Πηγές της κυβέρνησης διαβεβαιώνουν ότι οι βουλευτές που απαιτούνται υπάρχουν και μάλιστα υπάρχουν και πέντε επιπλέον, δηλαδή 185 βουλευτές για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αν τελικά εκλεγεί πρόεδρος τον Μάρτιο του 2015, δεν θα γίνουν άλλες εκλογές, οπότε οι βουλευτικές εκλογές μεταφέρονται για το 2016.
Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να δούμε τι θα συμβεί αν εκλεγεί πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς αυτοδυναμία. Θα πρέπει να αναζητήσει συμμάχους, οι οποίοι θεωρητικά υπάρχουν στους Ανεξάρτητους Έλληνες - αν μπούν στη Βουλή που αυτό δεν είναι καθόλου σίγουρο - και στο Ποτάμι, αν και αυτό μπεί στη Βουλή. Σε κάθε περίπτωση, δηλαδή ακόμη και αν μπούν στη Βουλή οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, είναι τόσο μακριά ιδεολογικά από τον ΣΥΡΙΖΑ που μια συγκυβέρνηση με τέτοια σύνθεση θα είναι όχι μόνο ανίσχυρη, αλλά και κωμική. Η προοπτική για να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, συνδέεται είτε με την αυτοδυναμία του, είτε με τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ (αν υπάρχει ώς ενιαίο) και με τη Ν.Δ.
Η αυτοδυναμία ΣΥΡΙΖΑ, είναι κάτι μάλλον ανέφικτο με τις σημερινές συνθήκες και αν βελτιωθεί έστω και λίγο η εικόνα της οικονομίας, τα πράγματα θα γίνουν ακόμη πιο δύσκολα για το κόμμα της Αριστεράς. Είναι νωρίς ακόμη για να ξέρουμε μετά βεβαιότητας, αλλά μάλλον αυτοδυναμία δεν θα υπάρξει.
Από την άλλη μεριά, για να κάνει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ξεκαθαρίσει το εσωτερικό του. Με λίγα λόγια πρέπει να ξεχωρίσει από το αριστερό κομμάτι του που επιμένει σε αντιευρωπαικές πολιτικές. Το ερώτημα είναι πότε και πώς θα το κάνει αυτό ο κ. Τσίπρας. Πότε δηλαδή και πώς θα διαγράψει τις αριστερές συνιστώσες. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι δεν μπορεί να το κάνει πρίν τις εκλογές διότι θα χάσει μεγάλο μέρος της δύναμης του. Πιθανόν, αλλά υπάρχει και το αντίθετο ενδεχόεμνο, δηλαδή αν διαγράψει τις ακραίες αριστερές συνιστώσεις πρίν τις εκλογές, ενδέχεται να ενισχυθεί απο ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ, της ΝΔ και όλων των άλλων κομμάτων. Πιθανόν αυτή η διαγραφή να φέρει στον ΣΥΡΙΖΑ περισσότερους ψηφοφόρους από όσους θα χάσει και ίσως, αν το ρεύμα είναι ισχυρό και η δυσαρέσκεια για τα κυβερνώντα κόμματα πολύ μεγάλη, να βγάλει και αυτοδύναμη κυβέρνηση. Βέβαια, όλα αυτά είναι υποθέσεις και υπάρχει η πιθανότητα μετά τη διαγραφή των ακραίων αριστερών από τον ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα να καταρρεύσει.
Το πιθανότερο πάντως είναι οτι όταν και εάν φθάσει η στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορέσει για λόγους ιδεολογικούς και λόγους σταθερότητας να συγκυβερνήσει με κανένα άλλο κόμμα πλήν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όσα θεωρητικά και αν λέγονται και αν γράφονται σήμερα.
