Το ξεπούλημα λοιπόν των μετοχών στο Χρηματιστήριο σημαίνει οτι οι ξένοι επενδυτές που τοποθέτησαν τα χρήματα τους στις αυξήσεις κεφαλαίων των τραπεζών φεύγουν παίρνοντας με θάρρος πολύ μεγάλες ζημιές που φθάνουν στο 70% των κεφαλαίων που τοποθέτησαν πριν από δυο μήνες. Ξεπουλάνε τα πάντα και φυσικά δεν θα ξαναμπούν στο ελληνικό χρηματιστήριο για πολύ καιρό, τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθούν όλες οι μεταρρυθμίσεις και να βγεί η Ελλάδα στις αγορές. Που δεν ξέρουμε φυσικά αν και πότε θα συμβεί αυτό.
Οι ξένοι επενδυτές όπως και όλες οι ξένες επιχειρήσεις που έχουν εδώ δουελιές ή που εξέταζαν την δραστηριοποίηση τους στην Ελλάδα, αποφάσισαν τις τελευταίες εβδομάδες οτι παγώνουν όλα τα σχέδια τους και αποχωρούν. Διαπιστώνουν οτι ο πολιτικός κίνδυνος είναι ανυπολόγιστος και δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση. Θεωρούν όλα τα σενάρια πιθανά, ακόμη και τα χειρότερα, όπως την έξοδο της Ελλάδας από την Σένγκεν και από την ΟΝΕ.
Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν κατέληξε όχι στο να φέρει νέους ξένους επενδυτές για να ξεκινήσει μια ανάκαμψη της οικονομίας, αλλά στο να φύγουν και όσοι ήταν εδώ. Η δε πολιτική της στο προσφυγικό, αν οδηγήσει τελικά σε κλείσιμο των ελληνικών συνόρων, όπως παραδέχεται ο Μουζάλας, θα προκαλέσει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα στην οικονομία από όσα προκάλεσαν τα capital controls. Για παράδειγμα, οι Κινέζοι οι οποίοι επενδύουν στην Ελλάδα προκειμένου να αποκτήσουν τα προιόντα τους πρόσβαση στις ευρωπαικές αγορές, μάλλον θα επανεξετάσουν τη στρατηγική τους και θα μετακινηθούν σε άλλες χώρες αφού τα ελληνικά σύνορα θα είναι κλειστά.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα εξαιρετικά εχθρική για τις επιχειρήσεις. Πάντα το ελληνικό κράτος ήταν εχθρός της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, αλλά τώρα πλέον η επίθεση του κράτους κατά των επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών είναι καθολική. Χωρίς να έχει μειωθεί έστω και κατ’ ελάχιστο η γραφειοκρατία και η διαφθορά, οι φορολογικές επιβαρρύνσεις καθιστούν την επιχειρηματική δραστηριότητα ασύμφορη. Και όπως αυξάνονται διαρκώς οι φόροι ακόμη και η ίδια η εργασία τίθεται σε αμφισβήτηση. Η υπερφορολόγηση καταστρέφει τα πάντα και δεν οδηγεί πουθενά, αφού πλέον οι πολίτες δεν έχουν την δυνατότητα να πληρώσουν τους φόρους. Απλώς χρωστάνε. Το ίδιο και οι επιχειρήσεις, που διοχετεύουν όση ρευστότητα διαθέτουν στο κράτος για να πληρώσουν τους φόρους και το ΙΚΑ και δεν τους μένουν χρήματα όχι μόνο για να πληρώσουν τις τράπεζες αλλά ούτε καν τους εργαζόμενους τους.
Η εχθρότης τους ελληνικού κράτους απέναντι στις επιχειρήσεις, η οποία κορυφώθηκε με αυτή την κυβέρνηση, είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ευημερία της χώρας. Και κακά τα ψέματα, αν δεν αποφασίσει το πολιτικό σύστημα να εξυγιάνει τον μεγάλο ασθενή, δηλαδή το ελληνικό δημόσιο, καμία προκοπή δεν θα υπάρξει. Και όταν λέμε εξυγίανση του Δημοσίου δεν εννοούμε κατανάγκην μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, αλλά σίγουρα χρειάζεται αυστηρή αξιολόγηση και διώξιμο των “λαδιάρηδων”, αλλαγές στις δομές των υπουργείων και μετακινήσεις από τα κεντρικά και τα γραφεία προς την περιφέρεια και τις υπηρεσίες, κατάργηση παράλογων προνομίων όπου υπάρχουν και κυρίως αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας και μείωση των δυνατοτήτων της δημόσιας διοίκησης να παρεμβαίνει στις δουλειές και να ερμηνεύει κατά βούλησιν τους νόμους ώστε να περιορισθεί η ζημιά που κάνει η δημόσια διοίκηση σε όλους τους πολίτες και στις επιχειρήσεις.
