Στην παρούσα χρονική στιγμή το 51% των μετοχών της ΟΛΠ Α.Ε. ανήκει στην COSCO Shipping. Τις μετοχές αυτές η εν λόγω εταιρία τις απέκτησε ύστερα από διεθνή διαγωνισμό που κράτησε πολύ καιρό.
Η COSCO Shipping, σύμφωνα με το Reuters, είναι η τέταρτη μεγαλύτερη ναυτιλιακή δύναμη στον κόσμο. Άρα λοιπόν η COSCO Shipping στην οποία ανήκει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της ΟΛΠ Α.Ε. είναι μια εταιρία με ιδιαίτερα ισχυρή διεθνή παρουσία.
Αφού λοιπόν η COSCO Shipping είναι αποδεδειγμένα μια ισχυρή διεθνή ναυτιλιακή δύναμη, και αφού ελέγχει την πλειοψηφία των μετοχών του Οργανισμού Λιμένα Πειραιά, μοιραία η ΟΛΠ Α.Ε. θέλοντας και μη αποτελεί τμήμα ενός διεθνούς επιχειρηματικού οργανισμού. Νομίζω πως αυτό είναι κάτι που το κατανοεί χωρίς ιδιαίτερο κόπο και προσπάθεια και ένας πρωτοετής φοιτητής οικονομικών επιστημών.
Πάμε τώρα παρακάτω. Η COSCO Shipping με απόφαση της κυβέρνησης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, αποτελεί τον ισχυρό βραχίωνα ανάπτυξης του νέου δρόμου του μεταξιού. Του διαδρόμου δηλαδή εκείνου που θα συνδέσει την εθνική οικονομία του κινεζικού έθνους με τις εθνικές οικονομίες σειράς κρατών που βρίσκονται στον διάβα του διαδρόμου με κατάληξη την Ελλάδα και δη τον Πειραιά.
Αν θεωρήσω πως όλα τα παραπάνω είναι κοινός τόπος σε όλους μας, τότε εκτιμώ πως δικαιούμαι να αναρωτηθώ τι ακριβώς προσπαθεί να κάνει το ΤΑΙΠΕΔ όταν απλά και μόνον δημιουργεί καθυστερήσεις και προσκόμματα στην λειτουργία ενός διεθνούς επιχειρηματικού οργανισμού.
Και γράφω «απλά και μόνον», διότι δεν μπορώ να πιστέψω πως εκεί έξω υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι πλην της συνεργασίας υπάρχει άλλος τρόπος να βρουν άκρη με την COSCO Shipping.
Και συνάμα αποφεύγω επιμελώς να αναρωτηθώ περαιτέρω τι είδους μήνυμα στέλνουμε στις διεθνείς αγορές όταν απο την μια προσπαθούμε να πείσουμε ότι ως οικονομία και ως χώρα είμαστε έτοιμοι να υποδεχθούμε ξένες επενδύσεις για τις οποίες διψάει ο τόπος και από την άλλη συνεχίζουμε σταθερά να μπερδεύουμε τα αβγά και πασχάλια...
Όπου αβγά είναι η επιχειρηματικότητα, οι κανόνες της και οι πρακτικές της και πασχάλια οι πολιτικές ιδεοληψίες, οι αγκυλώσεις και η άρνηση της πραγματικότητας στην οποία επιδίδονται ορισμένοι με αξιοθαύμαστο πραγματικά πάθος.
Η διοίκηση της ΟΛΠ Α.Ε. πριν απο καιρό λοιπόν κατέθεσε πρόταση να έχει την δυνατότητα να πραγματοποιεί διοικητικά συμβούλια, μεταξύ άλλων και στην Κίνα και στην Σαγκάη.
Ενώ αρχικά ουδείς από το ΤΑΙΠΕΔ άφησε να διαφανεί πως το Ταμείο διαφωνεί όταν έφτασε η ώρα να ψηφισθεί η σχετική τροποποίηση του καταστατικού, έκανε πίσω.
Ναι, μεν οι εκπρόσωποι του Ταμείου δεν καταψήφισαν την πρόταση της διοίκησης του ΟΛΠ, διότι λίγο επαφή με την πραγματικότητα όσο να ναι την έχουν εκεί στο ΤΑΙΠΕΔ, πλην όμως δεν την υπερψήφισαν διατυπώνοντας τον προβληματισμό τους για την κίνηση αυτή της διοίκησης του λιμανιού.
Ο δε προβληματισμός είχε να κάνει με την διερεύνιση σεναρίων που ήθελαν την διοίκηση της ΟΛΠ Α.Ε. μέσω αυτής της αλλαγής να μπορεί να μεταφέρει ότι ώρα θέλει την έδρα του λιμανιού εκτός Ελλάδος.
Για να μην χάνουμε την ώρα μας με ανώφελες και ανούσιες αναφορές τι είπε ο ένας και τι έκανε ο άλλος, φτάσαμε τελικά στο σημείο εκείνο στο οποίο προφανώς δεν επιθυμούσαν, πρώτοι από όλους, να φτάσουν οι κινέζοι.
Η απόφαση ελήφθη με μεγάλη πλειοψηφία από τους εκπροσώπους των μετόχων του λιμανιού, θεσμικών και άλλων, αποδεικνύοντας περίτρανα πως εν τέλει το ΤΑΙΠΕΔ το μόνο που κατάφερε να κάνει είναι μια τρύπα στο νερό, αφού εκ του αποτελέσματος προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα πως αν οι κινέζοι είχαν όντως στο μυαλό τους να μεταφέρουν την έδρα θα το είχαν κάνει με συνοπτικές διαδικασίες και εν ριπεί οφθαλμού, γιατί πολύ απλά when the money talk, everybody listen…
Και φυσικά – για να μην παρεξηγηθώ - αναφέρομαι στους θεσμικούς μετόχους του λιμανιού, Black Rock κ.ο.κ. που σιγά να μην ασχολούνταν με το ΤΑΙΠΕΔ και τους διάφορους ιδεοληπτικούς παρατρεχάμενους του, όταν οι κινέζοι θα τους έκλειναν πονηρά το μάτι, δείχνοντας τους που είναι το χρήμα.
Το παραπάνω περιστατικό αποδεικνύει περίτρανα το τι μεγαλή ζημιά μπορεί να προκληθεί όταν προσπαθείς να προσεγγίσεις με πολιτικούς όρους μια επιχειρηματική δραστηριότητα και δει διεθνή.
Διότι είναι ξεκάθαρο πως το ΤΑΙΠΕΔ κινήθηκε πάνω στο θέμα αυτό περισσότερο με μια πολιτική προσέγγιση παρά με μια επιχειρηματική ματιά όπως έκαναν οι κινέζοι.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως ειδικά εκείνοι οι εκπρόσωποι του ΤΑΙΠΕΔ στην διοίκηση της ΟΛΠ Α.Ε. που προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα στον οποίον διαθέτουν τεράστια πείρα, αποστασιοποιήθηκαν από τις κινήσεις του Ταμείου, αφήνοντας την καυτή πατάτα στα χέρια μερικών νομικών που βάζω ό,τι θέλετε στοίχημα πως θα περάσει καιρός μέχρι να καταλάβουν ποιος τους έστειλε, που και για ποιο λόγο...
Ας ελπίσουμε πως το πάθημα θα γίνει μάθημα και πως τελικά ορισμένοι θα πρέπει να κάνουν επιτέλους κάτι με τις κάθε είδους επαρχιωτικές βεβαιότητες τους και να δουν όλη την εικόνα.