Με βάση όλα αυτά τα δεδομένα, δηλαδή ότι δεν θα γίνουν εκλογές μέσα στο 2014, ότι αν εκλεγεί Πρόεδρος δεν θα γίνουν εκλογές ούτε το 2015 και ότι θα πάμε μάλλον σε εκλογές το 2016, οπότε τότε, αν εκλεγεί πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να συγκυβερνήσει με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, μπορούμε να υποθέσουμε ότι η έννοια του "πολιτικού κινδύνου" η οποία βασανίζει τη χώρα τα τελευταία χρόνια, δεν υπάρχει πλέον.
Χωρίς τον πολιτικό κίνδυνο και με την οικονομία να παρουσιάζει έστω και λογιστική βελτίωση, με το τουριστικό συνάλλαγμα να φέρνει κάποια ρευστότητα για αρκετούς μήνες του έτους, με τις τράπεζες ανακεφαλαιοποίημενες σε πρωτοφανή βαθμό (μετά τις επόμενες αυξήσεις κεφαλαίου από τα stress tests) και κάποιες επενδύσεις που αναμένονται στο κοντινό μέλλον από Έλληνες και ξένους επενδυτές, τα πράγματα ασφαλώς μοιάζουν καλύτερα από ότι ήταν πρίν από κάποιους μήνες και ασφαλώς καλύτερα από ότι ήταν πρίν από λίγα χρόνια.
Αν θεωρήσουμε ότι και κάποιες μεταρρυθμίσεις θα προχωρήσουν υπό την πίεση των πιστωτών και ότι η Ευρωπαική Ένωση σταδιακά - όπως έδειξαν και οι αποφάσεις Ντράγκι - θα κινηθεί πιο αποφασιστικά σε μια αναπτυξιακή προσπάθεια και ότι ενδεχομένως να υπάρξει και γενικότερη χαλάρωση δημοσιονομική αλλά και τύπωμα χρήματος από την Ευρώπη εφόσον το επιβάλει η πραγματικότητα και αντίθετα με την βούληση των αναμφίβολα δογματικών Γερμανών, οι οικονομικές συνθήκες για την Ελλάδα αρχίζουν και αποκτούν προοπτική.
Η εικόνα αυτή η οποία σήμερα ακόμη δεν είναι εντελώς ξεκάθαρη, έχει αρχίσει πλέον να σχηματίζεται και αυτό θα γίνει αντιληπτό και από την αγορά - ελληνική και ξένες. Η μεταβολή στο οικονομικό κλίμα, θα διευκολύνει όλες τις συναλλαγές και θα επιτρέψει την ανάκαμψη της οικονομίας και μάλιστα με ταχείς ρυθμούς τα επόμενα χρόνια. Και αυτά όλα θα προεξοφληθούν στο Χρηματιστήριο της Αθήνας, το οποίο σήμερα παραμένει εξαιρετικά ασταθές και λειτουργεί σε συνθήκες Lotto. Όσο επικίνδυνη όμως και αν μοιάζει σήμερα μια τοποθέτηση σε μετοχές (και ειδικά σε τραπεζικές πρίν τις νέες κεφαλαιοποίησεις τους όπου όλοι οι διεθνείς οίκοι παίζουν καθημερινά παιχνίδια χειραγώγησης) η επιλογή των μετοχών σοβαρών εταιριών, οι οποίες κατάφεραν να αντέξουν την κρίση ή ακόμη και να αναπτυχθούν, αποτελεί ένα μάλλον ασφαλές καταφύγιο και προσφέρει σημαντικές δυνατότητες υπεραξιών στους μετόχους, αν έχουν την υπομονή να επενδύσουν με ένα μέσο χρονικό ορίζοντα και αν φυσικά έχουν την αντοχή να αντιμετωπίσουν τις ψυχοφθόρες διακυμάνσεις της αγοράς. Όλα αυτά βεβαίως ισχύουν αν και εφόσον δεν υπάρξει κανένα διεθνές χρηματιστηριακό ή γεοπολικό πατατράκ το οποίο θα κλυδωνίσει συθέμελα την παγκόσμια οικονομία και θα στείλει στα τάρταρα και το ελληνικό χρηματιστήριο.