Οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιούνται και αυτό είναι καλό. Ανακεφαλαιοποιούνται όμως σε μηδενικές αξίες. Αυτό σημαίνει οτι το σύνολο της περιουσίας των παλιών μετόχων κυριολεκτικά εκμηδενίζεται. Οι τιμές των μετοχών αποτιμούνται σε υποδιαιρέσεις του λεπτού του Ευρώ, σε υποδιαιρέσεις για τις οποίες δεν υπάρχει καν αντίστοιχο κέρμα. Με 666 μετοχές μιας τράπεζας αγοράζεις μια τυρόπιτα. 

Τι σημαίνει αυτό; Οτι οι τράπεζες πλέον ανήκουν σε ξένους μετόχους, στα ξένα funds που τις αγόρασαν κυριολεκτικά τσάμπα και ότι Έλληνες μέτοχοι δεν υπάρχουν. Μικρά ποσοστά τους παραμένουν στο ΤΧΣ. Η αλλαγή ιδιοκτησίας των τραπεζών ενδέχεται να επηρεάσει τις διοικήσεις τους, αλλά δεν είναι βέβαιον οτι θα επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο ασκείται η τραπεζική στην Ελλάδα. Τα funds που αγόρασαν τις τράπεζες είναι κερδοσκοπικοί οργανισμοί, τα ποσά που έδωσαν τα θεωρούν κυριολεκτικά αστεία (αν και επειδή κάηκαν από τις προηγούμενες αυξήσεις κεφαλαίου είναι απρόθυμοι να βάλουν παραπάνω) και είναι βέβαιον οτι προσβλέπουν σε μια ταχύτατη αποκομιδή κέρδους πουλώντας τις μετοχές . Αν συνεχίσει να υπάρχει η χώρα και το τραπεζικό σύστημα, μπορούμε να υποθέσουμε οτι τα funds αυτά θα κερδίσουν σίγουρα λεφτά και αν δεν διαλυθούμε αλλά περάσουμε σταδιακά σε κάποια ανάπτυξη, μπορεί ακόμη και να δεκαπλασιάσουν τα λεφτά τους σε κάποια χρόνια. Μεταβιβάστηκε λοιπόν ουσιαστικά “δωρεάν” ο πλούτος των Ελλήνων μετόχων των τραπεζών σε νέους ξένους επενδυτές. Μαζί με τις μετοχές των τραπεζών μεταβιβάζονται πάλι δωρεάν, όλες οι υποθήκες που βρίσκονται στις τράπεζες για δάνεια, κόκκινα και μη, ενώ με τις ρυθμίσεις για τα κόκκινα δάνεια που θα ακολουθήσουν θα ξεκαθαρίσουν τα χαρτοφυλάκια των τραπεζών και οι νέοι ιδιοκτήτες θα έχουν πλέον “καθαρά” τα τραπεζικά “μαγαζιά”. Οι ¨Ελληνες πολίτες βέβαια θα έχουν χάσει πολλά και θα κινδυνεύουν να τα χάσουν όλα. 

Πάμε τώρα στα μέτρα που ψηφίζονται. Για να καταλάβουμε τι συμβαίνει αρκεί να δούμε το εξής: Υπήρχε αρχικά ένας φόρος στο μοσχαρίσιο κρέας. Το μοσχαρίσιο είναι κυρίως εισαγώμενο. Την ημέρα που συζητήθηκε αυτός ο φόρος, αποσύρθηκε με παρέμβαση των Γάλλων οι οποίοι μας πουλάνε το μοσχαρίσιο κρέας και αντ’ αυτού άρχισε η συζήτηση για τον φόρο στα ιδιωτικά σχολεία. Αυξήθηκε και ο ΦΠΑ στα νησιά και έτσι ο τουρισμός μας γίνεται λιγότερο ανταγωνιστικός. Και όταν κάποιοι θυμήθηκαν στο Υπουργείο Οικονομικών οτι το κρασί έχει χαμηλότερη φορολογία έσπευσαν να την αυξήσουν ώς “ισοδύναμο”, για να αποφύγουν μειώσεις των δαπανών του δημοσίου. Στο κρασί, που είναι ένα από τα λίγα καλά ελληνικά προιόντα και που προσπαθούμε να το κάνουμε πιο ανταγωνιστικό για να εξάγεται.  

