Ακόμη και αν συμφωνούμε απόλυτα οτι δικαίως οι κατά σύστημα κακοπληρωτές πιέζονται και τελικά χάνουν την περιουσία τους, δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να δεχθούμε οτι αυτοί είναι η πλειοψηφία όσων δεν πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους και διώκονται από το κράτος.
Η μεγάλη πλειοψηφία είναι άνθρωποι που είχαν διαμιρφώσει ένα πλάνο πληρωμής υποχρεώσεων το οποίο όμως πλέον δεν λειτουργεί λόγω κρίσης. Το κλείσιμο επιχειρήσεων, η ανεργία, η μείωση εισοδημάτων, η αύξηση των φόρων αναγάκασε πολλούς να σταματήσουν τις πληρωμές των υποχρεώσεων τους. Και αυτό θα συνεχιστεί, οι ευρισκόμενοι σε αδυναμία να πληρώσουν θα αυξηθούν καθώς οι φόροι αυξάνονται διαρκώς και η ύφεση συνεχίζεται.
Όλοι αυτοί λοιπόν που δεν μπορούν πλέον να πληρώσουν θα αντιδράσουν πολύ βίαια στην προσπάθεια κατάσχεσης και πλειστηριασμού των ακινήτων τους για τον απλούστατο λόγο οτι θεωρούν πως το κράτος τους κλέβει. Και αυτό θα καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις, όσο και αν επικοινωνιακά η κυβέρνηση προσπαθεί να διαμορφώσει την εντύπωση οτι όλοι αυτοί είναι κλέφτες. Ο μεγάλος κλέφτης στην Ελλάδα είναι το κράτος, είναι το ελληνικό δημόσιο, είναι οι πολιτικοί και η δημόσια διοίκηση που θεωρούν δεδομένη την ευημερία τους εις βάρος όλων. Και προκειμένου να τη διατηρήσουν καταληστεύουν τους πολίτες με τους φόρους. Όταν δεν έχει μείνει πια ούτε ένα ευρώ στις τσέπες των πολιτών για να ξεχρεώσουν, τους παίρνουν τα σπίτια.
Πολιτικά λοιπόν, οι κατασχέσεις των ακινήτων και οι πλειστηριασμοί θα είναι το μεγάλο πρόβλημα όχι μόνο αυτής της κυβέρνησης αλλά του πολιτικού συστήματος γενικότερα. Θα κληθούν οι πολιτικοί να αποφασίσουν με ποιό τρόπο θα περιορίσουν τις δαπάνες του δημοσίου ώστε να μειωθούν και τα βάρη προς τους πολίτες και να μπορέσει η οικονομία να ανασάνει και να αναπτυχθεί. Είναι γνωστό σε όλους οτι οι πολύ υψηλοί φόροι δεν πληρώνονται και οτι απο ένα σημείο και πέρα όσο ανεβαίνει η φορολογική επιβάρυνση, τόσο πέφτουν τα δημόσια έσοδα.
Μέχρι τώρα οι πολίτες είχαν τρόπο να αμυνθούν στην φορολογική θύελα. Με τη φοροδιαφυγή, ή με την μη πληρωμή των φόρων. Δεν είχαν, δεν έδιναν. Τώρα έχουν, δεν έχουν, θα πρέπει να βρούν λεφτά για να πληρώσουν ή θα χάσουν τα σπίτια τους.
Στην Ελλάδα η κατοικία, είτε είναι πρώτη, είτε είναι στο χωριό, είτε είναι εξοχική, είναι ιερή. Η απόκτηση σπιτιού ήταν όνειρο ζωής για τους Έλληνες επί δεκαετίες και δεν δέχονται οτι ξαφνικά θα τους πάρεις το σπίτι για να πληρώσεις τα ελλείμματα του δημοσίου ή για να βγάλεις πρωτογενή πλεονάσματα.
Πρίν από πολλά χρόνια, τη δεκαετία του ’90, είχα ρωτήσει τον τότε Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Δημήτρη Χαλικιά, γιατί δεν υλοποιεί τις οδηγίες της Ευρωπαικής Ένωσης και δεν επιτρέπει στις τράπεζες να δίνουν καταναλωτικά, προσωπικά δάνεια και κάρτες. Μου είχε απαντήσει οτι οι Έλληνες είναι λαός καταθετών και όχι δανειοληπτών. Δεν έχουν εκπαιδευθεί για να διαχειριστούν ένα δάνειο, δεν ξέρουν πώς να το αντιμετωπίσουν. Μου είχε επίσης πεί οτι αν απελυεθρώσει τα δάνεια, οι τράπεζες θα χορηγούν αφειδώς σε όλους για να αυξάνουν τα κέρδη τους και σε μια δεκαετία όλα τα ελληνικά νοικυριά θα είναι πτωχευμένα. Ο σοφός, όπως αποδεικνύεται τώρα διοικητής, καθυστέρησε όσο μπορούσε την εφαρμογή αυτών των ευρωπαικών οδηγιών. Και όταν πλέον απελευθερώθηκαν τα δάνεια, οι τράπεζες πράγματι έδιναν αφειδώς πετυχαίνοντας κερδοφορίες μοναδικές σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η ώρα του λογαρασιαμού όμως ήρθε τώρα για όλους. Για τις πτωχευμένες ελληνικές τράπεζες που συντηρούνται με μηχανική υποστήριξη, για το πτωχευμένο ελληνικό δημόσιο που δεν λέει να περιοριστεί και να προσαρμοστεί στις συνθήκες, για τις επιχειρήσεις που έπαιρναν δάνεια και τα έτρωγαν σε σπατάλες και πολυτέλειες. Και καλούνται οι πολίτες να πληρώσουν τα πάντα. Και τις τράπεζες και το δημόσιο και την κοινωνική πολιτική της «αριστερής» κυβέρνησης. Και να τα πληρώσουν αυτά φού ήδη έχουν χάσει την εργασία τους, το εισόδημα τους, τη σύνταξη τους, τις αποταμιεύσεις του σε ελληνικά ομόλογα που κουρεύτηκαν, τις αποταμιεύσεις τους σε τραπεζικές μετοχές που εκμηδενίστηκαν, τις καταθέσεις τους που κατασχέθηκαν. Ορμούν λοιπόν όλοι αυτοί, τράπεζες, δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία αλλάζοντας «κακοπληρωτές, κακοπληρωτές» και κουνώντας το δάχτυλο αυστηρά, να πάρουν τα σπίτια, αφού πρώτα τους έχουν παρει τα λεφτά και τις δουλειές.
Τι θα συμβεί λοιπόν; Θα υπάρξει βίαιη αντίδραση που θα οδηγήσει σε πολιτικές εξελίξεις. Αυτό θα συμβεί. Οι πολιτικοί σχεδιασμοί για το πότε θα γίνουν εκλογές θα ανατραπούν και η κυβέρνηση θα ψάχνει τρόπο να αντέξει την κοινωνική αγανάκτηση, ή πόρτες και παράθυρα για να ξεφύγει.