Ζητεί λοιπόν ονομαστική ψηφοφορία για μια δική της απόφαση, γνωρίζοντας οτι κανένα κόμμα δεν μπορεί να ψηφίσει εναντίον του μοιράσματος χρημάτων στους συνταξιούχους, προκειμένου να μοιράσει την ευθύνη - και το πολιτικό κόστος της απόφασης αυτής - σε όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους. Και ενώ φαινομενικά το καταφέρνει, επί της ουσίας δίνει ένα όπλο στη ΝΔ να πει ότι συμφωνεί με την απόφαση και να κερδίσει ψήφους από τους συνταξιούχους στους οποίους ο Τσίπρας προσέφερε - αδικαιολόγητα και πέραν κάθε ηθικής και λογικής - το “δώρο” της αύξησης τη σύνταξης. (Για να εξηγούμαστε, δεν μπορεί να αυξάνεις τις υπάρχουσες συντάξεις όταν χιλιάδες άλλοι έχουν κάνει αίτηση για σύνταξη και δεν την έχουν πάρει μετά από δύο χρόνια, ούτε οταν χρωστάς 6 δισ. ευρώ στους προμηθευτές του κράτους).
Βέβαια η ΝΔ θα ψηφίσει ονομαστικά οτι συμφωνεί, το ίδιο και όλοι οι άλλοι διότι εδώ παίζεται ένα προεκλογικό ψηφοθηρικό παιχνίδι και κανείς δεν θέλει να δημιουργήσει εχθρούς λίγο πριν τις αναπόφευκτες εκλογές.
Το ότι ο Τσίπρας θα αναγκάσει τους πολιτκκούς του αντιπάλους να συρθούν σε μια ονομαστική ψηφοφορία - αν δεν αποχωρήσουν - και να πουν οτι καλώς έδωσε τις αυξήσεις, δεν σημαίνει τίποτα πολιτικά. Αντί να λειτουργήσει υπέρ του, λειτουργεί εις βάρος του διότι η ΝΔ και τα άλλα κόμματα θα κερδίσουν μέρος της οφέλειας από αυτό το δήθεν “δώρο”.
Ούτε όμως προς το εξωτερικό θα λειτουργήσει υπέρ του αυτή η ψηφοφορία, αφού και οι ξένοι, πολιτικοί είναι και καταλαβαίνουν αυτά τα βλακώδη μικροπολιτικά παιχνίδια.
Συνεπώς το τέχνασμα της ονομαστικής ψηφοφορίας, ουσιαστικά δεν έχει αποτέλεσμα, πρόκειται απλώς για μια ακόμη βλακώδη στρατηγική σε ένα χαμένο παιχνίδι.
Ο μεγάλος ηττημένος βέβαια αυτού του παιχνιδιού, είναι ο Έλληνας πολίτης ο οποίος δεν φτάνει που δέχεται μια απίστευτη ληστρική φορολογική αφαίμαξη, αναγκάζεται καθημερινά να ασχολείται και με τις κυβερνητικές ανοησίες οι οποίες τον τελευταίο καιρό, ίσως λόγω της απελπισίας των κυβερνόντων, εμφανίζονται με ρυθμό οπλοπολυβόλου. Π.χ. οι δηλώσεις Ζουράρη οτι δεν πειράζει και αν χάσουμε μερικά νησιά, οι δηλώσεις πολλών Συριζαίων οτι οι πολίτες που ψηφίζουν Χρυσή Αυγή δεν είναι ακροδεξιοί, οτι το κάψιμο της σημαίας δεν μας πειράζει κλπ.
Είναι πραγματικά τραγικό ότι ενώ “ο κόσμος χάνεται” εμείς ασχολούμαστε διαρκώς με τις ανοησίες (για να το πούμε ευγενικά) που μας σερβίρει η κυβέρνηση. Όχι μόνο με τις εντελώς προφανείς όπως αυτές που προανέφερα, αλλά και τις πολύ πιο σοβαρές, όπως είναι πχ η διαπραγμάτευση Τσακαλώτου για τα πλεονάσματα 3,5% για τα επόμενα δέκα χρόνια, τα οποία έχει ήδη από τον περασμένο Μάιο ο ίδιος ο υπουργός υπογράψει φαρδιά πλατιά και τώρα παριστάνει οτι τα αρνείται.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να προασπίσει ούτε τους πολίτες ούτε τα εθνικά συμφέροντα και το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να σηκωθεί να φύγει. Σιωπηρά και με μικρά πηδηματάκια…Όχι για να μη ξεφτιλιστεί άλλο, πράγμα που δεν θα ενοχλούσε κανέναν, αλλά για να μη καταστρέψει ολοσχερώς τη χώρα.
Και δεν φταίει ο - εύπιστος και απελπισμένος - λαός που τους ψήφισε, στο κάτω κάτω, αλλιώς παρουσιαζόταν και άλλα έλεγαν τόσα χρόνια, οπότε και οι αφελείς ψηφοφόροι τους έχουν δικαιολογία. Όμως η ζημιά που κάνουν, είναι πλέον ανυπολόγιστη.