Αυτό κάνει λοιπόν τώρα η κυβέρνηση, σκέφτονται στο Μαξίμου και στην Κουμουνδούρου πώς θα “πουλήσουν” αυτή τη συμφωνία στους βουλευτές τους και στους πολίτες. Φοβούνται οτι μπορεί κάποιοι βουλευτές να αγανακτήσουν, να πανικοβληθούν και να παραιτηθούν. Ώς τεράστια πολιτική κρίση ο Τσακαλώτος εννοεί μια τεράστια ενδοκυβερνητική κρίση. Και αυτό δεν το θέλουν τώρα αφού ήταν έτοιμοι να παρουσιάσουν ένα ΣΥΡΙΖΑικό success story.

Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας εξεύρεσης νέου παραμυθιού, ο Τσίπρας συναντιέται “στο πόδι” με Μέρκελ και Μακρόν και εκλιπαρεί να παρέμβουν για να μπεί στη συμφωνία μια πρόταση που θα αναφέρει τη λέξη χρέος, ώστε να πεί οτι είμαστε σε καλό δρόμο. Και μάλλον θα του κάνουν αυτή τη χάρη αφού δεν κοστίζει τίποτα μια μη - δέσμευση. Και αφού δεν τους πειράζει να μας δώσουν την αξιολόγηση και τη δόση και να εισπράξουν αμέσως πίσω όλα τα λεφτά που θα μας δώσουν, ώς εξόφληση τόκων τον Ιούλιο.

Μάλλον λοιπόν αυτό θα συμβεί, εμείς θα συμφωνήσουμε με μια ελαφρώς αλλαγμένη, στη διατύπωση αλλά όχι στην ουσία, πρόταση του Σόιμπλε, θα πάρουμε αξιολόγηση και δόση και θα ξεκινήσουμε τα μπάνια του λαού.

Το χρέος θα ξανασυζητηθεί μετά τις Γερμανικές εκλογές, ίσως και μετά τη λήξη του Προγράμματος. 

Το ενδιαφέρον τώρα είναι να δούμε ποιό θα είναι το νέο παραμύθι που θα βρεί η κυβέρνηση και πώς θα αντιμετωπίσει τις εσωτερικές της  διαμάχες.

Το σενάριο να μην συμφωνήσουμε, να μη μας δώσουν τη δόση και να πληρώσουμε μόνοι μας τα χρέη προς τους ξένους, μη πληρώνοντας τα χρέη προς τους προμηθευτές και τους φορολογούμενους δεν αποκλείεται, αλλά καλύτερα ας μη το εξετάσουμε ακόμη όσο περιμένουμε την κυβέρνηση να … σκεφτεί.