Δεν μιλάω απλώς για μείωση των εισοδημάτων ή αύξηση των φόρων, μιλάω για απόλυτη οικονομική καταστροφή η οποία συντελείται μέσω των κατασχέσεων των περιουσιών. Μέσω του μπλοκαρίσματος των λογαριασμών καταθέσεων και της δέσμευσης των ακινήτων προς πλειστηριασμό.
Η εφορία, οι Δήμοι, τα ασφαλιστικά ταμεία, οι τράπεζες, όλοι μπλοκάρουν λογαριασμούς για χρέη, όλοι δεσμεύουν τα ακίνητα για να τα εκπληστειριάσουν.
Πολύ δύσκολα να βρεθεί ένας Έλληνας που δεν χρωστάει αυτή τη στιγμή είτε σε τράπεζα, είτε στην εφορία, είτε σε Δήμους ή ασφαλιστικά ταμεία. Ο λόγος είναι διπλός:
Αφενός αυξήθηκαν πολύ οι φόροι και δεν έχουν οι άνθρωποι να τους πληρώσουν. Αφετέρου, όλα οι παλιές υποχρεώσεις μαζεύονται και “σκάνε” τώρα μετά την ηλεκτρονική διασύνδεση των υπηρεσιών και επειδή δεν διαγράφονται - ποτέ.
Η κάκιστη οργάνωση όλων των δημοσίων υπηρεσιών, είχε δημιουργήσει την ψευδαίσθηση σε πολλούς πολίτες οτι δεν χρωστάνε τίποτα πουθενά.
Όμως τώρα, “ξεθάβονται” παλιά χρέη τα οποία οι πολίτες είχαν ξεχάσει, επειδή κανείς δεν τους ενημέρωνε ποτέ και αυτομάτως ξεκινούν οι διαδικασίες μπλοκαρίσματος των λογαριασμών και “απορρόφησης” των χρημάτων που έχουν μέσα.
Η απώλεια λοιπόν του εισοδήματος μέσω των περικοπών μισθών και συντάξεων είναι δυσάρεστη, η ανεργία πολύ χειρότερη, αλλά έρχεται στο τέλος και η κατάσχεση της περιουσίας, κινητής και ακίνητης και αυτό δεν αντέχεται. Διότι οι πολίτες που με μεγάλη προσπάθεια και κόπο ετών, είχαν μαζέψει μετά από δεκαετίες σκληρής εργασίας αποταμιεύσεις ή είχαν αποκτήσει κάποιο ακίνητο, μένουν ξαφνικά “ταπί”.
Ταπί και καθόλου ψύχραιμοι.
Και αυτό θα αποτυπωθεί στις εκλογές. Η κυβέρνηση θα τιμωρηθεί διότι επί των ημερών της μετατράπηκε το δημόσιο χρέος σε ιδιωτικό.
Η πολιτική αυτής της κυβέρνησης αποθέωσε τη διαδικασία μετατροπής του δημοσίου χρέους σε ιδιωτικό σε μια προσπάθεια να συντηρηθεί ο μεγάλος και σπάταλος δημόσιος τομέας και μάλιστα να αυξηθεί το μέγεθος του με νέες προσλήψεις για προεκλογικούς λόγους.
Αντί να μειώσει το δημόσιο τομέα προκειμένου να μειωθεί και η ανάγκη συλλογής μεγάλων φόρων, η κυβέρνηση αυξάνει το κόστος του δημοσίου και τα φορολογικά έσοδα. Η επίτευξη πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ στηρίχθηκε στους υπερβολικούς φόρους, ενώ η μη επιστροφή στους διακιούχους αυτών που χρωστάει η κυβέρνηση, εκμηδενίζει τη ρευστότητα και προκαλεί απόλυτη ασφυξία στην αγορά.
Μέσω των φόρων η κυβέρνηση μετατρέπει το δημόσιο χρέος σε ιδιωτικό. Διότι φορολογεί υπέρμετρα τους ιδιώτες για να πληρώσει το δημόσιο χρέος. Οι ιδιώτες δεν έχουν να πληρώσουν τους φόρους, χρωστάνε στην εφορία και έτσι το κόστος εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους έχει μετατραπεί σε ιδιωτικό χρέος. Φορτώνουν στην πλάτη μας δηλαδή το κόστος των πελατειακών σχέσεων, των μιζών και της σπατάλης, δεκαετιών.
Καθώς οι πολίτες δεν έχουν να πληρώσουν, κατάσχονται οι περιουσίες τους.
Και στις επόμενες εκλογές η οργή τους θα είναι τόσο μεγάλη για αυτό, που δεν θα αρκούν οι προσλήψεις ηεμτέρων, ούτε τα έκτακτα “δωράκια” στους χαμηλοσυνταξιούχους για να σωθεί η κυβέρνηση. Θα χρεωθεί όλες τις κατασχέσεις καταθέσεων και περιουσίας.
Τα ποσοστά λοιπόν αυτής της κυβέρνησης στις επόμενες εκλογές, μπορεί ακόμη να μετριούνται με τις παραδοσιακές έρευνες περί δημοφιλίας των πολιτικών αρχηγών, ή με βάση τα ποσοστά στις προηγούμενες εκλογές, αλλά όλα αυτά θα ξεχαστούν όταν εξαπλωθεί το κύμα των κατασχέσεων που ξεκίνησε τώρα.
Διότι όταν σου πάρουν τις καταθέσεις και το σπίτι, είτε στα πάρει η τράπεζα, είτε η εφορία, είτε ο Φούφουτος, ξεχνάς και ιδεολογίες και πολιτικές προτιμήσεις και την απατηλή γοητεία των πολιτικών ρητόρων.
Εξοργίζεσαι, απελπίζεσαι και το να τους μαυρίσεις στις εκλογές είναι το λιγότερο που μπορείς να κάνεις. Και είναι λογικό και αναμενόμενο η κυβέρνηση να υποστεί αυτή την οργή στον μέγιστο βαθμό. Τα ποσοστά της θα είναι εντυπωσιακά χαμηλά, ανεξάρτητα αν η ΝΔ και ο Μητσοτάκης θα “τραβήξουν” ή όχι. Αν δεν τραβήξουν, τα ποσοστά της δυσαρέσκειας θα τα πάρουν άλλοι, πάντως όχι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ.