Με την υψηλότερη από όσο χρειάζεται φορολογία, η κυβέρνηση έχει ήδη συγκεντρώσει ταμειακό πλεόνασμα περίπου 3,5 δισ ευρώ στο λογαριασμό διαθεσίμων της στην Τράπεζα της Ελλάδος, ενώ αν συνυπολογιστούν τα χρήματα των φορέων της Γενικής κυβέρνησης και των ασφαλιστικών ταμείων, αυτή τη στιγμή είναι “αποθηκευμένα” στο κοινό ταμείο του Δημοσίου στο λογαριασμό του στην Τράπεζα της Ελλάδος, 8 - 8,5 δισ Ευρώ.
Τα χρήματα αυτά θα έπρεπε ήδη να τα έχει επιστρέψει στην αγορά, δηλαδή σε φορολογούμενους ώς επιστροφές φόρου και σε προμηθευτές του Δημοσίου, στους οποίους χρωστάει συνολικά πάνω από 5 δισ Ευρώ.
Αν συνεχίσει να μη πληρώνει στην αγορά τις υποχρεώσεις της που ανέρχονται σε 800 - 900 εκατομμύρια Ευρώ κάθε μήνα, τους επόμενους τρείς - τέσσερεις μήνες θα έχει μαζέψει άλλα 3 δισ. περίπου και θα φτάσει το καλοκαίρι με ένα ταμειακό απόθεμα άνω των 10 δισ Ευρώ μαζί με τα διαθέσιμα των φορέων της Γενικής κυβέρνησης και των ασφαλιστικών ταμείων. Για να χρησιμοποιήσει τα λεφτά των φορέων και των ασφαλιστικών ταμείων η κυβέρνηση θα πρέπει να περάσει νόμο που θα επιβάλει στους φορείς και στα ταμεία να δώσουν τα χρήματα τους στην κυβέρνηση, προκαλώντας βέβαια πρόβλημα πληρωμής των λειτουργικών εξόδων τους και των υποχρεώσεων τους. Πράγμα το οποίο είχε κάνει και το 2015.
Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας αποθησαύρισης του χρήματος, η κυβέρνηση διέκοψε και το πενιχρό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων επιβαρρύνοντας ακόμη περισσότερο την ύφεση.
Εαν η αξιολόγηση δεν κλείσει στο Eurogroup του Απριλίου και η κυβέρνηση δεν ψηφίσει τα μέτρα, θα δούμε μια επανάληψη του σεναρίου του καλοκαιριού του 2015, το κόστος του οποίου ακόμη πληρώνουμε σήμερα.
Η ελπίδα της κυβέρνησης είναι οτι σε αυτό το σενάριο, θα καταφέρει να αποπληρώσει δόσεις δανείων προς τους πιστωτές ύψους 7,5 δισ Ευρώ και μισθούς του δημοσίου και συντάξεις μέχρι το φθινόπωρο, χωρίς να κλείσει την αξιολόγηση και χωρίς να ψηφίσει τις μεταρρυθμίσεις. Σημειώνεται οτι η πώληση των αεροδρομίων που τελικά αποφασίστηκε, θα φέρει στο δημόσιο ταμείο άλλα 1,2 δισ Ευρώ άμεσα που θα μειώσουν το χρέος των 7,5 δισ αντιστοίχως.
Αν το πετύχει, θα μπορέσει να πάει σε εκλογές το φθινόπωρο αφήνοντας άδεια ταμεία στην επόμενη κυβέρνηση η οποία είτε θα αναγκαστεί να πτωχεύσει, είτε θα αναγκαστεί να υπογράψει ένα νέο μνημόνιο - αν μας δοθεί η ευκαιρία από τους ξένους - το οποιο θα βαρύνει πολιτικά την επόμενη κυβέρνηση.
Αν, αντί να αποθησαυρίζει, η κυβέρνηση είχε πληρώσει τα χρωστούμενα στην αγορά, θα είχαμε ήδη βγεί από την ύφεση.
Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο ενώ η οικονομία προβλεπόταν να έχει πετύχει ρυθμό ανάπτυξης 0,2% το τελευταίο τρίμηνο του 2016, τελικά είχε ύφεση 1,8%. Επειδή το κράτος δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις του και κρατάει αποθηκευμένο το χρήμα, βυθίζει την οικονομία σε ύφεση και καταδικάζει σε κλείσιμο τις επιχειρήσεις και σε φτώχεια τους πολίτες.
Το κάνει αυτό προκειμένου να έχει απόθεμα χρήματος - αν χρειαστεί.
Σε ποιά περίπτωση θα χρειαστεί;
Πρώτον αν έρθει τελικά σε ρήξη με τους δανειστές, δεν κλείσει την αξιολόγηση και διακοπούν οι χρηματοδοτήσεις. Σε αυτή την περίπτωση θα χρειαστεί χρήματα για την αποπληρωμή των υποχρεώσεων προς το εξωτερικό προκειμένου να αποφευχθεί η πτώχευση και δεύτερον για την πληρωμή μισθών του δημοσίου και συντάξεων μέχρι να πάει σε εκλογές.
Δεύτερον, στην περίπτωση που η συμφωνία με τους δανειστές τελικά επιτευχθεί, πεισθούν οι αντιδρώντες βουλευτές και ψηφίσουν τα μέτρα και η αξιολόγηση κλείσει - όπως επιθυμεί το οικονομικό επιτελείο, αλλά δεν θέλουν οι “σκληροπυρηνικοί” του κόμματος και της Βουλής - τότε η κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει αυτά τα αποθηκευμένα χρήματα για προεκλογικές παροχές, δηλαδή για να εξαγοράσει ψήφους.
Το κακό όμως είναι οτι αυτά τα δισεκατομμύρια που αποθηκεύει η κυβέρνηση, λείπουν από την αγορά με αποτέλεσμα η οικονομία να παραμένει σε ύφεση προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι πολιτικές σκοπιμότητες του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ.
Πρόκειται για ένα έγκλημα εις βάρος της ελληνικής οικονομίας και των πολιτών, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή, όταν όλοι περιμένουν ώς μάνα εξ ουρανού χρήματα για να αυξηθεί η ρευστότητα και να αποκατασταθεί η ομαλή λειτουργία της οικονομίας ελπίζοντας οτι θα ξεκινήσει μια έστω και δειλή ανάπτυξη.
Η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφής:
Επενδύει πολιτικά είτε στην επίτευξη της συμφωνίας με τους δανειστές αλλά με τους δικούς του όρους, είτε στη ρήξη ρίχνοντας τις ευθύνες στους δανειστές. Με την τακτική του όμως προκαλεί συνθήκες ασφυξίας στην αγορά προκειμένου να εξασφαλίσει ότι είτε θα παραμείνει στην κυβέρνηση διαθέτοντας τα χρήματα που χρωστάει στην αγορά για να εξαγοράσει ψήφους άλλων απελπισμένων πολιτών, είτε θα φύγει αφήνοντας καμένη γή στην επόμενη κυβέρνηση και αναγκάζοντας την να παραδεχθεί την πτώχευση της χώρας ή να υπογράψει ένα ακόμη πιο δυσβάσταχτο μνημόνιο, για το οποίο ενώ θα ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ το πολιτικό βάρος θα πέσει στην επόμενη κυβέρνηση.
Το σχέδιο αυτό της κυβέρνησης όμως, δεν λαμβάνει υπόψη του ένα πολύ σοβαρό παράγοντα. Οτι καθώς η οικονομία παραμένει σε ύφεση και η αβεβαιότητα μεγαλώνει, διακόπτεται η λειτουργία της οικονομίας.
Οι δανειολήπτες δεν πληρώνουν τα δάνεια τους, οι καταθέτες αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες, επενδύσεις δεν γίνονται, επιχειρήσεις πτωχεύουν, η ανεργία αυξάνεται και η κατανάλωση ελαττώνεται ραγδαία. Η ύφεση γίνεται αυτοτροφοδοτούμενη και η αγορά διαλύεται. Καθώς το σχέδιο της ρήξης θα προχωράει και θα επιβεβαιώνεται, οι συναλλασσόμενοι θα παγώνουν κάθε συναλλαγή και η ύφεση θα βαθαίνει.
Αυτό σημαίνει οτι η ζημιά είναι σχεδόν ανεπανόρθωτη και οτι οι πολίτες βρίσκονται στα όρια όχι πλέον της φτώχειας, αλλά της πείνας. Και όταν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, οι κοινωνικές αντιδράσεις θα είναι εκρηκτικές και κατά συνέπεια και οι πολιτικές εξελίξεις.
Οι τράπεζες στο γκρεμό
Από την παράταση της διαπραγμάτευσης η αβεβαιότητα αυξάνεται και οι καταθέτες αποσύρουν τα χρήματα τους από τις τράπεζες. Ήδη σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, τους δυο πρώτους μήνες του έτους οι καταθέσεις μειώθηκαν κατά 2,8 δισ Ευρώ. Πρόκειται για το “νέο χρήμα” που είχε έρθει από το εξωτερικό και το οποίο ξαναφεύγει εξαιτίας της παράτασης της αβεβαιότητας λόγω διαπραγμάτευσης. Το νέο χρήμα που ήρθε από το εξωτερικό ήταν περίπου 5 δισ Ευρώ, έχουν φύγει τα 2,8 δισ Ευρώ και οι εκροές συνεχίζονται καθώς αυτό το εισαγόμενο νέο χρήμα δεν περιορίζεται από τα capital controls.
Κορυφαία τραπεζικά στελέχη ομολογούν οτι ανησυχούν πολύ από τις εκροές καταθέσεων αλλά και από την αδυναμία τους να ρυθμίσουν τα κόκκινα δάνεια. Η αδυναμία οφείλεται στο γεγονός οτι δεν έχουν ψηφιστεί οι νόμοι για την προστασία των τραπεζικών στελεχών από τις ποινικές ευθύνες τους σε περίπτωση κουρέματος κόκκινων δανείων. Αν δεν ψηφιστεί ο σχετικός νόμος που τους εξασφαλίζει το ακαταδίωκτο, λύση στο ζήτημα των κόκκινων δανείων δεν μπορεί να υπάρξει. Και αν δεν υπάρξει, οι τράπεζες θα χρειαστούν νέα ανακεφαλαιοποίηση η οποία - όπως λέει έμπειρος τραπεζίτης - θα γίνει με Δραχμές διότι κανείς δεν σκοπεύει να βάλει έστω και ένα Ευρώ σε αυτό το υπο κατάρρευση τραπεζικό σύστημα.
Εκτός από το νέο χρήμα που φεύγει από τις τράπεζες, πολλοί καταθέτες αποσύρουν χρήματα και για να αγοράσουν διαρκή καταναλωτικά αγαθά, όπως πχ αυτοκίνητα των οποίων οι πωλήσεις, κυρίως στις εταιρίες λήζινγκ, αυξάνονται. Τα χρήματα όμως για την αγορά των αυτοκινήτων φεύγουν στο εξωτερικό αφού είναι εισαγώμενα και αυτό επιβαρύνει το εμπορικό ισοζύγιο, αυξάνοντας ακόμη περισσότερο την έλλειψη ρευστότητας.
Η οικονομία λοιπόν θυσιάζεταο στο βωμό της μικροπολιτικής σκοπιμότητας, αντί να βγεί από την ύφεση βυθίζεται ακόμη περισσότερο και η αποφυγή των μεταρρυθμίσεων εμποδίζει την εξυγίανση της. Όλα αυτά γίνονται για να διασφαλίσει ο ΣΥΡΙΖΑ την παραμονή του στην εξουσία για λίγους μήνες ακόμη και για να παραδώσει καμένη γή στην επόμενη κυβέρνηση αν χρειαστεί να προκηρύξει εκλογές και να φύγει.