Η συνάντηση πήγε όσο καλά μπορούσε να πάει. Για να το αντιληφθούμε όμως αυτό πρέπει να ξέρουμε τι σκοπό είχε η συνάντηση. Ο σκοπός λοιπόν σχετίζεται με τη συγκυρία και η συγκυρία καθορίζεται από μια ανισορροπία. Η ανισορροπία είναι οτι ενώ τελειώνει το πρόγραμμα χρηματοδοτήσεων της Ευρωπαικής Ένωσης δεν τελειώνει το πρόγραμμα χρηματοδοτήσεων του ΔΝΤ. Το να χρηματοδοτείται μόνο από το ΔΝΤ η Ελλάδα είναι δύσκολο για τον απλούστατο λόγο ότι οι εκτός Ευρώπης λαοί που πληρώνουν το μερίδιο τους στο ΔΝΤ θα πούν ότι δεν μπορούν αυτοί να πληρώνουν μια ευρωπαική χώρα, όταν η Ευρώπη κρίνει οτι η χώρα αυτή δεν χρειάζεται πιά τη χρηματοδότηση της. Αυτή η ανισορροπία ήταν στο επίκεντρο της συζήτησης και το ζητούμενο από τον Σαμαρά ήταν να σταματήσει και η χρηματοδότηση του ΔΝΤ μαζί με αυτήν της Ευρωπαικής Ένωσης.
Θεωρεί ο πρωθυπουργός ότι μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας, εφόσον οι αγορές μας δανείζουν. Αυτό όμως το ελληνικό αίτημα σχετίζεται και με τα stress tests των ελληνικών τραπεζών. Αν τα stress tests είναι ήπια, δηλαδή αν οι ελληνικές τράπεζες δεν χρειάζονται αυξήσεις κεφαλαίου, ή αν χρειάζονται μικρές αυξήσεις, τότε το ΤΧΣ δεν θα χρειαστεί να βάλει λεφτά στις αυξήσεις κεφαλαίου. Αν δεν βάλει λεφτά το ΤΧΣ στις τράπεζες, μένουν λεφτά (10 δισ ευρώ) για να χρηματοδοτήσουν τα δημοσιονομικά κενά, οπότε πράγματι δεν χρειαζόμαστε τόσο πολύ τη βοήθεια της τρόικας. Αν όμως οι αυξήσεις κεφαλαίου απαιτήσουν σημαντικά κεφάλαια και αναγκαστεί το ΤΧΣ να "φάει" από το μαξιλαράκι των 10 δισ ευρώ που διαθέτουμε, τότε δεν θα μείνουν αρκετά λεφτά για να χρηματοδοτηθούν τα ελλείμματα και η Ελλάδα ενδεχομένως να χρειαστεί νέα δάνεια.
Όλο αυτό το σύνθετο πρόβλημα συζητήθηκε με τη Μέρκελ, αλλά αποφάσεις φυσικά δεν ελήφθησαν. Προφανώς η κυρία Μέρκελ δεν μπορεί να δεσμευτεί για πράγματα που δεν γνωρίζει όπως πχ. οτι τα stress tests των ελληνικών τραπεζων θα είναι ήπια. Και είναι αμφίβολο αν μπορεί να επηρεάσει την Ευρωπαική Κέντρική Τράπεζα να κρίνει επιεικέστερα τις ελληνικές τράπεζες από ότι όλες τις άλλες ευωρπαικές. Προφανώς κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί. Όμως αυτό που μπορεί να δέχθηκε η Μέρκελ και μάλλον το δέχθηκε αφού ο Σαμαράς επανέλαβε μετά την συνάντηση ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται άλλο πακέτο, είναι οτι αν πράγματι τα πράγματα πάνε κατ' ευχήν, μπορεί η Ευρωπαική Ένωση και το ΔΝΤ να αποσυρθούν. Είπε επίσης η γερμανίδα καγκελάριος ότι η οικονομία μας βελτιώνεται, ότι τα δημοσιονομικά αποτελέσματα είναι καλά και ότι θα ενισχύσει την ανάπτυξη με δάνεια εκτός μνημονίων. Και όπως ήταν αναμενόμενο, είπε ότι οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να προχωρήσουν και ότι εμπιστεύεται την κυβέρνηση να τις προχωρήσει.
Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι αφελής όποιος περίμενε να ακούσει κάτι καλύτερο. Δεν θα μπορούσε ποτέ η γερμανίδα καγκελάριος να πεί οτι τελείωσε το μνημόνιο χωρίς να έχει τις αξιολογήσεις της τρόικας και χωρίς να έχουν γίνει οι αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών. Δεν θα μπορούσε επίσης ποτέ ούτε αυτή ούτε κανένας άλλος ηγέτης να μιλήσει με επιφύλαξη ή αρνητικά για την ελληνική αξιωματική αντιπολίτευση. Ούτε θα μπορούσε να δεσμευτεί για όλα τα ευρωπαικά κοινοβούλια οπότε είπε οτι οι αποφάσεις λαμβάνονται συνολικά στην Ευρωπαική Ένωση και όχι από εκείνην μόνο.
Ο Σαμαράς λοιπόν συμφώνησε ένα πλαίσιο διαπραγματεύσεων από εδώ και πέρα, ένα πλαίσιο που ενδέχεται να επιτρέψει την έξοδο από το μνημόνιο πρίν το τέλος του έτους και πρίν τις προεδρικές εκλογές και ελπίζουμε τώρα να είναι λίγα τα λεφτά που θα απαιτηθούν για τις αυξήσεις κεφαλαίου ώστε να περισσέψουν για την κάλυψη των δημοσιονομικών κενών.
Όποιος λοιπόν σήμερα πουλούσε μετοχές ή ομόλογα με βάση την συνάντηση Σαμαρά - Μέρκελ, δεν έκρινε σωστά το αποτέλεσμα των συνομιλιών. Οι πωλήσεις μάλλον με άλλους λόγους μπορούν να σχετίζονται ή απλώς με κερδοσκοπική διάθεση.
Το τι θα γίνει βέβαια στο μέλλον, δεν το γνωρίζει κανείς, διότι αν μεν επαληθευθούν οι ελπίδες Σαμαρά για έξοδο από το μνημόνιο και αποχώρηση ΔΝΤ και τρόικας, τότε πρέπει να είναι σίγουρος ο ίδιος ότι δεν θα ξαναδημιουργήσει ελλείμματα. Εμείς οι πολίτες πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι ούτε ο Σαμαράς, ούτε ο Τσίπρας θα ξαναδημιουργήσουν ελλείμματα. Διότι αν το κάνουν και αναγκαστούμε να ξαναζητήσουμε δανεικά δεν θα μιλάμε πλέον για μνημόνια, αλλά για γερμανική κυβέρνηση επισήμως εγκατεστημένη στα ελληνικά υπουργεία.