χρηματαγορά δεν μπορεί να εγγυηθεί τη διαφάνεια στους επενδυτές!
Δεν ξέρουμε πού βρίσκεται το δίκιο - στην εταιρεία; στο επιθετικό fund; κάπου στη μέση; Θα πάρει πολύ καιρό - χρόνια ενδεχομένως - να ξεκαθαρίσει. Οπότε, η οργανωμένη αγορά πρέπει να λειτουργεί, έχοντας την εμπιστοσύνη των επενδυτών για την καθαρότητα του παιγνιδιού. Ακριβώς ό,τι δεν έγινε εν προκειμένω. Πέραν των ευθυνών παλαιότερης εποπτικής πρακτικής στην συγκεκριμένη εταιρεία, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έχει αφήσει την συγκεκριμένη μετοχή, υποτίθεται ψάχνοντας πράξεις της περασμένης Παρασκευής (Δευτέρα και Τρίτη τι γίνεται παλληκάρια;) και αναπέμποντας το ξεκαθάρισμα (ώστε να σχηματίσει άποψη) σε μελλοντική έκθεση σοβαρού ελεγκτικού οίκου.
Τι διδασκόμαστε από την εμπειρία:
1. Οι θέσεις ευθύνης έχουν ευθύνες. Το να βάζεις έναν τριαλαρά-τριαλαρό ΠΑΣΟΚο τρίτης διαλογής, ο οποίος δεν κατόρθωσε να χωθεί κάπου τα χρόνια ισχύος του ΠΑΣΟΚ και τώρα έχει και σωφέρ, δουλεύει μόνο σε συνθήκες ηρεμίας νεκροταφείου.
2. Η χρηματαγορά δεν είναι ένα παιχνιδάκι για αλογομούρηδες. Οφείλει να είναι θωρακισμένη, θεσμικά.
3. Δεν γίνεται στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για την αποφυγή των χειρότερων και μείωσης των κραδασμών να μετέχουν δύο (τουλάχιστον) εκτελεστικοί βραχίονες της εποχής 1998-2000. Τότε ήταν άλλη (θεσμικά) η κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και Χρηματιστηρίου. Οι ίδιοι (ανεξαρτήτως εάν έχουν κατλογισθεί ευθύνες για τότε) που έβλεπαν στα Ενημερωτικά Δελτία τα κλουβιά για καρδερίνες ως προχώ συστήματα πληροφορικής και που μετείχαν στον κύκλο εισαγωγής εταιρειών βασισμένο στο πιτσι-πίτσι, αφήνουν εταιρεία δισεκατομμυρίου (-ιων πριν ένα χρόνο) να ελέγχεται από λογιστικό γραφείο δύο ατόμων.
4. Δεν μπορεί στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για την εκτόνωση να μετέχουν εκπρόσωποι συγκρουομένων συμφερόντων. Η πλατφόρμα-χρηματιστήριο είναι υπό την εποπτεία της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και ο Πρόεδρος του εποπτευομένου μετέχει στο Διοικητικό Συμβούλιο του επόπτη. Ο εποπτευόμενος βγάζει λεφτά από τζίρο, ανοδικό ή καθοδικό το κάγκελο - ο επόπτης μπορεί να πρέπει να πρέπει να κόψει τον τζίρο αναστέλλοντας διαπραγμάτευση μετοχής, πράγμα που έχει επιπτώσεις στον γενικότερο τζίρο.
5. Αυτό που έχει σημασία είναι η τήρηση διαδικασιών και προστασία διαφάνειας. Τα καλαμπαλίκια "όλοι μαζί για να σηκώσουμε την Ελλάδα" είναι σαχλαμάρες στο πάτερο.
Αν η κυβέρνηση καταλαβαίνει τι γίνεται και τι επιπτώσεις έχει αυτή η υπόθεση για την Ελλάδα, ακόμη και για τη δική της επικοινωνιακή "καθαρή έξοδο", πρέπει:
1. Να αντικαταστήσει άμεσα (χτες δηλαδή) τους τρεις τουλάχιστον της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, Πρόεδρο και δύο Αντιπροέδρους, με σοβαρούς ανθρώπους, που να είναι σαν τη γυναίκα του Καίσαρα - όχι μόνο τίμιοι αλλά να φαίνονται κι όλας. Προφανώς να ξέρουν τι τους γίνεται, όχι να σαλιαρίζουν για τον σωφέρ και τη θέση.
2. Να προχωρήσει κατεπειγόντως σε αλλαγές (μικρές) στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της χρηματαγοράς. Μπορεί κάλλιστα να μεταφράσει κανονιστικά πλαίσια από χώρα πολιτισμένη της Δύσης. Η εποπτεία από τη λειτουργία της αγοράς πρέπει να χωρίζεται από Σινικό Τείχος.
3. Να προσλάβει άμεσα σοβαρό οίκο του εξωτερικού (ή και να ζητήσει τη βοήθεια με επίσημο τρόπο των εποπτικών αρχών χώρας της Ευρωζώνης - ώριμης και "συγγενούς", όπως Γερμανία, Ολλανδία, Γαλλία) να συνδράμει επί μερικούς μήνες τη νέα διοίκηση της Κεφαλαιαγοράς.
Γνώμη μου είναι πως το διακύβευμα αυτών των ημερών είναι τεράστιο. Εάν ως χώρα προσβλέπουμε σε κάποια φάση στο ορατό μέλλον σε ξένες επενδύσεις, σε επιχειρηματική έκρηξη, σε ανάπτυξη πάνω από τα αναιμικά 1%-2%, η χρηματαγορά δεν μπορεί παρά να είναι ένας από τους παράγοντες. Δεν είναι μόνο η αλογομουριά - με κανόνες και αυτή ελέγχεται.