Από την αρχή της κρίσης, αλλά και δεκαετίες πριν την εκδήλωση της, όλοι γνώριζαν οτι το πρόβλημα είναι ο δημόσιος τομέας. Εκεί ήταν τα ελλείμματα, εκεί οι σπατάλες, εκεί η αναξιοκρατία, εκεί δρούσαν οι κομματικοί στρατοί. Και όλες οι κυβερνήσεις της κρίσης προτίμησαν να μεταφέρουν το πρόβλημα στον ιδιωτικό τομέα για να προστατεύσουν τους ημέτερους του δημοσίου. Μεταφέροντας το βάρος της κρίσης στον ιδιωτικό τομέα, οι κυβενρήσεις αντί να εξυγιάνουν το δημόσιο διέλυσαν και τον ιδιωτικό τομέα. Τώρα η χώρα αντί να έχει ένα πόδι γερό για να στηριχθεί δεν έχει κανένα. Ούτε το δημόσιο, ούτε τους ιδιώτες. Έρπουσα παρακαλεί τώρα τους ξένους επενδυτές να επενδύσουν χωρίς να έχει φτιάξει το κατάλληλο περιβάλλον, αντίθετα έχοντας δυσχεράνει εξαιρετικά το πλάισιο λειτουργίας των επιχειρήσεων. Παρακαλεί τους ξένους χωρίς να έχει καταφέρει καν να προστατεύσει όσους μέχρι τώρα τόλμησαν να επενδύσουν και καταστράφηκαν ήδη. Όταν οι ίδιοι οι Έλληνες επιχειρηματίες αρνούνται να επενδύσουν στη χώρα και προτιμούν να μεταφέρουν την έδρα τους στο εξωτερικό ή ακόμη και να μετακομίσουν οι ίδιοι εκτός Ελλάδας, πώς και γιατί να έρθουν ξένοι επενδυτές;
Δυστυχώς για τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, η επιλογή τους αποδεικνύεται τραγικά λανθασμένη. Η κυβέρνηση αυτή όχι μόνο δεν κατάφερε να βελτιώσει τη θέση της χώρας, αντίθετα την χειροτέρεψε πάρα πολύ, αλλά ούτε καν κατάφερε να προστατεύσει αυτούς που υποτίθεται οτι εκπροσωπεί δηλαδή τα ασθενέστερα στρώμματα. Τι κέρδισε ο άνεργος που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ; Δουλειά δεν βρήκε, αντίθετα δυσκόλεψε κι άλλο τη θέση του αφού ο ΣΥΡΙΖΑ επετέθη στις επιχειρήσεις και αυτές αναγκάστηκαν να περιορίσουν ακόμη περισσότερο τις θέσεις εργασίας και τις αμοιβές. Τι πέτυχε ο ελέυθερος επαγγελματίας που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ; Δεν είδε κάποια ανάκαμψη της αγοράς και του τζίρου του, αντίθετα στοχοποιήθηκε ώς πλούσιος και έρχεται τώρα ο Κατρούγκαλος να του πάρει από το πορτοφόλι και τα τελευταία ψιλά. Τι κέρδισαν οι αγρότες; Τίποτα. Ποιός κέρδισε κάτι από αυτή την κυβέρνηση; Μόνο οι κομματικοί, οι κολλητοί και οι συγγενείς που διορίστηκαν. Όλοι οι άλλοι είδαν τη θέση τους να χειροτερεύει δραματικά. Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να φύγει το ταχύτερο δυνατόν αν θέλουμε να υπάρξει οποιαδήποτε προοπτική για τη χώρα. Όσο μένει τόσο χειρότερα γίνονται τα πράγματα και γίνονται και πολύ επικίνδυνα αφού δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί ούτε τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής και τα μεγάλα γεωπολιτικά προβλήματα στων οποίων το επίκεντρο δυστυχώς βρισκόμαστε.