Όλα τα μέτρα που επιλέγει να παίρνει η κυβέρνηση είναι μέτρα που πλήττουν τις επιχειρήσεις και τους φορολογούμενους και δεν πειράζουν τον Δημόσιο τομέα. Όλο το βάρος πέφτει στους ιδιωτικούς υπαλλήλους, στις επιχειρήσεις και στους συνταξιούχους. Η χώρα χωρίζεται σε δυο ομάδες, τους πολιτικούς - κομματικούς - δημόσιους υπαλλήλους που προστατεύονται και σε όλους τους άλλους που καταστρέφονται.

Για όλα αυτά υπαίτιο είναι το ελληνικό κράτος. Καταρχήν διέλυσε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα υποχρεώνοντας το να αγοράζει ομόλογα τα οποία στη συνέχεια κούρεψε. Απαξίωσε τις τραπεζικές μετοχές καταστρέφοντας και τους μετόχους τους ενώ με την αλλοπρόσαλλη πολιτική του έδιωξε τις καταθέσεις και κατέστρεψε την οικονομία της χώρας. Με την πολιτική που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις μετέτρεψαν το δημόσιο χρέος σε ιδωτικό μέσω των φόρων και κατέστρεψαν την οικονομία, τις επιχειρήσεις και όλους τους Έλληνες προσωπικά. Όλα αυτά έγιναν για να μη μειωθεί το μέγεθος του δημοσίου τομέα για να μην εφαρμοστούν μεταρρυθμίσεις που πλήττουν τους “ημέτερους” και για να μην πληγεί το πελατειακό κράτος και τα κόμματα.

Και μια και ανέφερα τους πολιτικούς πάμε και στο τρίτο ζήτημα που είναι η στάση τους στη Βουλή. Έχουμε μια δήθεν αριστερή κυβέρνηση - ανίκανη εντελώς - η οποία ψηφίζει τα πολύ σκληρά μέτρα που όσο ήταν αντιπολίτευση έλεγε οτι θα αποφύγει και έχουμε και τρία κόμματα στην αντιπολίτευση, τη ΝΔ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ δηλαδή το συντηρητικό κόμμα, ένα σοσιαλδημοκρατικό και ένα κεντρώο τα οποία καταψηφίζουν όλα τα μέτρα. Τα καταψηφίζουν σήμερα ενώ τα ψήφισαν πρίν λίγους μήνες, τον περασμένο Αύγουστο. Και δεν αντιπροτείνουν τίποτα. Δεν λένε πχ, μη βάλετε φόρο στο κρασί, βάλτε κάποιον άλλον, κανείς δεν αρθρώνει λέξη (ποτέ) για μείωση των δαπανών και του δημοσίου, όλοι λένε απλώς ΟΧΙ σε όλα, όπως το καλοκαίρι έλεγαν ΝΑΙ σε όλα.

Ήταν τελικά καλά τα μέτρα του μνημονίου και ευτυχώς που υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ και τα εφαρμόζει, ή ήταν κακά τα μέτρα και καλώς η αντπολίτευση δεν τα ψηφίζει; 

Τι πετύχαμε με τις εκλογές; να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ το κόμμα του ΝΑΙ και η ΝΔ κλπ, τα κόμματα του ΟΧΙ. 

Πόσο σοβαρά μπορεί κανείς να λάβει υπόψη του μια Νέα Δημοκρατία, ένα ΠΑΣΟκ ή ένα Ποτάμι που σήμερα καταψηφίζουν τα μέτρα που εκείνοι ψήφισαν τον Αύγουστο;. Πόσο σοβαρά μπορούν να τους λάβουν υπόψη τους οι ξένοι πιστωτές αν αύριο θελήσουν να διεκδικήσουν την εξουσία; Πόσο σοβαρά μπορεί η διεθνής κοινότητα να λάβει υπόψη της το σύνολο του πολιτικού συστήματος αλλά και τους Ελληνες ; Προφανώς καθόλου. Έχουμε όλοι γελοιοποιηθεί διεθνώς.